فرهاد اصلانی، هیولایی در جلد شرافت

در این مطلب نگاهی به بازگشت این بازیگر به عرصه کمدی و البته به هیولایِ قصه «هیولا» داشته‌ایم:

4 سال دور از کمدی

پیش از فیلم «کلمبوس» که کمتر از یک سال از اکرانش می‌گذرد، چهار سال بود که فرهاد اصلانی مدام با بازی در آثار غیرکمدی روی پرده سینماها دیده می‌شد. اما به تازگی این بازیگر دست به انتخاب کارهای کمدی زده و در کنار فیلم‌های غیرکمدی مانند «جن زیبا»، «متری شیش‌ونیم» و «مردی بدون سایه»، در دو اثر کمدی یعنی «کلمبوس» و سریال «هیولا» ظاهر شده است. علاوه بر این‌ دو، او هم اکنون مشغول بازی در فیلم کمدی «خط استوا» به کارگردانی اصغر نعیمی است.

تجربه منفی «کلمبوس»

فرهاد اصلانی در سال ۹۲ «شاهگوش» را در نمایش خانگی و «خواب زده ها» را در سینما داشت و پس از این دو اثر، چهار سال از سینمای کمدی فاصله گرفت. بعد از دوری چهار ساله از آثار کمدی، فیلم «کلمبوس» تجربه خوبی را برای فرهاد اصلانی رقم نزد و برخلاف توقعی که سازندگان داشتند، مورد استقبال قرار نگرفت. این فیلم بیشتر از آن که واقعا کمدی باشد، ادعای کمدی بودن داشت. «کلمبوس» تلاش می‌کرد با نمایش صحنه‌های مصرف تریاک و اعتیاد پدر پیر خانواده مخاطب را به خنده بیندازد و شعارهایی را در مذمت مهاجرت به خورد مخاطب بدهد. بد بودن خود فیلم و شخصیت‌پردازی ضعیف نقش «سیروس» (فرهاد اصلانی) مجالی نگذاشتند تا این بازیگر توانایی‌هایش را در «کلمبوس» نشان دهد. بنابراین تماشاگر پیش از «هیولا» خاطره خوبی از آخرین باری که فرهاد اصلانی را در یک اثر کمدی تماشا کرده بود نداشت.

جایگزین خوب سیامک انصاری

اصلانی بعد از تجربه بد «کلمبوس» سراغ «هیولا» رفت. او همان نقش یک فرد ساده و درستکار در میان عده‌ای آدم دورو و شرور را بازی می‌کند که تا به حال در آثار مهران مدیری دیده‌ایم، اما «هوشنگ شرافت» در مقایسه با مشابه این شخصیت در آثار قبلی مدیری که غالباً سیامک انصاری بازی می‌کرد، یک تفاوت بسیار مهم دارد. سیامک انصاری در اکثر آثار مدیری از طرز نگاه و حالت چهره‌ گرفته تا گریم و بازی، مدام خود را تکرار می‌کرد و تبدیل به یک تیپ شده بود ولی فرهاد اصلانی با بازی بسیار خوبش در نقش «هوشنگ شرافت»، او را تبدیل به یک شخصیت بامزه کرده و جای سیامک انصاری خوش نشسته است.

شرافتِ بی‌شرافت

«هوشنگ شرافت» یک معلم شریف است که به دلیل مشکلات مالی مجبور می‌شود کارهایی انجام دهد که مورد تأیید شرافت و وجدانش نیست. فرهاد اصلانی به خوبی و البته به طور بامزه‌ای، این تضاد را نشان می‌دهد. او در حقیقت نقش چند شخصیت را در «هیولا» بازی می‌کند. فرهاد اصلانی گاهی ایفاگر نقش هوشنگ شرافتی می‌شود که مهربان و با وجدان است و گاهی در جلد هوشنگ شرافتی فرو می‌رود که هیولای درونش بیدار و باعث شده است تا دست به کارهای نادرستی بزند. البته اصلانی همیشه حواسش به آن هوشنگ ساده و باوجدان است و از آن غافل نمی‌شود، به همین خاطر حتی در پس شخصیت «هوشنگ شرافتِ» منفعت‌طلب، آن هوشنگ سالم دیده می‌شود که کمک بزرگی به باور پذیری شخصیت می‌کند. علاوه بر این‌ها فرهاد اصلانی توانایی خوبی در بامزه بودن دارد و در خنده گرفتن از مخاطب کاملا موفق است. تا جایی که اشکی که او بابت نارضایتی وجدانش می‌ریزد یا بغضی که در گلویش گیر می‌کند هم مایه خنده مخاطب است. درک درست فرهاد اصلانی از این کاراکتر، فیزیک و گریم او با آن موهای شانه‌شده و سبیل مرتب پشت لب، کاملا با شخصیت بی‌اقتدار و متزلزل «هوشنگ» هماهنگ است. همه این‌ها در کنار هم باعث می‌شود مخاطب از جایگزینی فرهاد اصلانی با سیامک انصاری کاملا راضی باشد و کفه ترازو به سمت فرهاد اصلانی حسابی سنگینی کند.

درک درست فرهاد اصلانی از این کاراکتر کاملا با شخصیت بی‌اقتدار و متزلزل «هوشنگ» هماهنگ است.

مائده کاشیان