آیا درمان‌های «طب سنتی» دیر اثر می‌کند

 یکی از ایراداتی که برخی افراد ناآگاه بر طب سنتی وارد می‌کنند این است که "درمان‌های سنتی برای تاثیر زمان زیادی لازم دارد و صبر و حوصله می‌خواهد!"

در پاسخ به این تصور می‌گوییم:

1. سرعت عمل در درمان همیشه مطلوب نیست مثلا این هنر نیست که با تجویز قرص "پردنیزولون" که از داروهای کورتونی است به سرعت دردهای مفصلی را تسکین دهیم به این قیمت که عوارضی مثل پوکی استخوان یا اضافه وزن و آب مروارید و ...ایجاد شود.

در طب اسلامی و طب سنتی قائل به این هستیم که اولا به بدن فرصت دهیم تا خودش بر بیماری غلبه کند تا طبیعت و قوه مدبره همیشه قوی و آماده بماند؛  ثانیا در صورت نیاز به درمان، از داروها و تدابیری استفاده کنیم که عارضه نداشته باشد.

2. این باور که درمان‌های سنتی درازمدت هستند، نادرست است؛ برعکس اگر درمان اصولی و درست انجام شود در خیلی از موارد بسیار سریع حتی سریع‌تر از درمان‌های طب رایج جواب می‌دهند.

طولانی شدن درمان معمولا به این خاطر است که علت بیماری شناخته و برطرف نشده یا مسیر درمان درست انتخاب نشده است مثلا در مورد بیمارانی که با دردهای سیاتیک مراجعه می‌کنند و بیمار نمی‌تواند راه برود معمولا بعد از آنکه فصد یکی از رگهای دست که مربوط به این بیماری است با رعایت شرایط انجام شود درد بلافاصله بهبود می‌یابد.

به دفعات شاهد بوده‌ایم که بیمار با لبخند و تشکر عنوان کرده است که برای انجام فصد به زور رفتم بالای تخت ولی راحت پایین آمدم و درد در همان لحظه برطرف شد.

همین بیمار اگر به مرکزی برود که برای او ماساژ و مشت و مال انجام شود یا رگ پای او فصد شود، ممکن است تاثیری به حالش نداشته یا حتی درد او بیشتر شود بنابراین نه هر سرعتی در تسکین درد هنر است و نه هر تاخیری در بهبود را می توان به حساب طب سنتی گذاشت.