هیتلر "شیشه" مصرف می کرد!

 "پِرویتین"، قرص محبوب ارتش آلمان در جنگ جهانی دوم را نخستین بار یک ژاپنی به صورت محلول به دست آورد. شیمی‌دانان مرکز "تمپلر ورکه" در برلین روی این محصول تحقیقات وسیعی آغاز کردند و سرانجام در سال ۱۹۳۷ آن را به نام خود ثبت کردند. این محصول سال بعد به عنوان دارو وارد بازار شد. این دارو خستگی را برطرف می‌کرد و ترس، گرسنگی و تشنگی را از میان می‌برد. امروز "پِرویتین" (شیشه) جزو مواد مخدر محسوب می‌شود.

تاریخ‌دان‌ها در این امر اختلاف نظر دارند که آیا شخص آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی هم در جریان جنگ جهانی دوم به "پِرویتین" معتاد بوده یا نه. در پرونده پزشکی هیتلر در دفتر پزشک مخصوص‌اش تئو مورل، حرف X بارها تکرار شده است. هنوز مشخص نیست که این حرف مخفف چه کلمه یا جمله‌ای است. آنچه با اطمینان می‌توان گفت این است که هیتلر به شدت از داروهای آرام‌بخش قوی استفاده می‌کرده است.

هروئین تا 45 سال پیش در آلمان ممنوع نبود

تحقیقات شیمیایی دانشمندان آلمانی بسیار زودتر از جنگ جهانی دوم آغاز شده بود. در سال‌های پایانی قرن ۱۹ میلادی شرکت بایر آلمان دارویی به بازار فرستاد با تبلیغ مفصلی درباره آن: «با مصرف هروئین دیگر سرفه نخواهید کرد." هروئین برای درمان بیماری‌هایی چون غش، آسم، اسکیزوفرنی و بیماری‌های قلب حتی برای کودکان تجویز می‌شد. آن زمان شرکت داروسازی بایر عوارض جانبی مصرف این دارو را یبوست اعلام کرده بود.

فلیکس هوفمان، شیمی‌دان نوآور آلمانی به ویژه به خاطر تهیه آسپیرین در جهان مشهور است. این شیمیدان خلاق بود که هروئین را در آزمایشگاه با تجربه روی اسید استیک (جوهر سرکه) تهیه کرد. او از ترکیب جوهر سرکه با مورفین به هروئین دست یافت. هروئین در آلمان به عنوان دارو پس از جنگ جهانی دوم تا سال ۱۹۷۱ به طور قانونی استفاده می‌شد، اما مصرف آن پس از این تاریخ ممنوع اعلام شد.