رایزن فرهنگی کشورمان در عراق گفت: عراقیها اگر یک ماه هم مهمان در خانهشان باشد به او نمیگویند: برو؛ اما اخلاق میهمانی این است که اگر یک شب در منزل میزبانی ماندید، به همین مقدار بسنده کنید.
قصه زندگیاش را که میگوید تازه میفهمیم چرا نمیخواست ۷ سال قبل کسی از کربلا رفتنش با خبر شود و میگفت همه خندهشان میگیرد . حتماً فکر میکرد همسایهها با شنیدن این خبر یاد قمه کشیها وعربده کشیهایش می افتند.
مرحوم کافی گفت: عراقیها در مضیف، غذای زیادی فراهم میکردند و ما تنها بخشی از آن را میخوردیم. بعد باقی غذا را به باغها میبردند و به افراد حاضر به عنوان تبرک میدادند و میگفتند این باقیمانده خوراک زوار پیاده امام…
اگر یاد بگیریم که درباره دلخوریها و ناراحتیها با طرف مقابل صحبت کنیم و موضوعات را حلنشده باقی نگذاریم، ظرف خشممان مالامال نمیشود و مثل یک بشکه باروت ناگهان با جرقهای کوچک نمیترکد.
خداوند ستارالعیوب بر اساس حکمت خود می داند که کجا ستار باشد و کجا ستار نباشد. اگر کسی ستار عیوب دیگران باشد و در عین حال مخفیانه مرتب گناهی شود، خدا اسرار او را فاش نخواهد کرد.