ماجرای سرمه و خراب‌شدن حنجره هلالی

به گزارش پارس به نقل از فارس ، یکی از مداحان جوان دهه شصتی کشور است، اصالتاً  اهل خرمشهر،   اما بزرگ شده تهران است و در حال حاضر در منطقه تهرانپارس سکونت دارد، ابتدا دیگران صدای گرم او را هنگام قرائت قرآن می شنیدند، در همان سنین کودکی پای روضه های حاج منصور راضی حضور داشت و وی را استاد خود می داند.

در اواخر دهه ۷۰ چهره شناخته شده بود، اما در سال ۸۲ همزمان با  برگزاری هیئت الرضا در مسجد جامع ابوذر او نیز به جرگه مداحان مشهور کلانشهر تهران پیوست و اکنون نیز با گذشت یک دهه از فعالیت این ذاکر اهل بیت (ع) مردم تهران با صدایش محافل و مجالس عزاداری تشکیل می دهند.

آنچه در ادامه می آید ماحصل گفت وگوی فارس با عبدالرضا هلالی مداح و ذاکر اهل بیت (ع) است:

* زندگی مداحی شما در دو قسمت می تواند نگریسته شود، بعد از آن اتفاق و هجمه هایی که به شما شد،   برخی   فکر می کردند  که شما  دیگر به عرصه مداحی باز نمی گردید. اما پس از آن ماجرا، شما متحول شدید و با دقت و تلاش بیشتر به پختگی نسبی رسیدید. به نظرم عبدالرضا هلالی  فعلی با هلالی قبل از سال ۸۵ قابل مقایسه نیست. آیا خودتان این تقسیم بندی را قبول دارید؟

-آن اتفاق که در آن برهه  برای من  افتاد،   باعث تجربیات و خیلی برکت ها  شد، باید توجه داشت که انسان  وقتی مشکلات  بر او  وارد می شود، نباید آن را به نیت بد بگیرد، بلکه  می تواند از آن مشکلات به نحو احسن برای  ترقی و پیشرفت برای روزهای آینده استفاده کند، البته این را بگویم  هر اتفاقی که آن ایام رخ داد، برای من خیر و برکت داشت، شاید در کوتاه مدت خیلی تأثیرات بد روی من داشت، ولی در دراز مدت برکت داشت که در همه  آن موارد لطف خدا را احساس می کنم.

* خب با این مقدمه وارد بحث اصلی شویم. دقیقاً متولد چه سالی هستید؟

- من متولد ۱۲ آبان ۱۳۶۰ در خرمشهر هستم، ولی  شناسنامه ام را  به خاطر مدرسه رفتن یک مقدار به عقب کشیدند و  ماه شهریور  نوشته اند، در آن زمان  ما در  خرمشهر جنگ زده بودیم و شناسنامه ام را در تهران گرفتم، پس متولد  خرمشهر و  بزرگ شده تهران هستم.

*چند تا برادر و خواهر دارید؟ شما چندمین فرزند خانواده هستید؟

-ما چهار تا خواهر و برادر هستیم که  من سومین فرزند  هستم، دو  برادر و یک خواهر دارم، برادرانم  کارشان آزاد هست و در فضای روضه و هیئت نیستند و محرم و صفر اگر مراسمی باشد شرکت می کنند.

* در کدام محله تهران سکونت داشتید؟

-مجیدیه

* الان چطور؟

-هم اکنون در  تهرانپارس سکونت دارم،   ولی خانواده در مجیدیه هستند.

ماجرای مداح شدن عبدالرضا هلالی از بیان خودش

* قبل از اینکه سربازی بروید، از چه زمانی احساس کردید که می توانید مداحی کنید؟

-خیلی مفصل است، مداح شدن من بیشتر یک بازیگوشی بود، در محله ما  یک جلسه های هفتگی بود  و قبل از آن  صدای حاج محمدصادق آهنگران را می شنیدم  یا نوحه  « مدینه شهر پیغمبر» حاج منصور را می شنیدم، ولی نمی دانستم  این نوع مداحی چه  شاخه بندی دارد، آن ایام من فوتبال بازی می کردم و در  انتهای  کوچه مان یک هیئت بود.

آقای شهید عباس صابری که جلسات هیئت الرضا برای آن ها بود، هر هفته هیئت داشت و اتفاقاً آن هفته ما در کوچه فوتبال بازی می کردیم که  وی به تماشای فوتبال ما ایستاد و به من گفت که به هیئت  بیا و ما هم از برخوردشان خوشمان  آمد و همین سرآغاز هیئت رفتن من شد،   خلاصه  پیگیر شدم که جلسات  چگونه است،   هر هفته در صنف لباس فروش ها به هیئت حاج منصور می رفتم و بعد به عشق فوتبال کنار پارک لاله با نماز جمعه گره خوردیم و همین سرآغاز شد که به نماز جمعه برویم و کم کم فضای بسیج و هیئت در ما بیشتر تقویت شود و در نهایت  باعث شد که در فضای مذهبی قرار بگیریم و پایمان به جلسات هیئت باز شود و بعد از شهادت شهید عباس صابری خودم جلسات هیئت را می خواندم که نیمچه صدایی هم داشتم.

*در دبیرستان چه رشته ای تحصیل کردید؟

-نقشه کشی ساختمان، در دانشگاه هم حقوق قضایی خواندم.

* کدام دانشگاه؟

-پایین تر از میدان ونک، آنجایی که سردفتران و دفتریاران  قوه قضاییه است. دو ترم خواندم و دیدم خیلی سخت است چون قضاوت است و یک بزرگی به من توصیه کرد که این درس را ادامه ندهم، زیرا قضاوت با  مداحی و  روحیات من  جور در نمی آمد و من به توصیه ایشان درس را رها کردم و همین باعث شد که کلاً درس را  رها کنم.

* الان شغل رسمی شما  مداحی است؟

-نه! چند شغل دیگر هم دارم، گفته اند نگویم! (خنده) کارم آزاد  است و در کار چوب هستم.

* گفتید که سیزده ساله بودید، وارد این فضا شدید و تقریباً هجده ساله بودید که شهید صابری به شهادت رسید؟

-خیر! ایشان سال ۷۴ به شهادت رسید که من آن زمان سیزده یا چهارده ساله بودم.

* بعد از آن موضوع، چه زمانی برای دیدار نزد  حاج منصور رفتید که حاجی گفت ریش هایت را کوتاه کن؟

-هجده ساله بودم، آن زمان جلسه ما  که جلسه دانش آموزی بود، تازه شکل گرفته بود، یادم هست که همه با کیف مدرسه می آمدند، جلسه را در خانه شهدا می گرفتیم، کم کم آنجا پا گرفت و احساس کردیم که دیگر نمی توانیم آنجا بمانیم و برنامه ها را به خوبی اجرا کنیم که تصمیم گرفتیم به مسجد جامع ابوذر برویم و یکی دو سال آنجا بودیم و بعدش به حسینیه قهرودی ها رفتیم و  این سرآغاز  هجرت ما  شد.

* ماجرای سرمه و خراب شدن حنجره

* بفرمایید چای میل کنید، سرد می شود. باور کنید سرمه در آن نریخته ایم! (با خنده)   حالا از شوخی گذشته آن موضوع حقیقت دارد؟  

- سرمه نریخته بودند اما سرخی حنجره من بیش از حد بود و دکتر گفت که طبیعی نیست. دکتر می گفت: بالاخره یک چیزی بوده که با حنجره شما سازگاری ندارد.

هیچ مداحی رژیم غذایی ندارد

* شما هم مانند برخی مداحان و خوانندگان رژیم غذایی خاصی دارید؟ مثلاً ترشی های تند نخورید و… ؟

-والا من بعید می دانم کسی رژیم بگیرد! این شایعه  و برای حساس کردن قضیه است، مگر اینکه یک سری چیزها که خوردنش مهم نیست، محرم ملاحظاتش بیشتر است و اگر طرف چیزهای چرب نخورد به نفع خودش است، نمک زیاد نخورد، چون موقع سینه زنی آنقدر گرم است که نمک بدن آدم تمام می شود، زیاد هم بخوریم پف می کنیم، اصل قضیه امام حسین (ع) است و اینها برای خواننده هاست. من دهه اول محرم  ۵۰ جلسه می روم، الان کدام خواننده می تواند برود؟ !

مکانی که برای هیئت امام حسین است باید ویژه باشد

*شما از آن دسته مداحانی  هستید که اگر سیستم صوت خوب نباشد، ناراحت می شوید؟ !

-نه! صوت های سال ۸۰ موجود است که صداهایش واقعاً بوق بوق بود، آن طور خواندیم که الان این طور شدیم! (اشاره حنجره گرفته)   ضمن اینکه در مکانی که می خواهند هیئت بگیرند باید ویژه باشد، گذشت آن زمانی که در خیابان با داربست  تکیه علم کنند.

در مورد چیزهایی که می بینم حساسیت نشان می دهم

*یعنی شما با بانی جلسه از قبل هماهنگ می کنید که باید فضا این طور باشد و سینه زنان امکاناتشان این گونه  باشد یا  می پرسید غذا می دهند؟

-من به این کارها کاری ندارم، ضمن اینکه هر کسی من را دعوت نمی کند و ما در جلسه خودمان هستیم و بانی نداریم، ولی من در مورد چیزهایی که می بینم یک مقدار حساسیت نشان می دهم، مثل نوع چایی هیئت و یا  سرو غذا در ظروف یکبار مصرف  در هیئات مخالف هستم،   چون امام حسین (ع) خیلی بزرگ است و در محضر یک بزرگ این گونه رفتارها شایسته نیست، نگاه کنید مثلاً وقتی کسی پدرش فوت می کند، مهمانانش را به  بهترین رستوران می برد تا  بهترین غذاها را جلوی مهمانانش بگذارد  و بسیار روی این مسأله حساس است، اکنون  در دور و زمانه ما هر کس هر چیزی را نمی خواهد می گوید  به هیئت بدهید، من مطلقاً قبول نمی کنم، چون بهترین وسایل باید در هیئت باشد، حالا اگر  برخی وسعشان نمی رسد، مسأله فرق می کند، ولی بهتر است که  سعی شود بهترین وسایل  برای جلسه عزای امام حسین (ع) تهیه شود.

*اکنون  برخی هیئات به درآمدزایی فکر می کنند به طور مثال از طریق فروش سی دی های مداحی سعی می کنند به نوعی درآمدهای هیئت را تأمین کنند.

-اصلاً هیچ هیئتی این طور نیست، حتماً برای به نظم آوردن این کار است و من خبر دارم که می خواهند این را هدفمند کنند و این را بگویم مخارج هیئت خیلی بالاتر از این است.

* بیشترین جمعیتی که در هیئت شما جای می شوند چند نفر است؟

-فکر می کنم در شلوغ ترین مواقع  شبی هفت تا هشت  هزار نفر هستند.

*سبک مداحی مورد علاقه شما وقتی  مداحی را شروع کردید چه بود؟

-سبک شور! چون مخاطب می پسندد، زیرا احساس نیاز در مخاطب نیز احساس می شود و من نیز توانستم  از این فرصت استفاده کنم.

تلاش در دستگاه امام حسین (ع) فقط مداح بودن نیست

* الان کمتر نشده؟

- زیادتر هم  شده است! من  معتقدم  هر کوچه به یک مداح که با عِلمش جلو برود، نیاز دارد، برای به دست آوردن این ها باید به دنبال شعر خوب و معلومات برود و به همین خاطر  سعی می کنم که در این دستگاه خاص باشم، با اینکه  برخی افراد به من می گویند که من می خواهم مداح بشوم و من در پاسخ به آن ها می گویم  که تلاش کردن در این دستگاه فقط مداح شدن نیست.

مداحی احتیاج به قوت قلب و آرامش روح دارد/ مداح صبح خوان نیستم 

*یک شبانه روز آقای عبدالرضا هلالی در ایام محرم  و ایام معمولی چگونه می گذرد؟

-ما دو ماه  محرم و صفر، یک ماه، ماه رمضان و دو ماه عزای حضرت فاطمه زهرا (س) موسوم به دهه فاطمیه و  مناسبت های ماه شعبان  را داریم، یعنی  حدوداً شش ماه از سال را در هیئت و در جلسه امام حسین (ع) می گذرانم،   پس این کار  احتیاج به یک روح آرام و پاک دارد، چون  مداحی قوت قلب و روح معنوی می خواهد و اگر این ساخته نشود، هیچ وقت نمی تواند آدم کارش را پیش ببرد و اگر هم ببرد به شش ماه یا  دو سال نمی رسد.

حداقل باید یک سال برای این  شش ماه وقت بگذاریم، چه از نظر معنوی چه از نظر جسمی! مثل سابق نیست که فقط محرم و صفر داشته باشیم، البته این را بگویم من مداح صبح خوان نیستم، مثلا حاج حسن خلج مداح شش صبح است، ولی همان حسن خلج مداح ساعت یک بامداد  نیست. بیشتر روزهای معمولی را به  استراحت می پردازم  و به همین خاطر نباید زیاد به کار ثابت فکر کرد.

* شما اهل مطالعه هم هستید؟

-صد در صد، هم اهل مطالعه و هم اهل گوش کردن به سخنرانی ها.

در ماشین سخنرانی گوش می دهم/هلالی و ماجرای پلیسی که او را هر روز جریمه می کند!

* به سخنرانی چه کسانی گوش می کنید؟

-سخنرانی هایی که بیشتر به  صورت سی دی در بیرون وجود دارد و  حرف های خوبی را مطرح می کنند، من از آن ها استفاده می کنم.

* ماشین هم دارید؟

-تا دلتان بخواهید!

* در ماشین  مداحی گوش می دهید یا سخنرانی؟

-مداحی گوش نمی دهم، سخنرانی گوش می دهم، ولی کلاً بیشتر در ماشین با تلفن همراه صحبت می کنم که هر روز صبح هم به محض بیرون آمدن از خانه مرا  جریمه می کنند، اصلاً فکر می کنم طرف روی من کلید کرده است! (خنده)

گفتن شعر روی ملودی در شأن من نیست

*در سال های اخیر مشاهده کردیم که برخی مداحان از روی سبک های خواننده های لس آنجلسی مداحی می کنند، شما علت را چه می دانید؟

-به خاطر اینکه  افرادی نبودند که بخواهند در این حوزه کار کنند و شعرای ما  هم کمی کلاس گذاشتند و گفتند که شاعر باید غزل بگوید و شأن من این نیست که روی ملودی شعر بگویم و نمی گویم، بعد که حضرت  آقا فرمودند که شما می توانید خودتان سبک بسازید، من هم وارد این کار شدم.

ما آن زمان سبک هایمان را  از کتاب در می آوردیم و می خواندیم،   بعد که  کم کم به دنبال سبک های شور افتادیم،   با این وجود امسال سبک نوحه ما ملودی ترکی سنتی است.

اگر امام حسین یک  مداح می خواهد هزاران سینه زن می خواهد

*یک مقدار از مردم دور نشدید؟

-تلاش کردم ارتباطم را با مردم حفظ کنمو  هر چیزی که لازم باشد را با آن ها در میان بگذارم، خیلی وقت ها می گویند که دوست داریم مداح شویم، می گویم که اولاً امام حسین چایی ریز می خواهد، مداح می خواهد، اگر یک مداح می خواهد، هزار نفر سینه زن می خواهد، اگر بنابر خدمت باشد، فکر می کنند مداحی خدمت خاص تر است، من فکر می کنم این مسئولان و آقایانی که در این حوزه کار می کنند نه تنها ضعیف کار می کنند، بلکه در حال تباهی این ورطه هستند.

شما ببینید ورودی خروجی یک فرهنگسرا در سال چقدر است و ورودی   خروجی یک هیئت در سال چقدر است! این جلسه روضه پتانسیلی دارد که ۴۰ هزار نفر در  اوج گرما در روز شهادت حضرت علی (ع) با زبان روزه به میدان امام حسین (ع) می کشاند، کدام یک این پتانسیل را دارد؟ شما فیلم می سازید تبلیغ می کنید برای اینکه شاید یک تأثیری در جامعه بگذارد، چرا برای این موضوع برنامه نمی گذارید؟

بعد  نزدیک محرم که می شود می خواهیم آسیب پذیری هم کنیم، من  اصلاً نمی پذیرم، بعد می گویم در این یک سال کجا بودی و چه کمکی به ما کردی، ما الان حسینیه خودمان که در آن برنامه می گیریم کسی نمی پرسد چه کار می کنید؟ ما در سال صد جلسه می گیریم که در هر جلسه حتی ۲۰۰ نفر هم شرکت کنند، میانگین آن چقدر می شود؟ ! چرا برای این ها برنامه ریزی نمی کنیم؟

از ظرفیت سینه پرشی استفاده می کنیم

*شما که خودتان می توانید!   الان  این همه جوان به هیئت می آیند تا سینه پرشی بزنند که واقعاً انرژی این ها غیرقابل باور است. چرا برنامه ریزی نمی کنید؟

- ما به عنوان اداره کنندگان یک هیئت توانایی مشخصی داریم و باید از دیگر ظرفیت ها استفاده  کنیم. حالا یک نفر به قول شما اهل سینه پرشی باشد، ما از حضورش استفاده می کنیم.

حضور بچه های خاکستری پای جلسات هلالی!

* خیلی از بچه ها وقت سخنرانی نمی آیند و دم در می ایستند  تا موقع سینه زنی به هیئت بیایند!

-نه این طور نیست، این حرف مردم است، من عکس همین هفته را برای شما می آورم که حسینیه در حال منفجر شدن است و اصلاً جایی  ندارد،   در این فضای روضه ها چه کار کردیم؟ الان به حرف رهبری گوش دادیم؟ در تهران چند میلیون آدم داریم؟ چند نفر از این هشت میلیون به جلسه روضه می آیند؟ در ماه رمضان چقدر جلسه داریم؟ بیست تا هیئت  بزرگ است، داخل  آن ۲۰ تا  ۱۰۰ هزار نفر جمعیت شرکت می کند!

-ببنید ممکن است جوانی در جلسه روضه شما حضور پیدا کند که نصف بدنش هم  خالکوبی شده باشد، ولی شاید به هیئت حاج منصور و سعید حدادیان نرود. به نظر می رسد کار شما کمی هم سخت تر باشد، زیرا با قشر خاکستری در ارتباط هستید!

-شما بگویید در کل ماه رمضان  یک میلیون  نفر به هیئت های مختلف می روند، هفت میلیون نفر در فضای شهر  می چرخند، چرا ما دنبال ۷ میلیون نفر  نیستیم،   پس ما برای اینکه  برنامه نداریم، گناهکاریم. تاتویی ها جزو این هفت میلیون هستند، من باید  آن ها را به این فضا بیاورم و با این فضا آشنا کنم.

* حرف من هم همین است، می گویم  شما مخاطبی دارید که به هیئت دیگر نمی رود…

- از همه طیف ها در جلسات ما حضور دارند،   دانشجو، طلبه، بسیجی و…

*آن طیف خاص را  می گویم  که اصولاً فقط پای مجلس امثال شما می آیند، شما که انتقاد می کنید « رسانه ها چه کار کردند» ، خود شما چه کردید؟

-ما چه برنامه ای می توانیم انجام دهیم، ما می توانیم یک جلسه بگیریم و یک سخنران خوب دعوت کنیم، یک روضه خوب خوانیم تا در این خانه بماند، اگر از این فضا هم استفاده نکنند، چهار صباح دیگر خدا می داند چه اتفاقی می افتد، بنابراین  باید از این موج که در جامعه راه افتاده است،   استفاده کرد.

البته رویکرد فرهنگی هم داریم، بیان و گزارش عملکرد این حوزه فرصت دیگری را می طلبد اما تیتروار عرض کنم برگزاری کنگره بین المللی امام علی النقی (ع)   و  اجتماع مدافعان حرم از جمله آن هاست.

* منکر اثر وضعی عزاداری نیستیم، حتی می گویند خواب در هیئت هم ثواب دارد، ولی فقط با سینه زدن و شورگرفتن که نمی شود.

-البته من جواب این سؤال شما را در سؤال قبلی دادم، ولی ما به همین هم راضی هستیم، آن هایی که می گویند، چه برنامه ای دارند! ما بودجه فرهنگی داریم که من برای اینها برنامه ریزی کنیم، یا قبول می شود یا نمی شود،   مثلاً می گویند ایشان ارزش ندارد! من می گویم ارزش دارم، اگر نداشتم نمی توانستم چند هزار نفر را به میدان امام حسین (ع) بیاورم! نه برای من برای اهل بیت (ع) ، برای دفاع از حرم آل الله و خط مقدم مقاومت… به نظر دوستان اهل فن، جدی ترین حرکت فرهنگی اجتماعی در بحث سوریه همین اجتماعات مدافعان حرم است.

*یعنی الان فقط کمبود بودجه دارید، اگر بودجه برسد درست می شود؟

-نه! فقط بودجه، بله کمک کردن یعنی همراه بودن هم لازم است.

به دلایل شخصی از قالیباف حمایت کردم

*به خاطر همین از آقای قالیباف حمایت کردید؟

-اصلاً این طور نیست، آقای قالیباف همان کمکی که به همه هیئت ها می کند، به هیئت ما هم همان میزان کمک می کند، نه تنها آقای قالیباف بزرگواران دیگری هم هستند، ما برخی امکانات و ساختمان هایی  را که دوستان دیگر از آقای قالیباف گرفته بودند هم نگرفتیم، در بحث حمایت از کاندیداها، من رضا هلالی از میکروفون هیئت الرضا برای اعلام نظرم استفاده نکردم. در مباحث اساسی و اصولی انقلاب با کسی تعارف نداریم، ولی انتخاب یک نفر در فضایی که همه کاندیداها خود را تابع اصول نظام و ولی فقیه می دانند یک نظر شخصی است و من هم نظرم را بیان کردم.

*الان حسینیه هیئت الرضا (ع)   متعلق به  چه کسی است؟

-برای خمینی شهری ها.

*نامش  از قدیم همین بوده؟

- مسجد و حسینیه امام موسی بن جعفر (ع) آنجا حسینیه ای متروکه، دیوارش آجری  و کف آن  خاکی بود، برق خوبی هم نداشت، آنجا را درست کردیم تا بتوانیم برنامه هایمان در آنجا برگزار کنیم. چرا باید  شش ماهی که  تمرکز بگذارم تا خوراک به جوان بدهم، صرف ساخت و ساز کنم؟ ! چرا باید  دنبال حسینیه بگردیم؟ چرا باید به دنبال پول بگردیم؟ من اعتقادم این است که بهترین فیلمبرداری باید برای امام حسین (ع) باشد. باید بگویند آقای هلالی شما راحت برو و بخوان، من موقع خواندن فکرم به هزار جا می رود جز روضه امام حسین (ع) ! شوخی نیست، هفت هشت  هزار نفر سینه زن در حسینیه هست، یک اتفاقی بیافتد چه کسی می خواهد پاسخگو باشد؟ چرا برای این ها برنامه نداریم.

*ببینید، اگر الان ما بخواهیم برای امام حسین (ع) پول جمع کنیم، چه کسی به ما  پول می دهد؟ هیچ کس! ولی اگر شما بروید -چون شهرت دارید- می توانید از زکات شهرتتان استفاده کنید، این فرق می کند.

-پس نظریه هم ندهند.

*مگر مشورت دادن بد است؟

-مشورت خالی به درد نمی خورد، از صبح تا شب به من مشورت می دهند و حرف های قشنگ می زنند، بسم الله! آستین بالا بزنید و یک جای کار را بگیرید، هیئت امام حسین (ع) بزرگ است و من به اندازه خودم بهره ام را می برم، اما سهم بقیه در این داستان چیست؟ می گویید چه کسانی؟ من می گویم که مسئولان فرهنگی و صداوسیما!

* الان صدا و سیما که به مباحث معنوی و مداحی خوب می پردازد…

صدا و سیما فقط برخی مجالس را پوشش می دهد، نسبت به برنامه های ما کم لطف است.

صداوسیما بیشتر دنبال غربال  است تا اصلاح

* صدا و سیما برای پخش معذوریت هایی دارد. مثلاً هیئت شما اکثراً برهنه هستند…

اصلاً کسی تا به حال من را صدا کرده است یا نکته ای گفته که ما رعایت نکرده باشیم؟ ! دوستان بیشتر دنبال غربال هستند تا اصلاح! اساس در اسلام و نهضت حسینی اصلاح است. امام حسین (ع) شهید امر به معروف است و قیام کننده برای اصلاح امت جدش، تا لحظه آخر شمر را نصیحت کرد ولی چقدر امام حسینی عمل کردیم؟ !

صدا و سیما ادعایش این است که ما برای همه سلایق برنامه می سازیم. از وقتی که ما شروع کردیم، فقط به سر ما می زنند تا الان که این پتانسیل را داریم، کمک می کنیم و یک برنامه تولید می کنیم. من کارشناس این کار هستم و می دانم که باید چکار کنم. الان بازدید سایت هیئت ما در مراسم های هفتگی ۱۰ هزار نفر است و در مراسم های اصلی به ۱۰۰ هزار نفر هم می رسد.

*با لخت شدن در هیئت موافق هستید؟

-این مثل رژه است، اینجا همه یک جور رژه می روند!

*گناه آن کسی که صدای عبدالرضا هلالی را دوست دارد، ولی اصلاً از مدل های سینه زنی مراسم او خوشش نمی آید، چیست؟

- شما چرا به وسط گود می آیید؟

*ما اصلاً نمی توانیم به هیئت شما بیاییم، وسط گود که جای خود دارد!

-هیئت ما مگر چیست؟ من فکر می کنم شما جلسه ما را با جای دیگری اشتباه گرفتید! در طول سال و مناست ها مخصوصاً دهه محرم مردم و شخصیت های مختلف از همه شئون به هیئت ما آمدند، ممکن است بگویند وقتی که به هیئت می آیید، نظم جلسه را را رعایت کنید، من یادم نمی آید در هیئت تا حالا به مستمعی تذکر داده باشم.

باید همه سلایق در نظر گرفته شود، من احساس می کنم نیاز جامعه ما یکسری مخاطب هست، برای آقای ایکس که آن مداح را می پسندد، یکسری نقص هم دارد که این نقص ها را به او تذکر بدهیم تا نقص ها را برطرف کند نه اینکه او را حذف کنند!

چند تا مثل هلالی در این کشور وجود دارد، هر طیف و مسئولی برای خودش دکان باز می کند و یکسری از نفرات را به فلان همایش مداح های کشوری می برند، آقای ایکس مداح های کشوری که شما می گویی چه کسانی هستند؟ باید بیاییم به خاطر امام حسین (ع) دست به دست هم دهیم و مشکلاتمان را حل کنیم، شما تا کی می خواهید حذف کنید.

*ما می گوییم شما پیش قدم شوید. مثلاً الان که می خواهید پیاده روی اربعین  بروید، یک مستندساز و یک عکاس خوب هم همراه خودتان ببرید.

-برنامه های فرهنگی ما از رسانه محروم است، من بارها زور زدم که تیزر مدافعان حرم را از صداو سیما پخش کنند، چهار بار پخش کردند و بعد قیچی اش کردند! مخاطب ما آدم پنجاه ساله نیست، مخاطب ما پاپ، سنتی و مداحی را هم دوست دارد، برنامه مدافعان حرم را در کل کشور برگزار می کنند، ولی می طلبد که کار ویژه ای انجام شود، ما مستندساز در هیئت داریم، عکاس و فیلمبردار داریم، شما سری به سایت بهشت بزنید.

* روحانی هیچ وقت کار مداح را نمی کند، مداح هم کار روحانی را… برای کاروانتان روحانی هم همراه می کنید یا تصورتان این است در این سه روز پیاده روی فقط باید نوحه بخوانید و  گریه کنید؟

-این را بگویم، ما از اثر اشک غافل هستیم، فکر می کنیم اثر صحبت آن حاج آقا از گریه امام حسین (ع) بیشتر است! در صورتی که بالعکس است، ما دنبال اثر نیستیم.

* شما ۳۰۰ نفر آدم به کربلا می برید، باید به چشم ۳۰۰ سرباز به آن ها نگاه کنید که وقتی طرف برگشت، چیزی کسب کند که مشوق افراد دیگری هم بشود.

البته دوستان و بزرگان روحانی را در این سفر در خدمت شان هستیم و از محضرشان استفاده خواهیم کرد، ولی بزرگان می گویند آن ایام مرحله شور و عمل است که شعور و معرفت کسب شده قبلی توشه معنوی این سفر است.

اثر پیاده روی را تنها باید با چشم دید؛ مداح و سخنران نمی تواند اثرات آن را منتقل کنند

* یعنی شخص فقط ببیند! ؟

-مگر کسانی که در جبهه ها به شهادت رسیدند، برایشان کلاس گذاشتند…

* بحث جبهه فرق می کند!

-چه فرقی؟

*مگر همه شهیدان ما انسان های خوبی بودند؟

- دیدن انسانی مثل شهید همت تأثیرگذار است، گنبد و بین الحرمین و حرم سیدالشهدا (ع) تأثیرگذار نیست؟ !

*حالا می خواهیم همین را  منتقل کنیم.

-این اصلاً منتقل می شود؟ !

* با اینکه شهید چمران چریکی توانمند بود و در آمریکا درس خوانده بود، ا گر قلم خوبی نداشت، می توانست این مقدار مؤثر باشد؟

-این هم عشق داشته است، من وقتی دارم برای زیارت  امام حسین (ع) می روم، باید دید مثبت داشته باشم، من  برای زیارت امام حسین نیت کردم، در راه شاید روحانی هم باشد، همین پیاده رفتن این ها و فکر کردن این ها اثرات زیادی دارد، ما از دهه اول محرم سخنران داریم تا اربعین. در همین مسیری که پیاده تا کربلا طی  می شود، انسان یک چیزهایی می بیند که صد سال سخنران نمی تواند آن ها را بگوید.

*مداح  هم نمی تواند بگوید!

-هیچ کس نمی تواند! چرا! ؟ وقتی یک زنی باردار است و بچه اش را به بغل گرفته، وقتی در راه پیاده روی  به زائر امام حسین (ع) غذا می دهد، تنها باید با  چشم دید، اینها گفتنی نیست.

ماجرای هم صدایی هلالی با حامد زمانی

* از این بحث که بگذریم، برایمان بگویید چه شد با حامد زمانی همخوانی کردید؟ !

-من اگر با دید حرفه ای نگاه می کردم، نباید این کار را می کردم، من می گویم که یک مخاطبان خاصی به جلسه امام حسین (ع) نیامدند، ولی وقتی آهنگ هایی مانند « بوی سیب» که با آهنگ است، را بیشتر می پسندد، من از این فرصت استفاده کردم.

من از قبل برای امام حسین (ع) و امام زمان (عج) خوانده بودم، دست حامد زمانی درد نکند که اگر نبود صد سال دیگر تلویزیون صدای ما را پخش نمی کرد! ایشان را من از خیلی سال پیش می شناختم، بعد هم سر این قطعه  پیشنهاد داد که برای امام رضا (ع) بخوانیم، امسال به من گفت و من گفتم: فکر نمی کنم من را پخش کنند  که تا آخر به همین ترتیب  خواندیم که خوب هم اجرا شد.

*به دبیر  جشنواره بین المللی  فرهنگی هنری امام رضا (ع) پیشنهاد دادیم که از شما برای اجرای قطعه مشترک با حامد زمانی  دعوت کنند، اگر سال دیگر از شما دعوت شود،   شرکت می کنید؟ !

-فضای من فضای جلسه امام حسین (ع) است، کار من چیز دیگری است، ما نمی خواهیم کسی را مطرح کنیم، یک ربع به من  زمان بدهند، کفایت می کند.

از دیدن « درباره الی» پشیمان شدم/ مختارنامه را ندیدم

* اهل هنر هم هستید؟ مثلاً سینما؟

-سینما نمی روم! ولی فیلم های طنز می بینم، من « درباره الی» را که دیدیم، اصلاً پشیمان شدم.

* تلویزیون چطور؟ مختارنامه را دیدید؟

اصلاً سریال مختارنامه را ندیدم، زیرا زیاد دلسوز بود، کلاً هم دنبال نکردم و الان به این نتیجه رسیدم که در خلوت، خودم ببینم.

*موسیقی چطور؟

-موسیقی خاص نه! ولی موسیقی زیبا گوش می دهم.

به حاج منصور بدهکارم

* راستی آخرین بار کی حاج منصور را دیدید؟

-دو سال پیش بود که به شاه عبدالعظیم رفتم، دعای کمیل گوش کردم و وقتی  چراغ ها را روشن کردند، با حاج منصور روبوسی کردیم.

*حاج منصور را توصیف کنید.

-حاج منصور خیلی بالاست، یک  جورایی به حاج منصور بدهکار هستم.

*چرا؟ چون در اوایل از سبک حاج منصور تقلید می کردید؟

-بله! اصلاً شروع کار من تأثیرگذاری صوت ایشان بود، این آدم ویژه است و از این باب خیلی ها به وی  علاقه دارند و دوستش دارند، به آقای حدادیان هم تسلیت می گویم، ایشان هم پای منبرشان نشسته ام و واقعا  معلومات بالایی دارند همچنین  آقای حاج محمود و  آقا نریمان!

*چرا نریمان از شما خوشش نمی آید؟

-الان خوشش می آید، یک مقدار اختلاف نظر است، یک سری حرف ها است، ولی چیز خاصی نیست.

*با کدام عالم دینی بیشتر رفت و آمد دارید؟

- خیلی ها هستند، ولی اخیراً  استاد فاطمی نیا بود، پیش  آیت الله خوشوقت هم می رفتم. مرحوم آیت الله میرزا جواد آقای تبریزی خیلی به من احساس لطف کردند، ایشان به من گفتند: شما حر هستید  و آزاده و  دستمالی را که در جانمازشان بود، به من دادند.

* به عنوان آخرین سؤال و قبل از اینکه کمی برایمان بخوانید، بگویید کدام روضه را بیشتر دوست دارید؟

روضه حضرت رقیه (س) ، من یک زمانی  پیش مرحوم  آیت الله  خوشوقت سبک شور خواندم که در آن سال ها همه می گفتند این چه سبکی است، می خوانی! بیا پایین! یکی از شاگردان ایشان پیش من آمد و گفت: آقای خوشوقت گفته اند این شور را قطع نکنید و ادامه دهید!