چرا حضرت دعا نکردند در کربلا باران ببارد؟

به گزارش پارس به نقل از عقیق، حجت الاسلام و المسلمین عباسی در برنامه شب های آسمانی که شب ها از شبکه قرآن و معارف سیما بر روی آنتن رسانه ملی رفته و به پاسخ به شبهات مطرح شده توسط شبکه های ماهواره ای می پردازد گفت: امام حسین (ع) را نه تنها از حق ولایتش محروم کردند بلکه حتی حق یک انسان را نیز در برابرش به جا نیاوردند و اگر امام حسین (ع) در کربلا از امکانات خود استفاده نکردند برای این بود که باید ظلم این افراد در تاریخ ثبت می شد.

وی درباره شبهاتی که در رابطه با توسل توسط معاندان مطرح می شود گفت: تفکرات معاندان آن قدر دور از تفکرات اسلامی است که حتی عطا کردن و حاجت بخشیدن را دکان و مغازه تصور می کنند در حالی که مسئله توسل و حاجت دادن از جانب خداوند است و بدون اذن پروردگار حتی یک برگ هم از زمین نمی افتد.

وی اظهار داشت: ما در قرآن آیاتی مبنی بر درست بودن توسل داریم به گونه ای که درآیه ای آمده: یا ایهاالذین آمنو ا اتقوالله و ابتغوا الیه الوسیلة؛ طبق این آیات خداوند خودش دائم ما را به اولیاء ارجاع می دهد و این ارجاع به این علت است تا رابطه ما را محکم تر کند زیرا وقتی کسی چون پیامبر (ص) الگوست بنابراین باید محبوب قلب ها هم باشد و این ارتباط قلبی با توسل اتفاق خواهد افتاد.

این محقق و پژوهشگر دینی با اشاره به مبانی مورد پذیرش اهل سنت و حتی وهابیت، سندی را مبنی بر درست بودن توسل مطرح کرد و افزود: این سند و مدرک را ارائه می دهم و نه تنها حاضرم در رابطه با آن به مناظره بلکه به مباهله نیز بپردازم و آن در رابطه با توسلی است که درکتاب منصف در جلد ۱۱ صفحه ۱۱۸ بیان شده و این روایت این است که یک نفر پس از رحلت پیغمبر اکرم (ص) به کنار قبر ایشان رفت و خطاب به ایشان گفت: رسول الله برای مردمت طلب باران کن که دارند هلاک می شوند و پس از این در خواب دید که به او گفتند باران خواهد آمد و شما سیراب خواهید شد. وقتی این فرد نزد خلیفه دوم می رود ماجرا را برای خلیفه تعریف می کند و او نمی گوید که تو مشرک هستی و چرا به سراغ قبر پیغمبر رفته ای. سند و درستی این روایت در کتاب های دیگر از جمله البدایه و النهایه و در فتح الباری نیز آمده است. بنابراین توسل نه تنها در منابع شیعی بلکه در منابع اهل سنی نیز کار بسیار صحیحی است.

حجت الاسلام و المسلمین عباسی گفت: در رابطه با امام حسین (ع) هم منابع فراوانی است مبنی بر اینکه رسول اکرم (ص) به هنگام به دنیا آمدن امام حسین (ع) و در ۲ سالگی و همچنین در کودکی امام حسین (علیه السلام) برایشان گریه می کردند به طوری که در یکی از این منابع آمده که وقتی امام حسین (ع) به دنیا آمدند و امام را در آغوش پیامبر قرار دادند یک مرتبه دیدند که چشمان پیامبر (ص) پر از اشک شد علت را که جویا شدند پیامبر (ص) فرمودند جبرئیل پیش من آمد و به من خبر داد که از امت من کسانی هستند که فرزندم را در آینده خواهند کشت گفتم این فرزند را می گویید که ما علاقه شما به او را می بینیم فرمود: بله و خاک قرمزی را به من دادند و گفتند این خاک، خاک قبر او در آینده خواهد بود.

وی ادامه داد: این روایت را که حاکم نیشابوری در مستدرک خود آورده، هم بخارایی و هم مسلم نیشابوری باید این روایت را که بر اساس مبانی روایت صحیحی بوده می آوردند اما به هر دلیلی این اتفاق نیفتاد.

این پژوهشگر مسائل دینی در پاسخ به این سؤال که چرا امام حسین (ع) که خود مستجاب الدعوة هستند دعا نکردند تا در کربلا باران ببارد گفت: قرار نیست که وقتی امام ملکیت دارد برای امور مربوط به خودش از این امکانات استفاده کند و علاوه برآن این که اصلا ایشان، تصمیم نداشتند که از این امکانات استفاده نمایند زیرا نمی خواستند از امور غیرعادی جریان بگذرد به طوری که در روایات بسیاری آمده که حتی جنیان نیز برای کمک به امام حسین (ع) به کربلا رفتند اما سیدالشهدا (ع) یاری آن ها را نپذیرفتند. باید در تاریخ ثبت می شد که امام حسین (ع) ‍ را نه تنها از حقوق یک ولی خدا بلکه از حق اولیه یک انسان نیز منع کردند.

حجت الاسلام و المسلمین عباسی گفت: بعضی در کل تشنه بودن امام حسین (ع) را دروغ می خوانند و می گویند اصلا حسین بن علی تشنه نمانده است. در جواب این افراد باید بگویم که بنده فقط کلمه عطش الحسین را در نرم افزار الجامع الکبیر که مجموعه ای چند هزار جلدی از کتب اهل سنت و بعضی کتاب های وهابیت است را ۸ بار دیده ام از جمله در تاریخ طبری و این گونه آمده که عطش در روز عاشورا بر امام حسین (ع) ‍ زیاد شد و وقتی ایشان در کنار علقمه آمدند تا از آب استفاده کنند تیری زدند که به صورت امام اصابت کرد.