جنجال تازه در سینمای ایران

به گزارش پارس به نقل از تهران امروز، داستان از اوایل مهرماه آغاز شد. وقتی مصوبه ای از کانون پخش کنندگان سینمای ایران منتشر شد که به موجب آن هر دفتر پخش در طول سال حق دارد تنها پخش چهار فیلم را به عهده بگیرد. شورای مرکزی کانون پخش کنندگان همان زمان اعلام کرد که این قانون برای حفاظت از حقوق تهیه کنندگان و صاحبان فیلم و صیانت از دفاتر پخش فیلم و زمینه های لازم جهت فعال شدن آنها تصویب شده است.

اما این مصوبه برای دفاتر پخشی که در طول سال پخش بیش از ۱۰ فیلم را برعهده دارند و در واقع دفتر مورد اعتماد تهیه کننده ها هستند، مشکل ساز شد. دفاتری چون « فیلمیران» و « هدایت فیلم» که عملا به غول پخش کنندگان داخلی بدل شده اند در مقابل این مصوبه ایستاده اند و حتی فیلمیران به نشانه اعتراض از کانون پخش کنندگان خارج شد. نکته جالب این است که علی سرتیپی، رئیس فیلمیران گفته تصویب چنین مصوبه ای برای محدود کردن فعالیت موسسه اوست. این اتفاقات در حالی رخ می دهد که ما حدود ۳۰ دفتر پخش در تهران داریم که از میان این ۳۰ دفتر شاید تنها ۱۰ دفتر مشغول به فعالیت باشند و دو دفتر بسیار فعال هستند! تصویب چنین مصوبه ای هم مخالفانی داشت و هم موافقانی.

« سیروس تسلیمی» تهیه کننده سینما یکی از موافقان این مصوبه است و درباره اش گفته: « یکی از دلایل ایجاد شده در بی رونقی تعداد زیادی از دفاتر پخش فیلم به چهار سال قبل برمی گردد که برخی دفاتر براساس سیستم وزارت ارشاد از امکانات بهتری برخوردار بودند. این دفاتر، فیلم های پرفروشی را اکران می کردند و می توانستند با ارائه پیش پرداخت، فیلم هایی را که پیش بینی می شد در سال آینده پرفروش باشد در اختیار بگیرند. »

او درباره اینکه در گذشته فیلم های خوب و متوسط میان دفاتر پخش تقسیم می شدند، گفته: « در آن زمان هم امور دفاتر پخش می چرخید و هم سینمای ایران منتفع می شد. فیلم ها نیز به درستی در سینماهای شهرستان ها و تهران توزیع می شدند، اما اکنون بسیاری از فیلم ها با شرایطی که وجود دارد، به طور جدی آسیب می بینند. »

اما مدیر پخش حوزه هنری نظر دیگری دارد؛ « غلامرضا فرجی» با بیان اینکه این مصوبه باعث رونق دفاتر پخش نمی شود، تاکید کرد: « در واقع چنین مصوبه ای عملا جلوی تولید آثار را می گیرد. دفاتر پخش باید خود را به روزرسانی کنند تا بتوانند پا به پای دفاتر دیگری که رونق دارند، وارد گود شده و فعالیت کنند. »

در این میان « سیدجمال ساداتیان» یکی از تهیه کنندگان سینما که مسئولیت پخش تولیداتش را هم خود بر عهده دارد، گفته است: « افراد باید ظرفیت ها، استعدادها و توانایی های خود را نشان دهند و شاید این مصوبه امکانی را برای این مسئله فراهم کند. برای ایجاد رقابت سالم لازم است که زدوبندها از بین برود و افرادی که در شرایط مساوی، ظرفیت رقابت دارند بتوانند خودی نشان دهند. اگر اینگونه به این مصوبه نگاه کنیم می توان فرصتی را به برخی دفاتر داد که به هر دلیلی امکان ورود به عرصه توزیع فیلم ندارند. »

اما سوال مهم این است که واقعا چه کسی باید در این میان حکمیت کند تا تکلیف چنین مصوبه ای مشخص شود؟ مصوبه ای که صدای اعتراض بعضی از تهیه کننده ها را بلند و از طرفی بعضی ها را خوشحال کرده. چه می شود کرد که نه سیخ را بسوزاند و نه کباب را؟ !