به گزارش پارس به نقل ازایسنا، غلامعلی حداد عادل نیز معتقد است که ما نمی توانیم کشورهای دیگر را از بالیدن به بزرگانی همچون نظامی، مولانا و… که در حوزه فرهنگی ایران قرار دارند، منع کنیم.

  علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در حاشیه همایش غزنه و زبان و ادب فارسی که روز دوشنبه ۲۹ مهرماه در باغ موزه دفاع مقدس برگزار شد، درباره ادعاهای برخی از کشورهای همسایه درباره مشاهیر فرهنگی ایران، گفت: این که برخی عناصر کوته فکر تلاش می کنند آثار فرهنگی زبان و ادب فارسی را از برخی جایگاه هایی که وجود دارد، مثل گنجه محو کنند، نمی تواند باعث فراموشی فرهنگ و تمدن ما شود.

او ادامه داد: کشورهای اطراف ما اعم از ترکمنستان، افغانستان، پاکستان، حتا هند، آذربایجان و کشورهای آسیای میانه همه در حوزه فرهنگی و تمدنی ایران قرار دارند و شما به هرکدام از این کشورها بروید، می توانید کتیبه های زبان فارسی و سنگ نوشته های زبان فارسی را که در دورترین نقاط قرار دارد، ببینید.

جنتی همچنین اظهار کرد: ۶۰۰ سال در هند زبان فارسی زبان فرهیختگان و دانشمندان بوده است. من در سفری که چند سال قبل به هند داشتم، با استادان زبان فارسی دیدار داشتم، در آن زمان ما حدود ۱۲۰ دپارتمان زبان فارسی در دانشگاه های هند داشتیم که الآن هم بسیاری از آن ها باقی است. همچنین در آسیای میانه کتیبه های زبان فارسی در مرقدهای بسیاری از عارفان به زبان فارسی است. این نشان دهنده اوج شکوفایی فرهنگ و تمدن ایرانی ماست.

او درباره اقدام های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در زمینه گسترش زبان و ادبیات فارسی، گفت: یکی از وظایف اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که مورد تاکید مقام معظم رهبری هم بوده، گسترش زبان و ادبیات فارسی است. ما در گذشته شورای گسترش زبان و ادب فارسی داشتیم. در حال حاضر نیز بنیاد سعدی این وظیفه را بر عهده گرفته است.

جنتی سپس یادآوری کرد: البته در خارج از کشور وظیفه اصلی در این زمینه بر عهده سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است که از طریق رایزنی های فرهنگی آن را انجام می دهد. وظایف اساسی و اصلی رایزنی های فرهنگی ایران، ایجاد دپارتمان های زبان فارسی در دانشگاه ها، گسترش زبان فارسی، ارتباط با استادان زبان فارسی، تقویت این زبان و بازآموزی آن به استادان خارجی است.

به خاطر بالیدن به مولانا بر افغان ها خرده نگیریم

غلامعلی حداد عادل، رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و رییس بنیاد سعدی، نیز درباره مصادره مشاهیر ایران فرهنگی از سوی سایر کشورها، عنوان کرد: ما معتقدیم بزرگانی مانند نظامی، فارابی، ابوریحان و دیگران به حوزه فرهنگی ایران تعلق دارند، اما در عین حال نمی توانیم مردم کشورهای دیگر را که این بزرگان یا در آن کشورها به دنیا آمده اند، یا در آن ها زندگی کرده اند، یا مدفون شده اند، از بالیدن به آن ها منع کنیم؛ یعنی اگر در افغانستان بخواهند مولوی بلخی را بزرگ بدارند، یا بگویند او در بلخ زاده شده، ما نمی توانیم بر افغان ها خرده بگیریم و همین طور دیگران.

او افزود: به نظر من بهتر است که قدری از عصبانیت و حساسیت در این زمینه کم کنیم، خود را جای همکاران مان بگذاریم و بی جهت در این فضا غوغا به راه نیندازیم. ما باید به تعریف قلمرو فرهنگی ایران بزرگ بپردازیم که مثل چتری همه این ها را در برمی گیرد و البته در زیر آن چتر تعلق این ها به سرزمین های امروزی هم انکارپذیر نیست.