در جیبم فقط ده تومان پول دارم + فیلم

به گزارش پارس به نقل ازتابناک، جملاتی که خواندید، نامه شهید برزگر به همسر گرامی اش بود که نشان از عشق ایشان به خانواده و فداکاری همسر عفیفه ای است که در تنگناهای زندگی، زینب وار بار سنگینی را به دوش کشیده و اگر نبود صبوری و مقاومت این شیرزنان و دلیران ایران، باید امروز پشت خمیده به ایادی استکبار چشم بله قربان می گفتیم و سر در آخور حزب فروپاشیده بعث فرو می بردیم؛ باشد که قدردان سال ها رنج و ایستادگی شان باشیم و اگر باری را نمی توانیم بر داریم، دست کم زخم زبانی ننشانیم.

زندگی نامه شهید شاپور برزگر

شاپور برزگر در ۲۲ آبان ۱۳۳۶ از مادری به نام سریه در خانواده ای نسبتا مرفه و مذهبی در شهرستان اردبیل به دنیا آمد. پدرش (اسکندر) به همراه برادران خود در خانه ای که از پدر به ارث برده بودند، زندگی می کردند. شهید در کودکی نسبت به دیگر همسالان خود قد بلند تر بود و هیکل بزرگی داشت؛ از این رو، رهبری سایر بچه ها و همبازی هایش را به دست می گرفت و به هنگام بازی همه را تحت نظارت خود در می آورد.

در سال های نوجوانی، به کشتی علاقه مند شد و نیمه حرفه ای این ورزش را ادامه داد و چندین بار موفق به کسب رتبه در این رشته شد.

او در تشکیل بسیج شهرستان اردبیل از فعالان این نهاد بود و در آموزش بسیجیان تلاش می کرد. در همین دوره بود که با خانم رویا احمدیان آشنا شد. خانم احمدیان درباره نحوه آشنایی خود با شاپور برزگر می گوید: « من در بسیج خواهران که آن موقع تشکیلات گسترده ای نداشت با برادر زادﮤ ایشان آشنا شدم و از این طریق به خانواده برزگر معرفی شدم. روزی که به خواستگاری آمدند تمام صحبت های شاپور حال و هوایی الهی داشت. از من خواستند که در زندگی جدید حضرت زهرا (ع) را الگوی خود قرار دهم و با هم به قرآن قسم خوردیم تا نسبت به هم وفادار باشیم. مراسم عروسی بسیار ساده و بدو ن هیچ گونه تجملی برگزار شد » .

« پیش از آن که آشنایی ما به ازدواج بینجامد در نامه ای به من نوشته بود: « ای کاش زمینه مساعد بود با هم به جبهه حق علیه باطل می رفتیم و در کنار جوانان مسلمان جشن عروسی را به پا می کردیم » .

نزدیک دو سال سال اول زندگی را در خانه پدرشان زندگی کردیم تا توانست خانه مستقلی بسازد. در مسائل سیاسی بسیار حساس بود. روزی کتابی برایم آورد و گفت: « چون وقت ندارم این کتاب را بخوان و خلاصه کن تا من خلاصه آن را بخوانم » . گفتم بگذار برای وقت دیگر. گفت: همان طوری که در مقابل دشمنان از نظر نظامی آماده هستیم، باید در مقابل منافقین هم که در سطح شهر هستند از لحاظ عقیدتی نیز بایستیم و مقابله کنیم» .

پس از عملیات بیت المقدس به علت شهادت عده ای از دوستانش بسیار ناراحت بود و همیشه یاد آن ها را مرور می کرد و به زبان می آورد. او برای خود در خانه اتاقی کوچک ساخته و نام آن را حجله گاه شهدا گذاشته بود و تصاویر شهدا را بر دیوار آن نصب کرده و در آنجا با خود خلوت می کرد و به عبادت می پرداخت.

در تاریخ ۱۴ /۲/۱۳۶۲ در اثر انفجار نارنجک در پادگان آموزشی، دست راستش از مچ قطع شد. پس از ترخیص از بیمارستان شهید مصطفی خمینی تبریز سه ماه مسئولیت واحد آموزشی نظامی منطقه پنج کشوری را عهده دار بود. شاپور علاقه ای به گرد آوری مال و منان نداشت و حتی از دزد فقیری که به خانه او وارد شده بود، گذشت نمود و مال خود را از او نخواست.

او به همسرش گفته بود: « اگر به خاطر اسلام نبود، هیچ وقت از کنارت دور نمی شدم. اگر در این راه به عزت خون ندهم، دشمن به ذلت از ما خون می گیرد. تو از من راضی باش و دعا کن » .

او در یکی از نامه هایش به همسر خود نوشت:

« از روزی که ازت جدا شدم، یک ساعت هم وقت ندارم که برایت تلفن که هیچ نامه بنویسم. هیجده گردان به ما مربوط است. منظورم آموزش آنهاست. هم اکنون که برایت نامه می نویسم، ساعت ۸ شب است و از ساعت ۱۰ الی ۶ صبح پنج گردان را به مانور خواهیم برد… خیلی برای تو و خانواده و خانه نگرانم. نمی دانم وضعتان در چه حالی است؟ باور کن خیلی ناراحت هستم که آیا گرسنه مانده اید؟ نفت دارید؟ مریض نیستید؟ پول دارید؟ خدایا خدایا فقط تو می دانی و بس که در جیبم فقط ده تومان پول دارم… که نمی شود کاری کرد. ازت خواهش می کنم مقاومت کن خدا بزرگ است. باور کن نمی دانی در چه وضعی هستم. خواهش می کنم از وضعیت خودتان برایم بنویس… آیا عذرا گرسنه می ماند، شیر دارد یا نه؟ محمد چه کار می کند؟ بگو بابا می گوید، شرمنده ات هستم. خداحافظ به امید پیروزی» .

شاپور در تاریخ ۲۹ /۷/۶۲ در منطقه پنجوین در عملیات والفجر۴ شرکت کرد. در این عملیات، هماهنگ کننده محورهای عملیاتی بود. منطقه عملیات، کوهستانی بود و تعدادی از واحد های لشکر در محاصره دشمن قرار گرفته بودند و از عقب در خواست نیروی کمکی کردند. دو گروهان به آن ها پیوست. یک گروهان توسط برزگر و یک گروهان توسط مصطفی اکبری، هدایت و رهبری می شد.

اکبری یکی از همرزمانش می گوید:

« از همدیگر جدا شدیم. چند متری هم حرکت کردیم به تپه ای رسیدیم که از بالا دشمن بر ما مسلط بود و آنجا را زیر آتش داشت. شاپور بلند قامت بود و نمی توانست خود را پشت درختان مخفی کند، به همین خاطر مورد اصابت تیر دوشکای دشمن قرار گرفت و به شدت زخمی شد او را در پتویی پیچیدند. در همین حال به ما وصیت کرد تا تپه را حتما بگیریم. رزمندگان حمله کردند و آنجا را تصرف کردند » .

یک دستش قطع شده بود اما دست بردار جبهه نبود. به او گفتند: با یک دست که نمی توانی بجنگی، برو عقب. گفت: مگر حضرت ابوالفضل (ع) با یک دست نجنگید؟ مگر نفرمود: والله ان قطعتموا یمینی، انی احامی ابداً عن دینی. لحظه های آخر که قمقمه را آوردن نزدیک لب های خشکش، گفته بود: مگر مولایمان امام حسین (ع) در لحظه شهادت آب آشامید که من بیاشامم.

سرانجام در مرحله سوم عملیات والفجر۴ و در ارتفاعات شیخ گزنشین در سمت مسئول محور لشکر ۳۱ عاشورا در خاک عراق (پنجوین) به تاریخ ۱۳ /۸/۱۳۶۲ در اثر تیر دوشکا و اصابت ترکش به پشت به شهادت رسید.

عذرا به هنگام شهادت پدر دو ساله و محمد چهار ماهه بود. پس از شهادت شاپور، برادرش علیرضا در سال ۱۳۶۳ به شهادت رسید. چندی بعد برادر همسرش عارف احمدیان نیز به صف شهدا پیوست.
برگرفته از سایت تبیان استان اردبیل

بخشی از وصیت نامه سردار شهید شاپور برزگر
بسم الله الرحمن الرحیم
هر چه از بدی ها بر سر انسان بیاید، از مادیات و خود خواهی انسان است.

در حدیثی چنین آمده است: (حب الدنیا رأس کل خطیئه)
اساساً جانبازی در مسیر حق یعنی دست کشیدن و خالی شدن از هر چیزی که نفس را به رسوب کردن و باز نشستن فریب دهد و اوج گرفتن به سوی حیاتی جاودانه که همه چیز است و تعالی و کمال.

مسلماً اگر اندیشه و جان هر فردی سرشار از این هدف مقدس شود، دیگر عذاب و شکنجه دشمن بر او کارگر نمی افتد، چرا که او روح خود را چنان در آسمان بلند کمال اوج داده است و مجذوب جهان پر شکوه ابدیت گردیده که هر نوع مصیبت و دردی را که در این دنیای خاکی بر آخرت سنگینی می کند از یاد برده است.

در مسیر الی الله است که دوستان با صفا که روحی شعله ور از عشق به قربانی شدن در راه حق و پاسخ گفتن به ندای رهایی بخش خداوند و رسولش دارند، گرد هم اجتماع می کنند تا جهانی که از همه زشتی ها و پستی ها مبراست بسازند.
تمامی این دوستان صمیمی در دنیا مجاهدان وفادار به حق بوده و هستند و در آخرت شهیدانی جاوید.

دل بر جهان مبند که این بی وفا عروس… با هیچ کس شبی به محبت به سر نکرد
(شاپور برزگر)

دانلود