خاطرات تلخ رضا عطاران از دوران ممنوع‌الکاری‌اش

  به گزارش پارس به نقل ازکافه سینما، رضا عطاران: اواخر کار « ساعت خوش» که بودیم، فیلمسازان بزرگی مثل آقای بیضایی، آقای مهرجویی، آقای افخمی و… که حالا همه را دقیق یادم نیست آمدند و با ما برای کارهای سینمایی صحبت کردند. هر کدام از ما قرار بود با یکی از این بزرگان کار کنیم. یعنی صحبت ها شد و بازیگران هم انتخاب شدند. مثلا رضا شفیعی جم قرار شد در فیلم آقای بیضایی به نام « چه کسی رئیس را کشت» نقش اصلی باشد. واقعا در اوج بودیم و احساس می کردیم حالا در قله موفقیت هستیم و دیگر همه چیز تمام شده و آینده ما برای همیشه تضمین است.

گفتند هیچ وقت بیشتر از ۲ یا ۳ نفرمان در یک کار نباشیم

به گزارش کافه سینما به نقل از شبکه ایران، زندگی ایده آل از قول رضا عطاران نوشت: در آن شرایط رؤیایی یک دفعه به ما اطلاع دادند که ممنوع کار هستیم. آن فیلم ها هم ساخته نشدند. علاوه بر آن خود ما هم که دیگر نمی توانستیم کار کنیم. بعضی ها مثل مهران مدیری و ارژنگ امیر فضلی ممنوع کاری شان تا ۳ سال طول کشید. من تا یک سال و نیم ممنوع کار بودم و تمام شد. منتهی بعد قرار شد که دیگر هیچ وقت بیشتر از ۲ یا ۳ نفرمان در یک کار نباشیم.

عقب زامیاد مواد غذایی می فروختم

رضا عطاران: تا ممنوع کار شدیم زمان برای ازدواج پیدا کردم و ۳،۲هفته از ممنوع کاری ام ازدواج کردم. بعد دیگر پیگیر ماجرای تامین نان و امرار معاش زندگی شدم. بالاخره باید یک جوری زندگی را می گذراندیم… خلاصه با آقایی دفتر پخش مواد غذایی زدیم. ما یک وانت داشتیم که با آن به سوپرمارکت ها می رفتیم و می پرسیدیم که چه چیزهایی نیاز دارند و می گفتیم که ما مثلا می توانیم مربا، چیپس، پفک و… را برایتان بیاوریم. یک زامیاد از این آبی ها داشتیم. البته رضا عطاران بودنم خیلی کمک می کرد. آن آقا هم به همین دلیل با من شریک شده بود که استفاده کند. کاری بود که اصلا حسی با آن ارتباط برقرار نمی کردم و برایم وحشتناک سخت بود. صبح که از خواب بیدار می شدم، دوست داشتم دوباره تا شب بخوابم ولی سر کار نروم. اصلا با آن ارتباط برقرار نکرده بودم تا اینکه خودشان یک دفعه زنگ زدند و گفتند دیگر می توانید سر کارتان برگردید. من هم فوری وارد کار شدم. نخستین کارم هم فیلم « کلید ازدواج» بود.