به گزارش پارس به نقل از مهر: سال ۸۹ بود که نخستین سری از مجموعه تلویزیونی" شاید برای شما هم اتفاق بیفتد" در شبکه تهران تولید شد. مجموعه ای که امسال برای چهارمین سال متوالی روی آنتن می رود و زمینه ای برای بخت آزمایی کارگردان ها و بازیگران جوان بوده و به تجربه اندوزی و معرفی آنها برای حضور در آثار دیگر کمک کرده است.

احمد معظمی، راما قویدل، محمود معظمی، مسعود آقاباباییان و نوید میهن دوست از جمله کارگردان هایی هستند که در این مجموعه حضور داشته اند و احمد معظمی با ساخت ۱۲۰ اپیزود تاکنون رکورد کارگردانی بالاترین قسمت در" شاید برای شما… " را داشته است. مجموعه ای که تعداد کل قسمت های تولید شده آن ۲۰۰ اپیزود است.

پخش این سریال در ماه مبارک رمضان بهانه ای برای گفتگو با تهیه کننده و رکن اصلی این مجموعه است. اثری که طی چهار سال فعالیت خود همواره سعی کرده مضامین اخلاقی، انسانی و اسلامی را دستمایه خود قرار داده و تلنگری هرچند کوچک به مخاطبان بزند.

برخی مسئولان می ترسیدند" شاید… " به ضرر دین تمام شود

تحویلیان درباره شکل گیری ایده اولیه تولید چنین مجموعه ای به مهر گفت: قصه های مجموعه" شاید برای شما هم اتفاق بیفتد" از قدیم الایام دغدغه من بوده و در سال های گذشته طرح هایی دادم که داستان های اسلامی بسازیم اما مدیران وقت آن زمان صدا و سیما احساس می کردند که داستان های اسلامی نمی تواند بیننده داشته باشد و مسئولان امر می ترسیدند مجموعه ای که حاوی پیام اخلاقی باشد به نوعی شعاری شده و حتی به ضرر دین تمام شود. بعد از پخش سریال" کلید اسرار" فضایی در جامعه به وجود آمد و مسئولان فعلی سازمان صدا و سیما به این نتیجه رسیدند که این نوع قصه ها با اقبال عمومی روبرو شده و در نهایت آنچه در درون من بود با سفارش مدیران تلاقی پیدا کرد.

وی افزود: البته علاوه بر ما، چهار گروه دیگر نیز در شبکه های دیگر اقدام به ساخت مجموعه" شاید برای شما هم اتفاق بیفتد" کردند اما خوشبختانه یا متاسفانه گروهی که ماندگار شد ما بودیم. اخلاق گرایی دغدغه تیم نویسندگی ما بود و معصوم زادگان مدیر گروه فیلم و سریال شبکه تهران و کرمی معاون سیما نیز این دغدغه را داشتند. در ابتدا چهار قسمت آزمایشی ساختیم و قسمت های اولیه را به جمعی نشان دادیم. استقبال آنان از این قصه ها، این اعتماد را به ما داد که می توانیم در تولید این مجموعه موفق باشیم.

این تهیه کننده ادامه داد: قرار بود در ابتدا بخش های مجموعه ۳۰ دقیقه ای باشد اما به دلیل کیفیت مطلوب مجموعه، این زمان به ۴۰ دقیقه افزایش یافت و امروز بیش از ۱۷۰ قسمت از آن از شبکه تهران پخش شده است.

آزمون و خطای گروه جوان به پیشرفت مجموعه انجامید

تحویلیان در این باره که مهم ترین ویژگی مجموعه را چه می داند، اظهار کرد: یک از مهم ترین اموری که در این کار تلویزیونی به آن استمرار داشتیم، تشکیل گروه های علاقمند بود. برای همین با نسل جوان کار کردیم زیرا این گروه پرانرژی و پرانگیزه هستند، آزمایش و خطا را دوست دارند و این امر موجب شد گروه تجربه اندوزی کرده و پیشرفت کند.

وی تصریح کرد: وقتی به قسمت های اول مراجعه می کنیم در می یابیم که چقدر ناپخته بودیم اما با این وجود مدیریت از ما حمایت کرد و با چند قصه خراب، کار را تعطیل نکرد و با قصه های خیلی خوب نیز ما را جلو نینداخت. ریتم هفتگی اجازه آزمایش و خطا را به ما می داد تا از این طریق بازتاب قصه ها را از مردم بگیریم و پس از بازتاب ها در می یافتیم که مردم به کدام قصه ها گرایش بیشتری داشتند و خودمان را با ذائقه مردم تطبیق دادیم.

شاید سوتی داده باشیم اما کادرسازی خوبی انجام شد

این تهیه کننده دراین باره که آیا استفاده از نیروهای جوان برای مجموعه ای نوپا ریسک نبود، گفت: حضرت امام (ره) در بدو انقلاب کار را به جوانان سپردند و در بخش های سیاسی، انتظامی، عقیدتی، کشورداری به نسل جوان اعتماد کردند. امام راحل سرلوحه ما هستند از این رو ما نیز تلاش کردیم در کار به جوانان اعتماد کنیم. شاید در برخی بخش ها به اصطلاح سوتی داده باشیم و اشکلاتی بوده باشد اما کادرسازی خوبی انجام شد. برخی کارگردانان جوان ما چند کار پیش از حضور در مجموعه" شاید… " ساخته بودند اما در این مجموعه اپیزودیک پخته شدند و اگر امروز کارهای این کارگردانان را با دو سال پیش آن ها مقایسه کنیم متوجه می شویم که این افراد به سطح بالاتری رسیده اند. نسل جوان سرمایه آینده کشور در فیلمسازی و سریال سازی است و در آینده سریال های خوبی از کارگردانان جوان می بینیم البته این مهم منوط به استمرار رشد آنان و دوری از درجا زدن است.

تحویلیان درباره حضور بازیگران جوان نیز یادآور شد: شعار ما از روز اول استفاده از نابازیگر بود. زمزمه این شعار در جامعه هنری منتشر شد و کم کم علاقمندان فرم پر کرده و خیلی ها هم به سبب آشنایی از همکارانشان در تئاتر برای حضور در این مجموعه تلویزیونی دعوت کردند و معتقدم این جوانان به خزانه خوبی برای فضای تصویری کشور تبدیل شدند. در این میان بازیگران با تجربه ای مثل دهکردی، ثریا قاسمی و محمد عمرانی محبت کرده و کنار مجموعه قرار گرفتند و تجارب خود را به مجموعه منتقل کردند.

تهیه کننده" شاید… " درباره ویژگی داستان های این مجموعه توضیح داد: داستان های ما از دل جامعه بیرون می آید، از این رو مخاطبان با این نوع آثار ارتباط موثری برقرار می کنند و خیلی ها خودشان را در داستان ها می بینند و این مهم در داستان هایی که به پندار و رفتار نیک اشاره داشته و یا روایتی از مکافات عمل است دیده می شود.

به بازیگران هدیه می دهیم نه دستمزد

وی درخصوص بضاعت مالی این مجموعه تأکید کرد: مجموعه ما به لحاظ مالی وسع کمتری نسبت به دیگر مجموعه ها دارد از این رو بازیگران بدون چشم داشت مالی با ما همکاری می کنند و ما نیز در حد تشکر و هدیه به آنان پرداختی داریم زیرا معتقدم دستمزدی که ما پرداخت می کنیم بیشتر یک هدیه محسوب می شود تا دستمزد واقعی این بازیگران. در بسیاری از سریال ها و مجموعه های تلویزیونی اولین ارتباط مخاطب با بازیگر است. اگر بازیگر نام آشنایی در یک مجموعه تلویزیونی بازی کند مخاطب روی آن توقف می کند و در صورتی که با داستان ارتباط برقرار نکرد شبکه را عوض می کند. ما این ویترین را نداشتیم که یکی از ضعف های ما بود اما در کنارش ما قصه هایی را انتخاب می کردیم که با جامعه عجین بوده و طولانی نبودند.

تحویلیان خاطرنشان کرد: کم کم بِرَند" شاید… " برای مردم جا افتاده است، مخاطبان می دانند که این نوع داستان ها نیاز به چهره نداشته و حضور بازیگران جدید به نقطه قوت این مجموعه تبدیل شده است. اساسا داستان های هر اپیزود خیلی واقعی هستند از این رو بهتر است مردم پس زمینه ذهنی از بازیگر حاضر در اپیزودها نداشته باشند زیرا اگر بازیگر را بشناسند با ذهنیت خود از بازیگر، قصه را می بینند.

" کلید اسرار" معجزه و مجری دارد و ما نه

این تهیه کننده در این خصوص که برخی" شاید… " را نسخه ایرانی" کلید اسرار" می دانند، تصریح کرد: برخی از مردم و مسئولان به اشتباه تصور می کردند که ما نسخه ایرانی" کلید اسرار" را در قالب" شاید… " به مخاطبان ارائه می کنیم در صورتی که این دو مجموعه از یکدیگر کاملا متفاوت است. نگاه" کلید اسرار" متکی به معجزه است و بخش زیادی از قصه توسط یک مجری روایت می شود و نتیجه گیری را نیز مجری انجام می دهد در صورتی که اعتقاد دینی ما اینگونه نیست که همه چیز با معجزه انجام می شود.

وی افزود: اعتقاد ما گاه این است که اگر یک دینی با معجزه بیاید با نیامدن معجزه نیز از بین می رود و اعتقاد دینی ما این است که امور با اسباب و مسببش ایجاد می شود و هیچ چیزی بدون دلیل به وجود نمی آید. خداوند در قرآن می فرماید که تمام خوبی ها و بدی هایی که می کنیم نتیجه اعمال ما است و به عبارتی خداوند برای بنده اش بدی نمی خواهد و ما فقط به مخاطب خود در این مجموعه هشدار می دهیم. ما می گوییم کار خوب که انجام دهیم خوبی می بینیم و هر کار بدی انجام دهیم بازخورد آن را خواهیم دید.

قصه را روایت می کنیم نه تعریف

تحویلیان ادامه داد: ما آینه اعمال را در مجموعه" شاید… " به مردم نشان می دهیم، ما قصه روایت می کنیم اما در" کلید اسرار" قصه تعریف می شود. ما در مجموعه" شاید… " فیلم می سازیم اما در" کلید اسرار" فیلم بیان می شود، از این رو سطح ما از آن سریال بالاتر رفته و امروز کشورهای منطقه از جمله ترکیه خریدار مجموعه مان هستند. از خیلی از کشورهای دیگر این مجموعه در حال پخش است از این رو تفاوت بین طرز تفکر ما و برنامه" کلید اسرار" کاملا مشهود است.

وی درباره تفاوت مجموعه" شاید… " با دیگر مجموعه ها توضیح داد: تنها امتیاز ما دستمزدها است. ما دستمزدها را خیلی کمتر از بقیه گروه ها پرداخت می کنیم اما تناسب پرداخت را حفظ می کنیم و بازیگران در زمینه دستمزد خیلی با یکدیگر اختلاف ندارند و این اعتدال موجب شده بچه ها در کنار یکدیگر کار کنند و برتری جویی و اختلاف طبقاتی در برنامه ما دیده نمی شود. نهایت اختلاف دستمزدهای ما ۱۰ تا ۱۵ درصد است اما در برنامه های دیگر شرایط اینگونه نیست.

بازگشت به ساختار پخش هفتگی موثرتر خواهد بود

این تهیه کننده در خصوص ظرفیت پخش" شاید… " پس از ماه رمضان، اظهار کرد: این مجموعه ظرفیت پخش هفتگی از شبکه های سیما را دارد و شاید اثرگذاری این مجموعه در پخش هر شب کمتر باشد. اگر ما برگردیم به ساختار هفتگی موثرتر خواهیم بود و این زمان بیشتری برای ارتباط ما با جامعه می دهد و داستان های ما نیز به روزتر خواهد شد اما پکیج سازی فرصت را از ما می گیرد و ارتباط ما با بیننده قطع می شود.

تحویلیان در جمع بندی سخنان خود گفت: من دوست دارم این مجموعه ۲۰ تا ۳۰ سال دیگر با تنوع داستان ادامه یابد و با این نام کار خود را ادامه داده و حفظ شود. تمام تلاش تیم تولیدکننده" شاید… " این بوده که هر مجموعه با کار قبلی فرق داشته و از کیفیت بیشتری برخوردار باشد.