دریای مازندران قاتل هزار چهره

به گزارش پارس به نقل از فارس، استان مازندران به ویژه شهرستان های ساحلی این خطه سرسبز و دلربا به دلیل برخورداری از بیشترین مواهب طبیعی خدادادی کوه، جنگل، آبشار، چشمه های آب گرم، دریا و شرایط آب و هوایی مناسب و جاذبه های گردشگری متنوع همانند تله کابین نمک آبرود چالوس، موزه مردم شناسی کندلوس کجورو… و همچنین به دلیل داشتن سه فرودگاه ساری، نوشهر و رامسر، بنادر نوشهر و امیرآباد، سه جاده مواصلاتی مهم کندوان، هراز و فیروزکوه، نزدیکی به پایتخت و قرارگرفتن در مسیر کاروان های زیارتی به بارگاه نورانی امام هشتم و امتیازات دیگر رتبه نخست گردشگری را به خود اختصاص می دهد.

دریا همواره یکی از مهم ترین اولویت های استفاده گردشگران به مازندران است.

با آعاز فصل گرم تابستان، حضور گسترده مسافران داخلی و خارجی به ویژه از کشورهای حاشیه خلیج همیشگی فارس را برای شنا به سواحل دریای مازندران شاهد هستیم.

شنا ورزشی مهم که دین مبین اسلام فراگیری آن را همانند سوارکاری و تیراندازی به پیروانش گوشزد کرده است.

اگر کسی به قواعد این تفریح و ورزش مفرح و هیجان انگیز آشنا نباشد کابوس وحشتناکی را می تواند برای خود و خانواده اش رقم بزند.

این روزها خیلی از خانواده های بومی و غیربومی در سواحل شمال داغدار عزیزانشان شده اند.

همه روزه از طریق رسانه های مختلف خبر تکراری غرق شدن هموطنانمان شنیده می شود.

خبر مرگ غرق شدن هفت دانش آموز جوان کرجی، دایی فداکار نوشهری، سرباز ۲۰ ساله شهریاری و… طی روزهای اخیر قلب هر مخاطبی را به درد آورده است.

تاکنون استان مازندران در میان استان های شمالی با بیش از ۸۰ نفر فوتی بیشترین آمار غریق را به خود اختصاص داده است.

عدم آشنایی با فن شنا و شنا خارج از طرح دریا از دلایل کلیشه ای و همیشگی مسئولان برای توجیه علل مرگ و میر قربانیان حوادث دریایی شمال ایران عنوان می شود.

سواحل همچنان بدون متولی

هیچ ارگان و سازمان دولتی مانند استانداری، میراث فرهنگی و گردشگری، نیروی انتظامی، هلال احمر، شهرداری ها و پلاژ داران و… مسئولیت کشته شدگان دریا را به گردن نمی گیرید. همه به بهانه های مختلف و متنوع از زیر بار مسئولیت جان مردم شانه خالی می کنند و توپ را به زمین همدیگر پاس کاری می کنند.

البته قصور خود شناگران و خانواده هایشان بخشی دیگر از این ماجرای تاسف بار است.

بارها هم مشاهده و هم شنیده شد به هشدارهای ایمنی و بازدارنده عوامل امدادی و یگان های ویژه انتظامی مستقر در سواحل توجه جدی و کافی نمی شود و برخی از شناگران باوجود نامساعد بودن شرایط جوی و توفانی بودن، دل به دریا می زنند و مصیبت سنگینی به بار می آورند و عمری خانواده ای داغدار عزیزانشان می شوند.

مدت هاست نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مسئولان دولتی و رسانه ها صحبت از تشکیل سازمان عمران سواحل شمال می کنند ولی تا به امروز هیچ اقدام اصولی و جدی در این رابطه صورت نگرفته است.

به هر حال چه سهل انگاری ها از سوی مدیران دستگاه های ذی ربط دولتی باشد و چه خود قربانیان مقصر باشند باید دولت و مجلس شورای اسلامی با اختصاص بودجه و امکانات مناسب مادی و نیروی متخصص و کاربلد، گام جدی برای کاهش و یا حذف آمار تاسف بار غریق سواحل شمال بردارند.

نمی دانیم سریال کش دار و طولانی مرگ و میر شناگران دریای خزر تا به کی روی آنتن بی تدبیری برخی از مسئولان پخش خواهد شد.

تا به کی باید شاهد تراژدی سریال های تکراری قربانیان دریا باشیم.