به گزارش پارس ، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی مطلبی در گفت وگو با ایسنا، در پاسخ به این سوال که آیا زمان خودداری از خوردن و آشامیدن در وقت سحر به مجرد شروع اذان صبح است یا تا آخر اذان نیز شخص می تواند به خوردن و آشامیدن ادامه دهد؟ اظهار کرد: به مجردی که اذان شروع شد روزه دار به هیچ عنوان نمی تواند خوردن و آشامیدن را ادامه دهد یعنی به محض شروع اذان و به سبب دخول وقت روزه دار از هر نوع خوردن و آشامیدن منع می شود.

وی خاطرنشان کرد: نظر همه مراجع بر این بوده و گفته اند اگر روزه دار از شروع اذان تا آخر آن چیزی بخورد و بیاشامد روزه اش باطل می شود و کفاره بر او واجب شده و باید قضای آن روزه را نیز بگیرد.

این استاد حوزه علمیه و کارشناس مسایل دینی با بیان این که « از جمله واجباتی که همه علما معتقدند این است که باید حتی چند لحظه قبل از اذان صبح از خوردن و آشامیدن دست کشید» گفت: همه علما از باب احتیاط واجب گفته اند که به مجرد دخول وقت هیچ کس حق ندارد به خوردن و آشامیدن ادامه دهد و اگر در لحظه اذان چیزی در دهان داشت باید بیرون بیاورد.

مطلبی در پاسخ به سوال دیگری که در چه صورتی روزه دار می تواند برای رفع تشنگی آب بنوشد، اظهار کرد: فقط در دو صورت این امکان وجود دارد، اگر کسی مرض عطش داشته باشد و نتواند روزه را ادامه دهد می تواند به قدر رفع این مرض آب بنوشد. همچنین کسی که مبتلا به عطش مستولی و مفرط شده به طوری که به حالت اغما برسد در این حالت به قدری که نوشیدن آب او را از این حالت در بیاورد می تواند آب بنوشد.

وی یادآور شد: همه علما متفق القولند که در این حالت روزه دار باید پس از رفع تشنگی روزه خود را ادامه دهد، اما برای او کفاره ای نیست بلکه باید بعدا قضای آن را به جا آورد.