تلویزیون دیجیتال و پاسخگویی به نیاز مخاطب

به گزارش پارس به نقل از فارس، یکی از مصداق های پیشرفت در کشور ما نیز در زمینه رسانه و فناوری، مقوله حذف تدریجی تلویزیون آنالوگ و ورود تلویزیون دیجیتال از سال ۱۳۸۵ است، که باتوجه به پوشش ۶۰ درصد از کشور تا به امروز و با توجه به استعداد خود، فرصت ها و ظرفیت های بسیاری را در اختیار صاحبان رسانه، مسئولان و برنامه سازان در زمینه های مختلف از جمله اقتصادی، فرهنگی، تبلیغاتی و مستند و… قرار داده است.

به عنوان مثال تعدد شبکه ها و کانال های تلویزیونی و رادیویی، کیفیت بسیار بالا و HD با فرمت MPEG. ۴که یکی از با کیفیت ترین فرمت های ویدیویی است، وجود کانال های مبتنی بر متن دیجیتال، راهنمای الکترونیکی برنامه ها، عدم وجود هرگونه نویز یا به اصطلاح برفک در تصویر از جمله مزیت های تلویزیون دیجیتال نسبت به تلویزیون آنالوگ است.

بدون شک وجود چنین امکاناتی در اختیار برنامه سازان و دست اندرکاران تلویزیون فرصت های مطلوبی را برای آنان در جهت پیش برد اهداف طرح ریزی شده فراهم می کند.

به عنوان مثال تعدد شبکه های تلویزیونی مبحث تخصص گرایی، تولید و پخش تخصصی برنامه های موضوعی را ایجاد کرده است، تأسیس و راه اندازی شبکه های مختلف با موضوعات و هدف گذاری های اختصاصی در زمینه های علمی، ورزشی، سریال، فیلم سینمایی، بهداشت و سلامت، اقتصاد، خبر، کودک و… از جمله اقدامات و امکاناتی است که تاکنون تلویزیون دیجیتال فراهم کرده و به آن پرداخته شده است.

به عنوان نمونه می توان به شبکه نمایش با عنوان شبکه اختصاصی فیلم سینمایی با موضوعات متعدد، شبکه آی فیلم با عنوان شبکه اختصاصی پخش فیلم وسریال ایرانی برای مخاطبان عرب زبان در خارج از کشور، شبکه پرس تی وی برای زیر پوشش قرار دادن اخبار و واقعیت های داخلی و برون مرزی با زبان انگلیسی، شبکه بازار با هدف مورد توجه قرار دادن اقتصاد و بازارهای داخلی و همچنین حمایت از تولیدات و سرمایه گذاران داخلی، شبکه تماشا با محوریت پخش سریال های ایرانی و خارجی جدید یا پخش شده از شبکه های سیما و شبکه پویا با محوریت پخش کارتون و انیمیشن برای مخاطب کودک اشاره کرد.

البته امید است، که در آینده نه چندان دور موضوعات و مباحث جدید در قالب شبکه های اختصاصی پا به عرصه ظهور گذاشته و به ایفای نقش بپردازند.

اما آنچه که در این میان بیشتر مورد انتظار است و در بسیاری از موارد به زعم استفاده کننده های برنامه های تلویزیونی، مورد کم لطفی قرار می گیرد، توجه به محتوای ایجاد شده در سیستم دیجیتال و در مجموع توجه به میزان رضایتمندی مردم از محتوای کانال های دیجیتال و برنامه های پخش شده از صدا و سیما در مقایسه با برنامه های پخش شده از کانال های ماهواره ای است.

رشد روزافزون استفاده کننده گان از برنامه های ماهواره ای دلیلی بر این ادعاست و البته هشداری برای مسئولان و برنامه سازان داخلی، که تولیدات آنها تا به امروز چقدر توانسته است، مخاطب را در پای تلویزیون ثابت نگه دارد و رضایت آنان را جلب نماید؟

آمارها نشان میدهد که افزایش استفاده کننده گان از برنامه های ماهواره و تأثیر مستقیم و غیر مستقیم آن در جامعه با بروز انواع ناهنجاریهای اجتماعی، اخلاقی، فرهنگی، سیاسی و… در ارتباط بوده و ارتباط تنگاتنگی بین آنها وجود دارد.

ترویج خشونت، ترویج فساد و بی بند و باری های اخلاقی، بروز انواع بزهکاری ها، ترویج روابط بین نامحرم و رابطه های پنهانی، تبلیغ عرفان های کاذب و شیطان پرستی، بی هویت کردن جوانان کشورهای در حال توسعه، استعمار فکری جوانان و اندیشمندان، سستی بنیان خانواده و بسیاری دیگر از مشکلات اجتماعی، از جمله تأثیرات سوء برنامه های مخرب ماهواره و گاه هدف گذاری شده توسط گردانندگان این کانال ها می باشد.

در این میان و در مقابل هجمه تبلیغات سنگین و گسترده ای که کانال های ماهواره ای دارند، انتظاری که باید از برنامه های تولید داخل، تلویزیون دیجیتال و صداوسیما داشت، آیا فقط در حد کیفیت تصویر می تواند جوابگوی نیاز جامعه باشد؟

آیا تعدد کانال های تلویزیونی تاکنون توانسته است، پاسخگوی اقتضای فکری جوانان، مردم و مطالبات آنان از تلویزیون دیجیتال باشد؟

آیا محتوای تلویزیون دیجیتال تاکنون توانسته است، میزان جلب رضایت مردم را از برنامه های خود بالا ببرد؟

این ها و بسیاری از سؤالات دیگر سؤالاتی هستند، که باید واقع بینانه به آنها پاسخ داده شود، هر چند که تلویزیون دیجیتال توانسته است، مقداری از این راه طولانی را بپیماید، ولی انتظاری که از آن می توان داشت، بسیار بالاست، و البته این شاهکار هدفی است، نه چندان دور و دست نایافتنی.

به نظر میرسد نیل به این آرمان، هدفی است که نظر و توجه جمعی و البته همت والای عمومی و مسئولان، برنامه سازان و دست اندرکاران متعهد و متخصص عرصه سینما و تلویزیون و رسانه را می طلبد که در مقابل هجمه تبلیغات دشمن دست از پا نشناخته، فرصت سوزی ها را به فرصت سازی ها تبدیل کنند.

سرمایه گذاری، سازماندهی، طرح ریزی و هدف گذاری در زمینه نیازهای سمعی و بصری گوناگون امروز جامعه در جهت تولید برنامه های پرمحتوا و جذاب با هدف جذب مخاطب و بی نیاز کردن آن به برنامه های ماهواره با توجه به فرهنگ بومی و منطقه ای و اسلامی اصیل و غنی، آرمانی است که باید در راستای تحقق آن کوشید.