به گزارش پارس به نقل از تسنیم، وی ادامه داد: « پیش از این نیز ایشان تنها با دستگاه قادر به نفس کشیدن بودند، اما در همان وضعیت چشمان خود را باز و یا گاه با ما صحبت می کردند، اما متأسفانه از دیروز حال ایشان رو به وخامت گذاشت و از امروز در اغما به سر می برند. پزشکان نیز تمام تلاش خود را کرده اند، اما اظهار داشتند که دیگر از دست آن ها کاری برنمی آید. »

حبیب الله معلمی در پانزدهم بهمن ۱۳۰۵ در رامهرمز به دنیا آمد، دوران طفولیت خود را در مکتب خانه پدرش که معلم قرآن بود گذرانید. وی شاعری را از دوره نوجوانی و با حضور در تعزیه ها شروع کرد. سروده های ابتدایی وی رنگ و بوی اشعار آیینی دارد که بسیاری از آن ها هنوز هم منتشر نشده اند.

وی در سال ۱۳۴۰ از رامهرمز به اهواز مهاجرت کرد و با آغاز جنگ تحمیلی در کنار حضور در اهواز به عنوان یکی از مهمترین شهرهای جنگی ایران در فرصت های بسیاری همراه با رزمندگان در سنگرهای دفاع هم حضور داشت و همزمان به سرودن اشعار نیز می پرداخت.

از معلمی نوحه های به یادماندی قرائت شده است که از این جمله می توان به « شور حسین (ع) است چه ها می کند» ، « این لشکر حق عازم کرببلاست امشب» ، « سوی دیار عاشقان رو به خدا می رویم» ، « بهر آزادی قدس از کربلا باید گذشت» و « ای لشکر حسینی تا کربلا رسیدن یک یا حسین دیگر» اشاره کرد. عمده اشعار وی توسط صادق آهنگران، مداح نام آشنای جبهه ها، اجرا شده است. وی از هفته گذشته تاکنون به دلیل کهولت سن و بیماری در بیمارستان نفت شهر اهواز بستری شده است و تحت مراقبت های ویژه قرار دارد.