«فرانک کاپرا» ، برنده‌ سه‌ اسکار کارگردانی

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، « فرانچسکو روزاریو کاپرا» متولد هجدهم می ۱۸۹۷ در سیسیل ایتالیا، در شش سالگی به همراه خانواده به آمریکا مهاجرت کرد.

وی در سال ۱۹۱۸ در رشته مهندسی شیمی از دانشکده فنی کالیفرنیا فارغ التحصیل شد و در جنگ جهانی اول در ارتش آمریکا حضور داشت و در سال ۱۹۲۰ با قبول شهروندی آمریکا، نام « فرانک روسل کاپرا» را برای خود انتخاب کرد.

او بازیگری را با حضور در فیلم های صامت شروع کرد، هرچند کارگردانی و نگارش فیلم نامه آثار کمدی صامت را نیز برعهده داشت. پس از آنکه کاپرا در سال ۱۹۳۴ فیلم « در یک شب اتفاق افتاد» را با مشکلات زیاد ساخت، شروع به کارگردانی آثار برجسته دیگری برای کمپانی کلمبیا کرد که از آن جمله می توان از « نمی توانی این را با خودت ببری» ، « چه زندگی شگفت انگیزی» ، « افق گمشده» و « آقای اسمیت به واشنگتن می رود» نام برد.

بازیگران زیادی چون « گری کوپر» ، « جین آرتور» ، « جیمز استوارت» و « باربارا استانکی» بخش عمده ای از موفقیت های سینمایی شان را مدیون « کاپر» بوده اند.

فیلم های کاپرا در دهه ی ۳۰ میلادی موفقیت های چشم گیری در جوایز آکادمی اسکار به دست آورند. « در یک شب اتفاق افتاد» اولین فیلم کاپرا بود که توانست پنج جایزه بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین بازیگر مرد و زن و بهترین فیلم نامه را به دست آورد.

در سال ۱۹۳۶ او دومین جایزه ی اسکار بهترین کارگردانی خود را برای « آقای دیدز به شهر می رود» کسب کرد. دو سال بعد، او سومین جایزه اسکار بهترین کارگردانی خود را در مدت تنها پنج سال به کارنامه افتخارات خود افزود و این بار « نمی توانی این را با خودت ببری» اسکار بهترین فیلم را نیز برای او به همراه آورد.

او علاوه بر سه جایزه ی اسکار بهترین کارگردانی، سه بار برای فیلم های « بانویی برای یک روز» ، « آقای اسمیت به واشنگتن می رود» و « یک زندگی شگفت انگیز» نامزدی بهترین کارگردانی اسکار را تجربه کرد.

کاپرا روز پنجم مارس ۱۹۳۶ میزبانی مراسم هشتمین دوره ی جوایز اسکار و طی سال های ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۹ ریاست آکادمی اسکار را برعهده داشت. وی در جریان جنگ جهانی دوم هشت اثر مستند از جمله « مقدمه ای بر جنگ» (۱۹۴۲) ، « حمله نازی» (۱۹۴۲) ، « جنگ بریتانیا» (۱۹۴۳) ، « تفرقه و حکومت» (۱۹۴۳) و « دشمنت را بشناس: ژاپن» (۱۹۴۵) را کارگردانی کرد.

فیلم مستند هفت اپیزودی « چرا می جنگیم» شاهکار تبلیغاتی « کاپرا» محسوب می شود که موفق به کسب جایزه اسکار شد. هم چنین فیلم « مقدمه ای برجنگ» او توانست در سال ۱۹۴۲ جایزه اسکار بهترین اثر مستند بلند را برای او به همراه آورد. کاپرا خود این آثار مستند را از بهترین ساخته هایش می دانست.

فیلم « یک زندگی شگفت انگیز» اگرچه در گیشه های سینما به هیچ عنوان موفق نبود، اما در پنج بخش نامزد اسکار شد و از سوی انجمن فیلم آمریکا در فهرست یکصد فیلم برتر تاریخ سینما قرار گرفت.

کاپرا آخرین فیلم خود را در سال ۱۹۶۱ با نام « مشتی معجزه» (در ایران به « معجزه سیب» معروف است) را ساخت. او هم چنین قصد ساخت اثری عملی داستانی را نیز داشت که حتی به مرحله پیش تولید نیز نرسید.

پیامی که کاپرا در فیلم هایش قصد دارد به خواننده القا کند، خوب بودن ذات بشریت و ارزش ایثار و فداکاری است. این کارگردان برجسته هالیوود سرانجام روز سوم سپتامبر ۱۹۹۱ در سن ۹۴ سالگی براثر ایست قلبی در کالیفرنیا آمریکا درگذشت.

پنج فیلم از ساخته های کاپرا شامل « مرد قوی» (۱۹۲۶) ، « در یک شب اتفاق افتاد» (۱۹۳۴) ، « آقای اسمیت به واشنگتن می رود» (۱۹۳۹) ، « چرا می جنگیم» (۱۹۴۲) ، به همراه « یک زندگی شگفت انگیز» (۱۹۴۶) در آرشیو ملی فیلم آمریکا به عنوان میراث فرهنگی قرار دارند.

از دیگر ساخته های این کارگردان ایتالیایی الاصل می توان از « قدرت رسانه» (۱۹۲۸) ، « زیردریایی» (۱۹۲۸) ، « راه قدرت» (۱۹۲۸) ، « پرواز» (۱۹۲۹) ، « جنون آمریکایی» (۱۹۳۲) ، « چای تلخ ژنرال ین» (۱۹۳۲) و « ممنوعه» (۱۹۳۲) نام برد.

کاپرا طی چندین دهه فعالیت سینمایی افتخارات و جوایز متعددی را به دست آورد که از مهم ترین آنها می توان به عبارتند یک عمر دستاورد سینمایی از انجمن فیلم آمریکا، یک عمر دستاورد سینمایی از انجمن کارگردانان آمریکا، جایزه بهترین فیلم از جوایز گلدن گلوب (۱۹۴۷) برای « یک زندگی شگفت انگیز» ، شیرطلایی افتخاری جشنواره ونیز (۱۹۸۲) ، تقدیر ویژه از جشنواره ونیز (۱۹۳۶) برای « آقای دیدز به شهر می رود» اشاره کرد.