آیا باید رمز موبایل همسرمان را بدانیم؟

شاید نگاه های تجسس آمیز و جاسوسی کار همیشگی شما در رابطه شده باشد. شاید فکر کنید خوب است اگر پسورد گوشی او را داشته باشید و هر چند وقت یکبار سرکی به پیام های او بکشیداما این طرز فکرها کاملا اشتباه و ناسالم است و رابطه را به آینده ای سیاه می کشاند. به جای چنین دیدگاه های اشتباهی این چند قانون حریم خصوصی را در نظر بگیرید تا ازدواج و رابطه سالم و موفقی داشته باشید.

این روزها همه برای حفظ امنیت از پسورد استفاده می کنند. اما اگر گوشی همسرتان پسورد دارد یعنی نباید پیام هایش بررسی شود. زوج های سالم نیازی به چک کردن پیام های یکدیگر ندارند. آن ها به طور غریزی به هم اعتماد دارند و اگر چیزی به نظرشان مشکوک و آزار دهنده بیاید در مورد آن با هم گفتگو می کنند.

فرهنگ موبایل

در یک رابطه سالم استراق سمع در تماس های تلفنی ممنوع است. اگر هنگام صحبت دور و برتان است بعد از تمام شدن صحبت هایش همه چیز روشن است اما اگر هنگام مکالمه کمی از شما فاصله گرفت به او نچسبید هر چیزی که در این مکالمه گفته شده دیر یا زود برای شما بیان می کند.

ردیابی

تعقیب همسرتان با اپلیکیشن های ردیابی بزرگ ترین اشتباه است. زوج های سالم نیازی به تعقیب کردن همدیگر ندارند. شاید همسرتان برای از بین بردن نگرانی های شما وضعیت موقعیت یابی موبایلش را روشن نگه دارد اما این انتخاب خودش است و اختیار خاموش کردن آن را دارد.

عدم استفاده از پسورد

وقتی به یک رابطه پایدار متعهد شده اید باید انقدر به هم اعتماد داشته باشید که پسوردهای همدیگر را به اشتراک بگذارید. این درجه از اعتماد نشان می دهد که در کنار هم احساس آرامش دارید و هیچ چیزی برای مخفی کردن ندارید نه این که در هر فرصت ممکن به کار هم سرک بکشید.

فراموش کردن خیانت هایی که در گذشته دیده اید کمی سخت است. و باعث می شود در رابطه کنونی شما تاثیر بگذارد. با مشکوک بودن هر لحظه او را محکوم به جنایتی که مرتکبش نشده می کنید. ممکن است فکر کنید که هیچوقت نمی توانید به کسی اعتماد کنید اما اگر این اصول حریم خصوصی را رعایت نکنید این شما هستید که اعتماد آن ها را از دست می دهید. پس برای لحظه ای هم که شده متوقف شوید و به جای سرک کشیدن به اسرار او اعتمادتان را ارزیابی کنید.

به همسرتان بدبین نباشید

متأسفانه هرچقدر حساسیت بیشتری به خرج دهید، بدبینی‌تان بیشتر می‌شود و در دام وسواس فکری گرفتار می‌شوید. در چنین شرایطی شروع می‌کنید به ایجاد محدودیت‌های غیر ضروری برای همسرتان و این ممکن است باعث ناراحتی و دلخوری او شود و نتیجه عکس داشته باشد. این یک دور باطل است، حساسیت بیش از اندازه به بدبینی و بدبینی به حساسیت زیاد منجر می‌شود. اگر به بدبینی‌تان دل بدهید و به آن دامن بزنید، اوضاع بدتر می‌شود. بهتر است دست از بدبینی بکشید و اعتماد را به آرامش خود و همسرتان هدیه دهید.

4نکته مهم درباره مشکوک شدن به همسر

1 به جای چک کردن موبایل و حتی کیف و دیگر وسایل شخصی که ممکن است تنش‌هایی را در رابطه‌تان ایجاد کند با همسرتان راحت صحبت کنید و به او بگویید که تغییر رفتارش آزارتان می‌دهد و از او بخواهید درباره برخی موارد توضیح دهد.

2 سعی کنید همسر خوبی باشید، همسر بهتری بشوید، حفظ زیبایی ظاهر و آراستگی در پوشش، مهربانی بیشتر، انجام دادن بهتر مسئولیت‌های زناشویی می‌تواند به برقراری دوباره اعتماد و گرم شدن خانواده کمک شایانی کند، در واقع نشان دهید که در قلب‌تان محبت خانواده و همسر موج می‌زند.

3 سفره دل و رازها و شک‌هایتان را پیش دیگران باز نکنید و هر روز تلفن دست نگیرید. مادر همسر، خواهر همسر، دوست و همسایه قطعا نمی‌توانند در این زمینه بیشتر از خودتان به شما کمک کنند. مشکلات زناشویی باید بین خودتان باقی بماند و اگر نیاز به مشورت و کمک فکری و روحی دارید، بهترین گزینه یک مشاور و متخصص است نه دوست و فامیل.

4 اگر از یک مشاور خانواده کمک گرفتید و او در رفتار همسرتان هیچ نوع نشانه‌ای از خیانت پیدا نکرد، باید مساله را به عنوان یک مشکل ذهنی در خودتان بپذیرید و برای درمان از روان‌شناس کمک بگیرید؛ شکاک بودن ویرانگر رابطه زناشویی است.

همسرمان را کنترل کنیم یا نه؟

هیچ‌کس توقع ندارد و حتی توصیه نمی‌کند که شما نسبت به زندگی و رفتار و روابط همسرتان بی‌تفاوت باشید و برایتان فرقی نکند که همسرتان با چه کسانی روابط باز دارد. این دقیقا خلاف قداست خانواده و تعهد زوجین به هم است. اما قطعا کنترل و چک کردن بیش از حد و مرضی همسر نیز، راهکار مناسبی برای نشان دادن توجه نیست. این تعهد و کنترل‌گری باید درونی باشد. شما با محبت، عشق، اعتماد، احترام، صمیمیت، گذشت، اعتماد به نفس، داشتن مهارت‌های زندگی و... کنترل‌گری را از منبع بیرونی به یک نیروی کنترل درونی منتقل می‌کنید که هم آرامش خودتان و هم آرامش همسرتان را تامین می‌کند.