ناله های دیشب آسمان از چه بود؟

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران،   غروب شام غریبان که نزدیک تر می شود دل بیشتر می گیرد، در خود فرو می رود و ساکت و غمزده به گوشه ای خیره می شود آن لحظه که از جام زهرآگین ظلم می نوشیدی به چه می اندیشیدی؟ ! و چشمان بی قرار حسن بن علی به چه می نگریست؟ !

به ستم هایی که تاریخ بر پیشانی خود چسبانده، به روزهای آغازین بعثت خاتم پیامبران تا امروز و فردایی که در انتظار برگزیدگان خداست. بندگانی چون امام علی نقی (ع) مطیع پروردگارشان بودند و در رفتار و کردار و سخنان خود چیزی جز خدا مشهود نبود.

نه دست سنگین بیداد و نه شمشیر برنده اش نتوانست هدایتگر مخلص را حتی در گوشه ی زندان لحظه ای در خود فرو برد.
لبخند و کلام خدا همواره پاسخی بود که تمام نقشه های شوم را خنثی می کرد. در نمازش جز خضوع و خشوع حائلی میان او و معبودش نبود تا جایی که محراب عبادتش در خانه را برای عروج خود برگزید.

هنوز پس از هزار سال چشم های خیس تاریخ شرمنده است از جور و جفای گردنکشان و باز آرزویی در دلش جوانه می کند که آن صبح روز آدینه شاید نزدیک باشد، ظهور تنها حاصل تمام شب های بی قراریست که لاله های واژگون و پرپر رخی برگیرند و چشم نگران نرگس ها اطمینان یابد و خورشید با لبخند سبزش زندگی را عطرآگین کند.