نقش لالایی در بهبود عصبی نوزادان نارس

"میترا ادراکی" گفت: درصد رو به رشدی از موارد مرگ کودکان زیر پنج سال در دوره نوزادی روی می دهد؛ نزدیک 57 درصد از موارد مرگ در این گروه سنی، در مدت یک ماه نخست زندگی روی می دهد و 36 درصد از این موارد، به تولد نوزاد نارس نسبت داده می شود. 

او در زمینه علت های نارسی نوزادان، بیان کرد: علت تولد نوزاد نارس به مجموعه ای از عوامل جنینی، جفتی، رحمی و مادری مربوط می شود.

این عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی، افزود: نوزادان نارس با آسیب های تکاملی بیشتری مواجه هستند؛ مغز این نوزادان هنوز نارس است و در دوران نوزادی به سرعت در حال تکامل است، از طرفی این نوزادان در بخش مراقبت های ویژه با عوامل استرس زای مختلفی مانند تحریکات دردناک، اختلال در خواب، سطوح بالای صدا و نور، دستکاری های مکرر به دنبال انجام پروسیجرهای مراقبتی و درمانی و جدایی از والدین، مواجه هستند.

ادراکی، اضافه کرد: این نوزادان، ذخیره محدودی برای روبرو شدن با تحریکات حسی بالا دارند، این تحریکات اثرهای زیان آوری بر تکامل و سازمان دهی بینایی، شنوایی، الگوی خواب و رشد نوزادان نارس می گذارد و در نهایت باعث ایجاد پیامدهای عصبی تکاملی طولانی مدت در این نوزادان می شود.

او به نقش لالایی در بهبود عصبی نوزادان نارس اشاره کرد و یادآور شد: لالایی در کاهش برخی پاسخ های فیزیولوژیک و رفتاری ناشی از درد و استرس ناشی از ساکشن در نوزادان نارس موثر است؛ لالایی در ادبیات، آوازی است که مادران برای خواباندن کودک شیرخواره می خوانند.

ادراکی، در پایان گفت: کودک از همان بدو تولد با موسیقی و ریتم آشنا است؛ ضربان قلب مادر در دوره جنینی آرامش بخش کودک است بنابراین، پس از به دنیا آمدن، مهم ترین چیزی که بر روان کودک اثر می گذارد، موسیقی و ریتم کلام است، بنابراین توصیه می شود پرستاران از این روش به عنوان مداخله موثر در کاهش درد و استرس نوزادان در انجام پروسیجرهای دردناک استفاده کنند.