به گزارش پارس ، دکتر مسعود مردانی، متخصص بیماری های عفونی در گفت وگو با ایسنا، گفت: هنوز هم بیشترین موارد اچ آی وی/ایدز در کشور به دنبال استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی مواد مخدر، به این بیماری مبتلا شده اند.

وی با اشاره به برنامه های کاهش آسیب ایران ادامه داد: برنامه های مفصلی در جهت کاهش آسیب در کشور طراحی و اجرا شده است و حتی برنامه جهانی ایران در مورد کاهش آسیب در سازمان جهانی بهداشت ارایه و به عنوان برنامه نمونه کاهش آسیب نام برده شد. به این ترتیب است که اکنون می توان گفت اجرای این برنامه ها از روند رو به تزاید ابتلا به اچ آی وی/ایدز از طریق تزریق مواد مخدر در زندان ها کاست و به مرحله ای استیبل رساند و به نظر می رسد این مرحله نیز به تدریج رو به بهبودی است.

مردانی تاکید کرد: آمارها حاکی از آن است که برنامه های کاهش آسیب در زندان ها، در معتادان تزریقی مواد مخدر و در بیماران مبتلا به هپاتیت B، C و اچ آی وی، رو به بهتر شدن است.

وی به اقدامات انجام شده در جهت تدوین برنامه جامع استراتژیک کنترل اچ آی وی/ایدز در کشور اشاره کرد و گفت: بخشی از این برنامه جامع در رابطه با بیماران اچ آی وی/ایدز در زندان هاست که برنامه ای بلند مدت است و با تصویب آن می توان این مشکل را بیش از پیش حل کرد.

این متخصص عفونی افزود: بسیاری از مبتلایان به اچ آی وی/ایدز که یا به دنبال استفاده از سرنگ مشترک یا به دنبال تماس جنسی به این بیماری مبتلا شده اند، با اتمام دوره محکومیت و آزاد شدن از زندان، زمانی که به جامعه وارد می شوند، متاسفانه بی پناه می مانند و به نخستین فردی که ممکن است ضربه زده و وی را مبتلا کنند، همسرشان است. متاسفانه این افراد برنامه های آموزشی مداومی ندارند و از طرفی هم ممکن است خود برای شرکت در این برنامه های آموزشی تمایلی نداشته باشند. بر این اساس حمایت، برنامه ریزی و آموزش های ویژه آنها پس از آزادی از زندان بسیار حائز اهمیت است و لازم است این افراد پس از آزادی از زندان از نظر روحی، اجتماعی و اقتصادی تامین باشند.

اجتماعی و اقتصادی اقتصادی و اجتماعی ایدز ایران برنامه های آموزشی جامعه زندان مواد مخدر کاهش برنامه