در حالی که بیش از دوماه از آغاز سال تحصیلی می گذرد و بزرگترین نهاد مردمی کشور با تغییری بزرگ در سکانداری آن مواجه است اما هنوز سرو سامانی به این وضعیت داده نشده است.

 

27 مهرماه موج تغییرات در آموزش و پرورش کلید خورد و بالاخره پس از گمانه زنی ها و مطرح شدن چهره هایی نام آشنا و محبوب فرهنگیان همچون محمدعلی نجفی، اما در نهایت تصدی آموزش و پرورش به  فخرالدین احمدی دانش آشتیانی رسید؛ گزینه ای که یازدهم آبان ماه امسال با 157 رای موافق و 111 رای مخالف این بار از نمایندگان مردم در مجلس رای اعتماد گرفت و با وجود سوابق کاری و رشته تحصیلی اش که به سمت فعالیت های دانشگاهی متمایل بود، مدیریت آموزش و پرورش که لرزه ای بر پیکره آن واردشده بود،به دست گرفت تا با اتخاذ تدابیری جدید،گره کور مشکلات فرهنگیان و نظام تعلیم و تربیت کشور را تا حدودی بگشاید.

 

حقایق تلخ آموزش و پرورش و چاره جویی برای آن
تودیع و معارفه وزاری جدید و پیشین آموزش و پرورش 17 آبان ماه برگزار شد؛ در این مراسم فانی وزیر پیشین آموزش و پرورش ضمن بیان واقعیاتی تلخ از شرایط نه چندان مناسب آموزش و پرورشی ها و تشکر از مسئولان و فرهنگیان برای تحمل چنین شرایطی، مهم ترین راهکار خود برای رفع این مشکلات را بهره گیری از سیاست توسعه مشارکت ها دانست و گفت: اگر این امر محقق نمی شد آموزش و پرورش زمینگیر بود.

 

در ادامه این مراسم آشتیانی بیان کرد: آموزش و پرورش پیچیدگی و دردهای مزمن دارد و انتقادهایی از بیرون به این نهاد آموزشی وجود دارد لذا ضرورت تغییر اساسی در این زمینه وجود دارد.

 

سایه سنگین تغییرات بر فعالیت های آموزش و پرورش 
پس از مراسم تودیع و معارفه باوجودی که انتظار می رفت وزیر آموزش و پرورش این نهاد پرمخاطب با شتاب بیشتری نسبت به دو وزارتخانه تغییر یافته دیگر، فعالیت جدی خود را آغاز کند اما تنها به تغییر در سمت برخی مسئولان پرداخته شد و در 19 روز شاهد 6 تغییر بودیم.

 

18 آبان ماه، انتصاب حسین فرزانه و تغییر محمدبطحایی که معاون توسعه و پشتیبانی و مدتی کوتاه نیز سرپرست آموزش و پرورش بود، اولین تغییر در این وزارتخانه محسوب می شد که 4 روز پس از آن حمیدرضا کفاش معاون فرهنگی و پرورشی برکنار و مهدی فیض سرپرست این معاونت شد.

 

سه روز بعد از این تغییر هم محمد فاضل مدیر کل دفتر وزارتی آموزش و پروزش برکنار و مجتبی زینی وند که پیش از این در زمان وزارت فانی مدیرکل سازمان مدارس غیر دولتی بود، به این سمت برگزیده شد همچنین محمد مهدوی نیز به عنوان مشاور عالی وزیر شناخته شد. 

 

12 روز بعد از این تغییر یعنی هفتم آذرماه نوبت به تغییر مدیران کل رسید و قرعه این بار به نام فرشید سیاری مدیرکل تعاون و پشتیبانی بود که عباسعلی باقری جایگزین وی شد.

 

در این روز خبر دایر بودن مدارس در 9 آذرماه توسط نامی جدید به عنوان معاون رسانه ای اعلام شد که نشان از تغییر در این حوزه بود و زهرا اسماعیلی جایگزین رسول پاپایی شد.

 

اما با این وجود همچنان جای خالی متولی در معاونت ابتدایی، خالی است و این مساله در حالی است که دانش آشتیانی در سه سخنرانی پس از حکم وزارت خود همواره به تقدم پرورش بر آموزش و شروع این کار از دوران ابتدایی تاکید می کند اما گویی تعیین رییس برای این معاونت از نگاه وی دور مانده است.

 

علاوه بر این مساله در برخی از سازمان ها و معاونت های آموزش و پرورش مشکلات و قصور در اجرای کارها و تعاملات وجود داشت که فانی را تا مرز استیضاح پیش برد و پس از آن منجر به تغییر وی شد که انتظار می رفت با تغییر در مسئولان یا حتی رویکرد آنها همراه باشد اما روی کار آمدن وزیر جدید تا امروز کوچکترین تاثیری برآن ها نداشته است.

 

حکایت تعامل با رسانه ها همچنان باقیست
یکی از ایراداتی که به وزارت فانی وارد بود و محمد علی نجفی مشاور رییس جمهور و یکی از گزینه های احتمالی تصدی آموزش و پرورش به آن اشاره داشت، همراه نبودن فانی با ارکان مدیریت کشور بود و در خصوص فعالیت دانش آشتیانی افزود: بزرگترین کلید موفقیت وی همراه کردن مردم و دولت با دانش آموزش و پرورش است و  تقسیم کار برای پیش برد اهداف آموزش و پرورش باید انجام شود.

 

با وجود چنین مقدمات و تعامل مثبت دانش آشتیانی پیش از تصدی آموزش و پرورش اما این روند پس از وزارت وی، سیر نزولی داشته و تقریبا آموزش و پرورش در سکوت خبری فرورفته است و باید دید در نهایت چه زمانی فعالیت های جاری این نهاد آموزشی از طریق رسانه ها برای مردم که مخاطبان اصلی آموزش و پرورش هستند،روشن می شود.

 

آموزش و پرورش، نهادی که معلمان آن پس از تضییع حقوقشان آن در صندوق ذخیره و چالش های اقتصادی که متحمل شدند همچنان در انتظار گشایشی بر وضع معیشت خود هستند و کمی دورتر از نگاه معیشت محورانه، دانش آموزان نیز با وجود برنامه های ارائه شده وزیر پیشنهادی در حوزه پرورش، چشم انتظار راهکاری جدید و جذاب برای ادامه تحصیل و روزهای روشن پس از آن هستند.

 

هرچند پرونده برخی مسائل همچون سرپرستی دانشگاه فرهنگیان پس از چهار سال،تحقیق و تفحص از صنروق ذخیره فرهنگیان، وضعیت نیروهای خدماتی و حق التدریس و مواردی این چنینی همچنان باز است.