به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا، بعضی وقت ها ما آدم ها فکر می کنیم که تنهای تنها هستیم و بدلیل شرایط مختلف یا کسی ما را نمی بیند و یا نمی تواند ببیند و در نهایت نیز ما در برابر اعمالمان مورد پرسش قرار نخواهیم گرفت ولی این باور تنها یک توهم است.

آیه ۱۴ از سوره « علق» در این موضوع صحبت می کند که در ادامه به متن، ترجمه و نکته ای پیرامون آن اشاره می شود:

« أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَیٰ»

" آیا او (انسان) ندانست که خداوند (همه اعمالش را) می بیند؟ "

نکته:

ریشه طغیان انسان دو چیز است:

۱ - خود را بی‏ نیاز می‏ بیند. « رَّآهُ اسْتَغْنَی» . (آیه ۷ سوره « علق» )

۲ - دیگر آنکه خدا را نمی‏ بیند و گمان می‏ کند خدا هم او را نمی‏ بیند. « ألم یعلم بانّ اللّه یری»