حضور کارگردان‌های ایرانی در جشنواره‌ی کن ۶۶

به گزارش پارس ، به نقل از ایسنا، پس از گمانه زنی های فراوان، سرانجام جدیدترین ساخته « اصغر فرهادی» کارگردان ایرانی برگزیده ی اسکار، رسما به بخش رقابتی جشنواره فیلم کن دعوت شد.

فیلم « گذشته» ، جدیدترین ساخته اصغر فرهادی که از مدت ها قبل به عنوان یکی از فیلم های بخش رقابتی کن بر سر زبان ها بود، در شصت وششمین دوره این فستیوال برای دریافت نخل طلا رقابت خواهد کرد.

علاوه بر « برنیس بژو» (بازیگر نامزد اسکار و گلدن گلوب و برنده سزار) و همچنین « طاهر رحیم» (برنده جایزه سزار) ، بازیگران دیگری چون « علی مصفا» ، « پائولین بورلت» ، بازیگر بلژیکی فیلم معروف « زندگی صورتی» ، « الیس آگویس» ، « ژان جستین» ، « سابرینا وازانی» و« بابک کریمی» در این فیلم، مقابل دوربین محمود کلاری رفته اند.

در این فیلم (علی مصفا) پس از اختلاف طولانی با همسرش (برنیس بژو) وی را رها کرده و به ایران برمی گردد و همسرش با مردی فرانسوی (طاهر رحیم) آشنا می شود و آن مرد وارد زندگی اش می شود. در همین حال است که او به شوهرش در ایران نامه می نویسد و از او تقاضای طلاق می کند. مرد به فرانسه برمی گردد و فردی جدید را در خانه اش با دو بچه اش می بیند و داستان ادامه می یابد.

ششمین ساخته بلند اصغر فرهادی روز پانزدهم می (۲۵ اردیبهشت) همزمان با آغاز جشنواره کن در فرانسه اکران خواهد شد.

محمد رسول اف کارگردان ایرانی که گفته می شود این روزها در آلمان زندگی می کند و فیلمش « ناشناخته» به بخش « نوعی نگاه» جشنواره ی کن راه یافته است از دیگر کارگردانهای ایرانی راه یافته به جشنواره ی کن است.

طی چند روز گذشته، حضور فیلم های کوتاه « بیشتر از دو ساعت» ساخته علی عسگری و « دوئت» نوید دانش به ترتیب در بخش رقابتی فیلم های کوتاه و « سینه فونداسیون» کن قطعی شده است.

طی روزهای آینده دو بخش باقی مانده، هفته منتقدین و پانزده روز کارگردانها جشنواره ی فیلم کن، فیلم هایشان مشخص خواهد شد.

در ادامه، مروری داریم بر گزارشی درباره ی حضور سینمای ایران در سال های مختلف جشنواره ی فیلم کن:

  « ایران برای اولین بار با فیلم کوروش کبیر ساخته مصطفی فرزانه در بخش مسابقه فیلم های کوتاه جشنواره کن سال ۱۹۶۱ حضور یافت و پس از آن در دومین حضور درسال ۱۹۶۴، فیلم « طلوع فجر» ساخته احمد فاروقی قاجار در بخش مسابقه فیلم های کوتاه حضور یافت و جایزه شورای عالی تکنیک را نیز دریافت داشت.

در همین سال، اولین فیلم بلند ایرانی « شب قوزی» ساخته ی فرخ غفاری در بخش هفته منتقدان به نمایش درآمد. سینمای ایران پس از شش سال غیبت و در سال ۱۹۷۱ با فیلم « گاو» ساخته ی داریوش مهرجویی در بخش پانزده روز کارگردان ها حضور یافت. مهرجویی در سال بعد نیز یعنی در ۱۹۷۲، فیلم « پستچی» را در بخش پانزده روز کارگردان ها به نمایش درآورد. فیلم کوتاه انیمیشن « شهر خاکستری» ساخته فرشید مثقالی، سینمای ایران را درسال ۱۹۷۳ در بخش پانزده روز کارگردان ها نمایندگی کرد. سال ۱۹۷۵ شاهد حضور فیلم « شازده احتجاب» ساخته ی بهمن فرمان آرا و فیلم انیمیشن « تداعی» ساخته نورالدین زرین کلک در بخش پانزده روز کارگردان ها بود. فرمان آرا باردیگر با فیلم « سایه های بلندباد» در سال ۱۹۷۹ در بخش هفته منتقدین حضور یافت.

بهرام بیضایی با فیلم « چرتکه تارا» اولین حضور پس از انقلاب ایران را در بخش نوعی نگاه در سال ۱۹۸۰رقم زد و درهمین سال، سهراب شهیدثالث نیز با فیلم « نظم» و البته به عنوان محصول آلمان در بخش پانزده روز کارگردان ها حضور داشت. رافق پویا، فیلم « دفاع ازخلق» را به عنوان محصول ایران و آمریکا در سال ۱۹۸۱ در بخش پانزده روز کارگردان ها به نمایش درآورد و قاسم ابراهیمیان نیز « خواستگاران» را به عنوان محصول آمریکا درهمان بخش در سال ۱۹۸۸ به جشنواره کن برد. سینمای نوین ایران برای نخستین بار در سال ۱۹۹۱ با فیلم « درکوچه های عشق» ساخته خسرو سینایی در بخش نوعی نگاه حضور یافت. سال ۱۹۹۲ سالی پربار برای سینمای ایران در کن بود. فیلم کوتاه انیمیشن « قلب» ساخته سعید مجاوری در بخش مسابقه فیلم های کوتاه کن حضور یافت و عباس کیارستمی « زندگی و دیگر هیچ» را در بخش نوعی نگاه به نمایش درآورد و دو جایزه معتبر « جایزه روسلینی» و جایزه « بهترین فیلم بخش نوعی نگاه» را دریافت داشت.

فیلم « بدوک» ساخته مجید مجیدی در بخش پانزده روز کارگردان ها حضور یافت و ده فیلم انیمیشن ایرانی نیز در بخش « سینما همیشه» به روی پرده رفتند. بنیاد سینمایی فارابی نیز در همین سال با اختصاص فضایی به عرضه و بازاریابی فیلم های ایرانی در بازار فیلم کن پرداخت که تا به امروز همه ساله در این بازار حضور داشته است.

عباس کیارستمی در سال ۱۹۹۳ بر مسند داوری جشنواره کن نشست و سال پس از آن، فیلم « زیر درختان زیتون» را در بخش مسابقه کن به نمایش درآورد. ابراهیم مختاری نیز همان سال، فیلم « زینت» را در بخش هفته منتقدین عرضه کرد. محسن مخملباف نیز در سال ۱۹۹۵ برای نخستین بار به کن پا گذاشت و دو فیلم « نوبت عاشقی» و « سلام سینما» در بخش نوعی نگاه حضور یافت. جعفر پناهی نیز در همین سال با فیلم « بادکنک سفید» به پدیده کن تبدیل شد. این فیلم جایزه معتبر دوربین طلایی، جایزه بهترین فیلم بخش پانزده روز کارگردان را و جایزه فیپرشی (فدراسیون منقدین بین المللی سینما) را دریافت داشت.

« گبه» ساخته ی محسن مخملباف در بخش نوعی نگاه جشنواره ی کن سال ۱۹۹۶ به نمایش در آمد و در سال ۱۹۹۷ سینمای ایران مهم ترین جایزه ی تاریخ سینمای خود در آن مقطع، یعنی نخل طلای بهترین فیلم جشنواره را برای « طعم گیلاس» ساخته ی عباس کیارستمی دریافت داشت.

امیر نادری نیز در همین سال « ای بی سی منهتن» را به عنوان محصول آمریکا در بخش نوعی نگاه به نمایش درآورد. سمیرا مخملباف نیز در سال ۱۹۹۸ پا به جشنواره کن گذاشت و فیلم « سیب» را در بخش نوع نگاه عرضه داشت. فیلم کوتاه « گناه اول» ساخته فهمیه سرخابی نیز در همین سال در بخش تازه تأسیس سینه فوندانسیون به نمایش درآمد. « قصه های کیش» ساخته ناصر تقوایی، محسن مخملباف و ابوالفضل جلیلی با جنجال بسیار در بخش مسابقه کن به روی پرده رفت. فیلم کوتاه « دایره» ساخته محمد شیروانی نیز در همین سال در بخش هفته منتقدین حضور یافت. سمیرا مخملباف نیز در همین سال بر مسند داوری کن نشست. سمیرا در سال ۲۰۰۰ فیلم « تخته سیاه» را در بخش مسابقه به نمایش گذاشت و جایزه هیأت داوران را نیز دریافت داشت. بهمن قبادی با فیلم « زمانی برای مستی اسب ها» در بخش پانزده روز کارگردان ها و حسن یکتاپناه با فیلم « جمعه» در بخش نوعی نگاه حضور یافته و به طور مشترک جایزه دوربین طلایی سال ۲۰۰۰ را دریافت داشتند. قبادی دو جایزه فیپرشی و سینمای هنر و تجربه را نیز به خود اختصاص داد. محسن مخملباف در سال ۲۰۰۱ با فیلم « سفر قندهار» در بخش مسابقه حضور یافت و جایزه کلیسای جهانی را نیز دریافت کرد.

عباس کیارستمی با فیلم « ای بی سی آفریقا» در بخش خارج از مسابقه حضور یافت و رضا میرکریمی با فیلم بلند « زیر نور ماه» و علی محمد قاسمی با فیلم کوتاه « غریبه و بومی» در بخش هفته منتقدین سال پرباری را برای سینمای ایران در کن رقم زدند و میرکریمی جایزه بهترین فیلم بخش هفته منتقدین را هم گرفت. در سال ۲۰۰۲، عباس کیارستمی با فیلم ده در بخش مسابقه، داریوش مهرجویی با فیلم « بمانی» در بخش نوعی نگاه، بهمن قبادی با فیلم « آوازهای سرزمین مادری ام» در بخش نوعی نگاه و دو فیلم کوتاه « چت» ساخته شادمهر راستین و « گیوتین» ساخته بهرام عظیم پور در بخش پانزده روز کارگردان های جشنواره کن حضور پیدا کردند و قبادی که داوری بخش دوربین طلایی را به عهده داشت، جایزه فرانسوا شالیه را برای « آوازهای سرزمین مادری ام» دریافت کرد. کیارستمی داوری بخش فیلم های کوتاه و سینه فوندانسیون را عهده دار بود. سمیرا مخملباف با فیلم « پنج عصر» در بخش مسابقه جشنواره کن ۲۰۰۳ حضور یافت و دو جایزه هیأت داوران و جایزه کلیسای جهانی را از آن خود ساخت.

جعفر پناهی با فیلم « طلای سرخ» جایزه هیأت داوران بخش نوعی نگاه را گرفت و پرویز شهبازی با « نفس عمیق» در بخش پانزده روز کارگردان ها و محمد حقیقت با « دو فرشته» در بخش هفته منتقدین سالی موفقیت آمیز را برای سینمای ایران به ارمغان آوردند. سال ۲۰۰۴ نیز چهار فیلم ایرانی را در جشنواره فیلم کن شاهد بود. عباس کیارستمی با فیلم « پنج» و « ۱۰ روی ده» در بخش رسمی، محسن امیر یوسفی با « خواب تلخ» ، بهروز افخمی با « گاوخونی» در بخش پانزده روز کارگردان ها، حضور داشته که امیر یوسفی تقدیرنامه هیأت داوری دوربین طلایی و جایزه نگاه جوان بخش پانزده روز کارگردان ها را دریافت کرد. در سال ۲۰۰۵، عباس کیارستمی ریاست هیأت داوری جایزه دوربین طلایی را به عهده داشت و نیکی کریمی با فیلم « یک شب» در بخش نوعی نگاه و محمد رسول اف با فیلم « جزیره آهنی» در بخش پانزده روز کارگردان ها حضور داشتند و خانه سینما نیز برای اولین و آخرین بار در دهکده بین المللی جشنواره پاویون ایران را راه اندازی کرد. در سال ۲۰۰۶ هیچ فیلمی از ایران در جشنواره پذیرفته نشد اما مرجان ساتراپی نویسنده ایرانی مقیم فرانسه داور بخش نوعی نگاه و شهلا رستمی خبرنگار ایرانی رادیو فرانسه نیز از اعضای هیأت داوری فیپرشی جشنواره کن بودند.

در سال ۲۰۰۷ نیز سرانجام تنها فیلم سه دقیقه ای « گریه ها» ساخته عباس کیارستمی در یک مجموعه ی فیلم به مناسبت شصتمین دوره ی جشنواره کن به نمایش درآمد و نیکی کریمی نیز به عنوان داور بخش سینه فنداسیون و فیلم های کوتاه انتخاب شد.

مرجان ساتراپی فیلم « پرسپولیس» را به عنوان محصول فرانسه در بخش مسابقه و رامین بحرانی فیلم ساز ایرانی تبار مقیم آمریکا نیز فیلم « اوراقچی» را به عنوان محصول آمریکا در بخش پانزده روز کارگردان ها به نمایش درآوردند.

در سال ۲۰۰۸، « ترانه تنهایی تهران» ساخته سامان سالور به عنوان تنها فیلم ایرانی برای بخش پانزده روز کارگردان ها انتخاب شده است. »

در بخش پایانی گزارش مرور سینمای ایران در کن که محمد اطبایی کارشناس بین المللی سینمای ایران که چهار سال قبل در اختیار ایسنا قرار گرفته و به همین دلیل، حضور ایران را تا سال ۲۰۰۸ در برمی گیرد آمده است: « سینما و سینماگران ایرانی از ابتدای حضور خود در جشنواره « کن» یعنی از سال ۱۹۶۱ تاکنون، ۵۸ حضور در این رویداد داشته که البته ۶ فیلم ساخته کارگردان های ایرانی اما محصول کشورهای دیگر بوده است. ۴۴ سینماگر ایرانی تاکنون در جشنواره کن حضور داشته که عباس کیارستمی با ۸ فیلم و محسن مخملباف با ۵ فیلم بیشترین حضورها را داشته اند. هشت داوری و ۱۶ جایزه نیز مجموعا برای سینماگران ایرانی در طول ۴۶ سال حضور سینما و سینماگران ایران در جشنواره کن به دست آمده است. »

در سال ۲۰۰۹ فیلم « بهمن قبادی» با نام « چه کسی از گربه های ایرانی خبر داره؟ » به عنوان تنها نماینده سینمای ایران در بخش رسمی کن در بخش « نوعی نگاه» حضور داشت و فیلم سینمایی « زمزمه با باد» که نخستین فیلم بلند شهرام علیدی است در بخش مسابقه بخش هفته منتقدان شصت ودومین دوره جشنواره به نمایش درآمد. سال ۲۰۱۰ نیز با انتخاب فیلم « رونوشت برابر اصل» در بخش رسمی جشنواره ی کن، عباس کیارستمی برای نهمین بار در جشنواره ی فیلم کن حضور داشت.

دو سال قبل ساخته ی محمد رسول اف « به امید دیدار» که پروانه ساخت آن نیز رسما از سوی وزارت ارشاد صادر شد در بخش نوعی نگاه پذیرفته شده است و مستند « این یک فیلم نیست» ساخته ی مشترک مجتبی میرطهماسب و جعفر پناهی در خارج از مسابقه ی بخش رسمی به نمایش درآمد.

سال قبل نیز عباس کیارستمی کارگردان ایرانی در جشنواره ی کن ۲۰۱۲ با فیلم « مثل یک عاشق» برای دریافت جایزه ی نخل طلا رقابت کرد و دهمین حضورش را تجربه کرد.