تکریم حقوق زن در منشور حقوق بشر آمریکایی!

استفاده ابزاری در غرب از عبارت حقوق بشر علاوه بر ایجاد نظام بی‌عدالتی در رسیدگی به حقوق انسان‌ها، زمینه شکل‌گیری یک انحراف مفهومی ‌از حقوق بشر را نیز فراهم ساخته است. امروز حقوق بشر بیشتر به معنای حق حیات، آزادی بیان، رسیدگی به امور زندانیان، منع تبعیض نژادی و مصادیقی از این قبیل اطلاق می‌شود. هر چند که دولت‌های غربی به‌ویژه آمریکا در این زمینه نیز سوابق سیاه و شرم‌آوری دارند، اما در عین حال برخی دیگر از حقوق اساسی انسان در جریان فضاسازی‌های گوناگون رسانه‌ای مورد غفلت واقع شده است. حق رسیدن به سعادت و حق زندگی در دنیای سالم و معنوی مهم‌ترین حقوق انسان‌ها محسوب می‌شود.

از نگاه مکتب اومانیستی غرب، آزادی جنسی در زمره تعریف حقوق بشر قرار می‌گیرد و بر اساس آن و رویکرد فرویدیسم در قالب مکتب روانکاوی، انسان‌ها باید برای عرضه جنسی خود به جنس مقابل از حداکثر آزادی برخوردار باشند.‌ هارولد کلمان در مقدمه کتاب روانشناسی زنان نوشته کارن هورنای می‌نویسد: «در سال 1917 شش سال قبل از آن‌که فروید نظریه اصول تکنیک روانکاوی را تدوین کند و نیز پیش از انتشار «خود و نهاد»، کارن هورنای در مقاله خود در باب تکنیک روانکاوی اعلام کرده بود: روانکاوی می‌تواند انسانی را که دست‌ها و پاهایش بسته شده است آزاد کند، اما نمی‌تواند به او دست‌ها و پاهای جدید بدهد.»

توسعه انقلاب جنسی در ابتدای قرن بیستم بزرگ‌ترین مصداق نقض حقوق بشر برای انسان غربی بود و بیشترین تأثیر در جدایی او از کمال انسانی را بر جای گذاشت. آزادی نیازهای جنسی به معنای بازکردن دست و پای انسانی بود که دیگر امکان ارائه آرمان و الگوی جدیدی برای زندگی به او وجود نداشت؛ تا جایی که امروز طبق گفته حسن عباسی می‌توان وجود 450 میلیون وب‌سایت پورن در کشور آمریکا را به عنوان مخرب‌ترین اقدام ضدبشری این تمدن مورد اشاره قرار داد. عباسی در این‌باره می‌گوید: «امروز آمریکا 450 میلیون وب‌‌سایت پورن دارد که 89 درصد کاربران آن آمریکاییان هستند. این برنامه‌ها با اندیشه داروین و فروید تئوریزه می‌شود. چرا؟ چون حق طبیعی است. اصالت لذت هم همین ‌جا تعریف می‌‌شود. مادامی که چیزی نفع داشت، لذت داشت، سود داشت، آزاد است».

کاتلین دیوی (Caitlin Dewey) یکی از خبرنگاران روزنامه واشنگتن‌پست چندی پیش در مطلبی به ارائه چند رفتار تحقیرآمیز و تمسخرآور که در سطح جهان نسبت به زنان تحمیل می‌شود، پرداخته بود و همان‌طور که می‌توان از یک رسانه متعلق به نظام امپریالیسم انتظار داشت، مصادیق او اغلب مربوط به مسلمانان و کشورهای مسلمان بودند.

مراکش، یمن، عربستان، اکوادور و هند کشورهایی بودند که دیوی، نمونه‌هایی از رفتار تحقیرآمیز علیه زنان را در تمام جهان به آن‌ها خلاصه کرده بود. عدم امکان رأی دادن زنان در عربستان یا منع قانون صدور گواهینامه رانندگی برای آن‌ها در این کشور یا سنت‌هایی نظیر عدم اجازه زنان برای بیرون‌رفتن از منزل بدون اجازه همسران خود، نمونه‌هایی است که دیوی به آن‌ها اشاره کرده است. اگرچه برخی از این محدودیت‌ها همانند عدم حق رأی برای زنان، اقدامی‌غیرعقلانی و ناپسند به‌شمار می‌رود، اما نگاهی به رفتارهای تحقیرآمیز که در کشورهای غربی علیه زنان صورت می‌گیرد، می‌تواند به خبرنگارانی همچون دیوی کمک کند تا کمی‌ سطح نگاه خود را به جهان ارتقا دهند و حقایقی را که لیبرال‌دموکراسی غرب از جامعه زنان پنهان کرده، با دقت بیشتری مشاهده کنند.

در حال حاضر پردرآمدترین تجارت در آمریکا تجارت سکس است. چندی پیش در یکی از گزارش‌های خبری اعلام شد «13 متهم، ابتدا زنان مکزیکی را به طور غیرقانونی به آمریکا منتقل می‌کردند و سپس آن‌ها را برای روسپی‌گری به چند مزرعه در ایالت نیوجرسی و چند فاحشه‌خانه در محلات فقیرنشین نیویورک می‌فروختند. هشت نفر از این متهمان در نیویورک و چهار نفر از آن‌ها نیز در شهرهای دیگر دستگیر شدند».

بر اساس یک آمار غیررسمی، هر سال بیش از 32 میلیارد دلار درآمدزایی ناشی از تجارت انسان و سوءاستفاده جنسی از زنان و کودکان در جهان صورت می‌گیرد. هر سال حدود یک میلیون و 100 هزار نفر به عنوان قربانی شبکه‌های قاچاق به خارج از کشورهایشان قاچاق می‌شوند. بسیاری از این افراد قاچاق‌شده به برده‌های جنسی تبدیل می‌شوند که از آن‌ها سوءاستفاده جنسی می‌شود. شمار قابل‌توجهی از این زنان، از کشورهای شرق آسیا هستند که به امید یافتن کار و موقعیت زندگی خوب به امارات متحده عربی قاچاق می‌شوند و در آن‌جا به دام شبکه‌های فساد می‌افتند. این زنان که از ملیت‌های مختلف هستند، در امارات به خانه‌های فساد منتقل می‌شوند و در آن‌جا برای ساعات طولانی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. بخشی دیگر از آن‌ها نیز به مراکز فساد اروپایی و آمریکایی ترانزیت می‌شوند و در عمل نام کارگران جنسی بر آن‌ها گذاشته می‌شود.

در اروپا جاده‌ای به نام 55 E وجود دارد که از شهر هلسینگبورگ آلمان شروع می‌شود و در شهر کالاماتای یونان به پایان می‌رسد. در حد فاصل مرزهای آلمان و چک در این بزرگراه، منطقه‌ای وجود دارد که در میان رانندگان دائمی ‌این جاده به منطقه روسپی‌گری معروف است. ارزان‌بودن قیمت کارگران جنسی در این منطقه موجب شده که رانندگان نام بزرگراه عشق‌بازی ارزان را به این بخش از 55 E اختصاص دهند.

تحقیر جایگاه زنان همانند کشورهای اروپایی در کشورهای آمریکایی نیز با ابتکارهای مدرن وجود دارد. یک رستوران در بلوار رنی لیوسک در مونترال کانادا یکی از این ابتکارها را رقم زده است. در این بلوار شرکتی برای تهیه غذا و سرو آن وجود دارد که در تعدادی دیگر از شهرهای کانادایی و آمریکایی نیز توسعه‌یافته است. این ابتکار به سرو سوشی معروف ژاپنی به نام نیوتایموری مربوط می‌شود که بر روی بدن برهنه زنان مدل قرار می‌گیرد. زنان مدل، به صورت برهنه بر روی میز قرار می‌گیرند و به جای لباس، بر روی بدن آن‌ها قطعات سوشی قرار داده می‌شود؛ تحقیری که در آن میل حیوانی‌ خوردن با میل حیوانی شهوت به طور همزمان برای مشتریان اطفا می‌شود.

آمارهای مبتنی بر نگاه جنسیتی و کالایی به زنان در کشور آمریکا هم بخش دیگری از تضییع حقوق زنان به‌شمار می‌رود. بر اساس گزارش پلیس فدرال آمریکا «۷۹ درصد مردان آمریکایی زنان خود را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند. در آمریکا هر 18 دقیقه یک زن مورد ضرب و شتم قرار می‌‌گیرد؛ به‌طوری‌که علت مراجعه 22 تا 35 درصد زنان به بخش‌های اورژانس بیمارستان‌‌ها، خشونت خانگی است. زنان جوان کم‌‌درآمد در سنین بین20 تا 24 سال، بیشتر در معرض خشونت‌‌های خانگی و آزارهای جنسی قرار دارند. همچنین30-25 درصد زنان آمریکایی مورد آ‌زار جسمی ‌شوهران خود قرار می‌‌گیرند. 25-15 درصد این زنان حتی در هنگام بارداری نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌‌اند».

در پژوهشی دیگر در آمریکا معلوم شده است که «85 درصد دختران در آمریکا از موارد وقوع مزاحمت‌های جنسی در مدارس گله دارند. از هر پنج دختر دانشجوی آمریکایی یک نفر مورد تجاوز قرار گرفته است و تنها کمتر از پنج درصد از این موارد به پلیس گزارش می‌‌شود. در آمریکا، 90 درصد و در دیگر کشورها، 40 درصد کارگران جنسی، علاوه بر عرضه به مشتریان سکس، توسط خود تاجران خرده پا و قاچاق ‌چیان سکس نیز مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند».

در جامعه غرب هیچ کجا برای زنان امن نیست، اما سیطره شبکه‌های گسترده رسانه‌ای، خلاف این حقیقت را منعکس می‌کنند و افکار عمومی ‌را از تمرکز بر این فجایع بشری که در کشورهای غربی در جریان است، منحرف کرده و به سوژه‌هایی غیرحقیقی یا غیرواقعی در ایران و کشورهای مسلمان جلب می‌کنند.

مقام معظم رهبری در اشاره به کتابی که توسط جیمی‌ کارتر، رییس‌جمهور اسبق آمریکا نوشته شده است، نسبت به برخی تناقض‌های مکتب غرب در نسبت با حقوق زنان واکنش نشان می‌دهند و این وقایع را از نشانه‌های انحطاط فرهنگی معرفی می‌کنند. ایشان در بخشی از سخنان خود می‌فرمایند: «جیمى کارتر در این کتاب می‌گوید: هر ساله صد هزار دختر به ‌عنوان برده در آمریکا فروخته می‌‌شود. جایى که صاحب یک روسپى‌‌خانه می‌‌تواند دخترى را که معمولاً اهل آمریکاى لاتین یا آفریقا است، با قیمتى برابر هزار دلار خریدارى کند. او همچنین به تجاوزات جنسى که در محوطه‌‌هاى کالج‌‌ها رخ می‌‌دهد، اشاره دارد؛ به جایى که از هر 25 مورد تنها یک مورد گزارش می‌‌شود. کارتر همچنین عنوان می‌کند که تنها یک درصد از متجاوزان جنسى در ارتش محاکمه می‌شوند. انسان گریه‌‌اش می‌گیرد. از این قبیل در روزنامه‌ها زیاد مى‌‌بینید. جیمى کارتر هم بالاخره یک شخصیت معروفى است و این هم کتاب او است. این چه وضعى است در دنیا؟ این چه‌جور تکریم زن است؟»