معتادان محله هرندی تا میانههای شهر پراکنده شدند
در گوشه و کنار میدان امام حسین(ع) و پلهای عابر پیادهاش هم مأمنی است که برخی کارتنخوابها برای خودشان پیدا کردهاند.
به گزارش پارس به نقل از مشرق ،دو ماهی از درگیری افراد ناشناس در محله هرندی با کارتنخوابهای این محله و آتش زدن چادرهایشان میگذرد. در این مدت اگرچه این محله تا حدی از پاتوق افراد معتاد و کارتنخوابها خارج شد اما شواهد متعدد نشان میدهد آسیبدیدگان محله هرندی در سطح شهر تهران پخش شده و به محلات دیگر مهاجرت کردهاند.
برخورد ناگهانی و سلبی با آسیبهای اجتماعی اغلب راهحل مناسبی برای مواجهه با این جنس آسیبها نیست، چراکه کارتنخوابی، اعتیاد و آسیبهایی از این دست یکشبه پدید نیامدهاند تا بتوان جامعه را در عرض چند ساعت از چنین آسیبهایی پاکسازی کرد. محله هرندی، زنان و مردان معتاد و کارتنخوابهای آن هم پدیدهای است که طی سالها شکل گرفته است. چندین سال است این محله پاتوق کارتنخوابها و خردهفروشان مواد مخدر است. بنابراین پیشبینی میشد جمعآوری زنان معتاد کارتنخواب این محله و حمله افراد ناشناس و آتش زدن چادر این افراد بیخانمان نتواند بساط آنها را نه از محله هرندی جمع کند و نه از سطح شهر تهران. حالا دو ماه پس از این ماجرا بر اساس مشاهدات و بررسیهای میدانی خبرنگار روزنامه جوان تقریباً در اغلب محلات شهر تهران حتی در محلات میانی شهر شاهد حضور کارتنخوابهایی هستیم که در زیر پلهای عابر پیاده و گوشه و کنار پارکها بساط اعتیاد و کولهبار زندگیشان را پهن کردهاند.
پایپ به دست در کنار ایستگاه BRT
میدان امام حسین (ع) ساعت 10 صبح؛ مرد جوانی در پشت جایگاه ایستگاه BRT؛ مردی با چهرهای ژولیده و سیهچرده آنچنان سرش به کار خودش است که انگار در اتاقکی تنها نشسته و تنها خودش است و خودش. دقیقتر که نگاه میکنی میبینی قوز کرده و پایپی شیشهای در دست دارد و بیتوجه به ازدحام میدان امام حسین (ع) آن هم در ساعت 10 صبح مشغول کشیدن شیشه است.
درست در جلوی ایستگاه BRT متروی میدان امام حسین (ع) آن طرف خیابان فروشگاه بزرگ متروکهای قرار دارد که روزگاری تحت عنوان فروشگاه زنجیرهای قدس برای خودش برو بیایی داشت و حالا چند سالی میشود متروکه مانده و فقط صبحها چند ساعتی برای فروش شیر تازه دریچهای از آن رو به مردم باز میشود. اما با غروب آفتاب در این مکان هم میتوان جمعی از دستفروشانی را مشاهده کرد که هم کالاهایشان به کالاهای موجود در بازار نمیماند و هم چهرهها و پوششی متفاوت دارند، به گونهای که حتی از درون اتوبوس هم میتوانی متوجه شوی این دستفروشان که بساطشان لباس کهنه و کفش پاره است با دستفروشان خیابان 15 خرداد از زمین تا آسمان تفاوت دارند.
در گوشه و کنار این میدان و پلهای عابر پیادهاش هم مأمنی است که برخی کارتنخوابها برای خودشان پیدا کردهاند.
پیدا شدن سرو کله کارتنخوابها در گوشه و کنار شهر
تنها پارک خیابان دماوند هم که تا دو سه ماه قبل بیشتر پارکی محلی و خانوادگی بود، این روزها مردان و زنانی با کولهپشتی و بساطی کوچک را در خود جا داده است. زن جوان با چهرهای تکیده که وقتی میخواهد راه برود قامتش مانند زنان میانسال یا پیر خمیده است و پاهایش را روی زمین میکشد. کولهپشتی و وسایلش روی یکی از نیمکتهای پارک است و سیگاری نیمه کاره لای انگشت دستش دارد که گاهی پکی عمیق به آن میزند. افق نگاهش کوتاه است انگار به آینده باوری ندارد. کمی آن سوتر هم مردی در کنار بساطش روی تکه کارتنی روی زمین پهن شده است. چند نفر دیگر را هم با همین مشخصات در گوشه و کنار دیگر پارک میبینی. از پل هوایی مقابل پارک که به آنسوی خیابان میروی درست زیر پایههای پل، مرد میانسالی با ریش و موهای بلند جوگندمی روی کارتنش نشسته و به پایههای پل تکیه کرده و پتوی کهنهای را روی پاهایش انداخته است. این مرد هم مانند چند نفری که در پارک بودند تا دو سه ماه قبل اینجا نبود.
پاتوقهای جدید کارتنخوابها
حالا پس از سپری شدن دو ماه از حادثه هرندی معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در خصوص ایجاد و گسترش پاتوقهای معتادان در سایر نقاط شهر تهران هشدار داد و گفت: برخوردهای ناگهانی و متمرکز در جهت حل بحران یک محله مانند هرندی شاید باعث رفع موقت آسیب از آن منطقه شود اما سبب پخش شدن آسیب در سایر نقاط شهری و ایجاد پاتوقهای جدید است.
به گفته حبیب الله مسعودیفرید برای حل آسیب در یک منطقه نیاز است که رویکردهای علمی و مداوم با نگاه جذب و نه جمعآوری در آن مناطق حاکم شود.
بنا به تأکید وی در حال حاضر نیز تعدادی از افراد آسیبدیده که سابقاً در محله هرندی اسکان داشتند به مناطقی چون فرحزاد، جنوب محله یافتآباد، کورههای آجرپزی محدوده آزادگان و... نقل مکان کردند. وی در خصوص احتمال تغییر پاتوق معتادان منطقه هرندی به مناطق شمال شهر تهران، معتقد است: خاستگاه معتادان و آسیبدیدگان منطقه هرندی عموماً در جنوب شهر است. همچنین در پارکهای مناطق آسیبخیز دسترسیهای راحتتری دارند. مهمتر از همه اینکه ساکنان مناطق شمال شهر ارتباطات بیشتری با افراد صاحب قدرت دارند و به این ترتیب اجازه ایجاد پاتوق را در نزدیکی زندگی خود نخواهند داد. به گفته فرید تمامی اماکن موجود در مناطق آسیبخیز و بافتهای فرسوده شهری که مناطق ناامن شهری را تشکیل میدهند، زمینهساز ایجاد پاتوقهای جدید برای این افراد خواهند شد. همچنین پارکهایی که فاقد روشنایی کافی بوده یا دارای درختان انبوه است نیز محل مناسبی برای ایجاد پاتوق جدید این قشر است. به باور معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور توسعه خدمات شهری به مناطق آسیبخیز باید در دستور کار قرار بگیرد زیرا در غیر این صورت شاهد شیوع و گسترش آسیبهای موجود در مناطق آسیبخیز به سایر نقاط شهری خواهیم بود.
ارسال نظر