خانه‌تکانی دل در غبارروبی حرم حضرت سیدالکریم (ع)

به گزارش پارس به نقل از فارس، ساعت نزدیک ۱۲ نیمه شب بود، قرار بود حرم حضرت عبدالعظیم (ع) را غبارروبی کنیم. سکوتی خاص در حرم حکمفرما شده بود؛ همه غرق در عبادت بودند و هر کسی به نحوی با خدای خود نجوا می کرد.

لحظات نابی بود که این روزها دیگر کمتر ممکن است اتفاق بیافتد، سعادتی نصیبمان شده بود که در روزهای پایانی سال ۱۳۹۱ وصالی حقیقی با خدای خود برقرار کنیم و به محضر کسی شرفیاب شویم که ثواب زیارتش برابر با زیارت حضرت سیدالشهدا (ع) شمرده شده است.

خادمان حرم، در های ضریح سیدالکریم حضرت عبدالعظیم (ع) را باز کردند، معنویتی به رویمان گشوده شد؛ آری خدای مهربان، پروردگار متعال این بار به واسطه حضرت عبدالعظیم (ع) ما را فرا خوانده بود و این گونه بود که لطف الهی شامل حال ما شد و در محضر محبوب، حاضر شدیم.

مراسم غبار روبی با قرائت آیاتی از کلام الله مجید آغاز شد، عطر معنویتی خاص و ویژه در فضا پیچیده بود، یکی از مداحان اهل بیت علیهم السلام با طمأنیه شروع به خواندن زیارت نامه مخصوص حضرت عبدالعظیم (ع) کرد و همگی همنوا با او تک تک واژه ها را تکرار می کردند.

شاید بارها به زیارت این مضجع شریف آمده بودیم اما انگار این بار با دفعات قبلی خیلی فرق داشت؛ احساس می کردیم دیگر حائلی میان ما و این بزرگوار وجود نداشت و بالاتر از آن بیش از هر زمان به خدای خویش نزدیک شده ایم.

بعد از خواندن زیارت نامه، به ساحت مقدس اباعبدالله الحسین علیه السلام سلام دادیم و سپس مداح، اشعاری را در وصف شخصیت و جایگاه حضرت زینب سلام الله علیها خواند و در ادامه هم گریزی به واقعه کربلا زد و از آن جایی که ثواب زیارت حضرت عبدالعظیم (ع) همپای زیارت امام حسین (ع) است، انگار خودمان را در حریم ارباب بی کفن می دیدیم! این ثانیه ها آنقدر گران بهاست که نباید به راحتی از دست برود.

یکی از خادمان حرم، پارچه های سفید کوچکی در دست گرفته بود، هر یک از زائران، یکی از این دستمال ها را می گرفت و آرام آرام به مرقد مطهر نزدیک می شد و به داخل ضریح می رفت. با هر بار پاک کردن مضع شریف، گویی غبار را از دل خود، می گرفتیم و وجودمان را جلا می دادیم. خدا کند قلبی را که با اشک دیده و عنایت سید بزرگوار از آلودگی ها زدودیم غبار گناه بار دیگر آن را تیره و تار نکند.

لحظه دیدار رو به پایان بود، در این زمان باقی مانده، از خداوند خواستم دل های ما غرق در محبت اهل بیت (ع) کند و امت اسلام، بیش از گذشته با هم متحد شده و به درجه ای از معنویت، اخلاق و انسانیت برسند که در این سال جدید با تمام وجود، حضور و ظهور منجی علام بشریت، حضرت مهدی (عج) را از خدا طلب کنند.