مردم می گویند فیلم محمد رسولالله چگونه توانست قلب مخاطبان را فتح کند؟
مثلا در فیلم مصطفی عقاد میبینیم که همه زندگی پیامبر بهصورت خلاصهوار نشان داده میشود که تماشاگر به ناچار از خیلی از صحنهها جا میماند ولی در فیلم آقای مجیدی چنین مسئلهای را نمیبینیم
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امیرحسین صالحی- اولین خبرهایی که از پروژه محمد(ص) به گوش رسید مربوط به سال ۱۳۹۰است؛ آن زمان مجیدی مصاحبهای با همشهریماه داشت و در آن درباره این پروژه و ساخت آن توضیحاتی داد که یکی از مسائل مطرح شده، بودجه زیاد این پروژه بود.
خیلیها آن زمان شروع به نقد دیکته نانوشته مجیدی کردند و آن را کاری نشدنی دانستند. امروز بعد از 4سال فیلم محمد رسولالله(ص) دوره کمتر شناخته شدهای از زندگی آخرین پیامبر الهی را به نمایش گذاشته و اتفاقا با استقبال خوبی هم مواجه شده است، بهطوری که حتی در سایتی مانند IMDB که مرجعی برای نظرسنجی درباره فیلمهای جهان است امتیاز قابلقبول و بالایی را در مدت کم اکران بهدست آورده است؛ فیلمی که جلوههای ویژه جدیدی در آن هست که سینمای ایران کمتر تجربه شده و از نظر تاریخی هم ایراد حادی نمیتوان به آن گرفت. ما نبودیم و ندیدهایم اما شنیدهایم که زمان اکران فیلم «الرساله» مصطفی عقاد، (که در ایران به محمدرسولالله مشهور شد) مردم جلوی گیشه، صفهای طولانی تشکیل میدادند ولی این روزها اگر سری به سینماها بزنید میبینید که برای دیدن محمد رسولالله(ص) مردم چه صفی میبندند. برای همین سراغشان رفتیم تا نظرشان را بعد از دیدن فیلم بدانیم.
به خاطر آوردن آخرین باری که مردم برای دیدن فیلمی جلوی سینما صف بسته باشند کمی سخت است، شاید زمانی که وزارت ارشاد برای ترویج سینما چند روزی سینما را رایگان کرد این اتفاق افتاده باشد اما این روزها وقتی از مقابل سینماها عبور میکنی صف نسبتا طولانیای را میبینی که برای دیدن آخرین ساخته مجید مجیدی بسته شده است. محمد رسولالله(ص) فیلمی است از کودکی و نوجوانی آخرین رسول الهی که همین دوره زمانی هم برای مردم جالب است و خیلی از آنها را به سینما کشانده. حداقل برای سعید خاکسار که خودش 17سالگی را تجربه میکند و برای دیدن فیلم به سینما آمده این مسئله صدق میکند. سعید درباره فیلم اینطور میگوید: «واقعا خوب بود. اصلا فکر نمیکردم در سینمای ما همچنین جلوههای ویژهای را بشود کار کرد. البته همه فیلم، تنها جلوههای ویژهاش نبود بلکه صحنههایی که درباره رسول خدا و زندگی حضرت بود برایم خیلی جالب بود چرا که خود من چیز زیادی در اینباره نمیدانستم؛ یعنی نه در کتابهای درسی چیز زیادی گفته شده و نه کتابهایی برای سن ما نوشته شده؛ برای همین میگویم که این فیلم خیلی خودب و جذاب بود». حمیدرضا رضی، عاقلهمردی است که تازه از سالن سینما بیرون آمده و با دوستش مشغول صحبت درباره فیلم است. وقتی که به آنها میرسیم درباره صحنههای دریا در فیلم صحبت میکند؛ «واقعا فیلم عالیای بود. صحنههای ماهی و آن صحنه که پرندههای ابابیل آمدند خیلی برایم جالب بود و تأثیرگذار چراکه اصلا چنین چیزی را تا قبل از این ندیده بودم. راستش من بهخاطر دوستم به دیدن این فیلم آمدم و تا قبلش فکر میکردم که باید شبیه فیلم محمد رسولالله(ص) مصطفی عقاد باشد ولی خیلی با آن تفاوت داشت و به خوبی توانست چهره مهربانی پیامبر را نشان دهد».
سری هم به میدان انقلاب و سینماهای مرکزی و بهمن زدیم که در مرکز شهر قرار دارند و جمعیت زیادی برای دیدن فیلم به آنجا رفتهاند. فاطمه عمویی که به همراه پسر کوچک و همسرش به دیدن فیلم آمده است خیلی هم راضی نیست و میگوید: «اولا زمان فیلم خیلی طولانی بود و اصلا نمیشد با بچه پای آن نشست. بعد هم بهنظرم از نظر ساخت فیلم خیلی زیاد به جلوههای ویژه پرداخته شده بود و میشد به محتوا هم قوت بیشتری بخشید. من بیشتر توقع فیلمی با جذابیتهای تاریخی داشتم تا اینکه فیلمی ببینم که انگار بیشتر هدفش رقابت با فیلمهای هالیوود است». سراغ چند دخترخانم جوان میرویم و نظرشان را میپرسیم. یکی از آنها خیلی سریع میگوید: «من از طرف همه جواب میدهم چون میدانم که همه سر آن صحنه که بحیرا(راهب مسیحی) گفت بگویید خدا را در کجا مییابید؟ و بعد حضرت محمد(ص) میگوید در دلهای شکسته، حسابی گریه کردیم و حس کردیم که واقعا چقدر این حرف درست است».
ابوالفضل به تنهایی برای دیدن فیلم آمده چرا که معتقد است فیلمهایی مثل محمد رسولالله(ص) که هم مربوط به اعتقادات ماست و هم از نظر ساخت فیلم منحصر به فرد است نیاز به تمرکز دارد تا زیر و زبر فیلم به خوبی مشخص شود؛ «سینما شاید مهمترین هنر بشر باشد که تأثیر زیادی در تفکرات او گذاشته. ما هیچ هنری را پیدا نمیکنیم که آنقدر توانمند باشد و بتواند نفر، خانواده و جامعه را تحتتأثیر خود قرار دهد و حتی بتواند به آن شکل دهد. فیلم مجید مجیدی هم فیلمی بود که خیلی خوب میتواند جامعه جهانی را با واقعیت اسلام و بهخصوص زندگی پیامبر اسلام آشنا کند. این فیلم برای دورهای از زندگی پیامبر اسلام است که هیچکس نمیتواند نسبت به آن بغض داشته باشد و این هم از ظرافتهای کار آقای مجیدی است. مثلا در فیلم مصطفی عقاد میبینیم که همه زندگی پیامبر بهصورت خلاصهوار نشان داده میشود که تماشاگر به ناچار از خیلی از صحنهها جا میماند ولی در فیلم آقای مجیدی چنین مسئلهای را نمیبینیم».
فیلم محمد رسولالله(ص) فیلمی است که همزمان اکران جهانی شد تا همه جهان آن را ببینند و اتفاقا استقبال خوبی هم از آن شد. این مسئلهای است که منوچهرعمویی که برای دیدن فیلم به سینما آمده است به آن اشاره میکند؛ «این خیلی خوب است که آقای مجیدی و بقیه عوامل فیلم به سایر کشورها بهخصوص کانادا رفتهاند تا همزمان با پخش فیلم، نشست هم داشته باشند. وقتی عوامل فیلم خودشان حضور داشته باشند قطعا مخاطبان خارجی راحتتر میتوانند ارتباط برقرار کنند و از طرف دیگر اگر سؤالی برایشان پیش آمد میتوانند آن را بپرسند».
یکی از سؤالاتی که از تماشاگران فیلم محمدرسولالله(ص) میپرسیم این است که از بازی چهکسی بیشتر از بقیه لذت بردید؟ که مریم شاکلاه اینطور پاسخ میدهد: «همه خیلی خوب بازی کردند ولی بهنظرم بازی و گریم آقای مهدی پاکدل در این فیلم خیلی عالی بود. اگرچه من از بازی خانم بیات در نقش حلیمه هم لذت بردم و بهنظرم او خیلی خوب توانسته بود از پس این نقش بر بیاید. اگرچه بهخاطر علاقهای که به بازی آقای تنابنده دارم ایشان را هم خوب دیدم».
سینا خاکباز به همراه پدر و مادرش برای دیدن فیلم به تهران آمدهاند و ناراحت از این هستند که چرا همه سینماها این فیلم را اکران نمیکنند، با این حال بعد از دیدن فیلم معتقدند که «فیلم از نظر کمی و کیفی در حد قابلقبولی بود. حتی پدر من قبل از دیدن فیلم اعتقاد داشت فیلمی که قبلا مصطفی عقاد ساخته است خیلی خوب است و کار مجیدی تقلید از همان است ولی بعد از دیدن فیلم نظرش کاملا عوض شد. یکی از مسائلی که درباره فیلم محمد رسولالله(ص) بهوجود آمد نذر فرهنگی بود که عدهای بلیت فیلم را خریدند و بین کسانی که میشناختند پخش کردند که من و پدر و مادرم هم به همین طریق آمدیم سینما.»
علی پارسا دانشجوی موسیقی است که از موسیقی فیلم بیشتر از بقیه قسمتهای آن لذت برده و بهنظرش باید به آهنگساز فیلم تبریک گفت؛ چرا که موسیقی فیلم کاملا با استانداردهای جهانی برابری میکرد و تأثیر فوقالعادهای بر صحنهها داشت. بین بازدیدکنندگان که از هر قشری هستند چشممان به یک روحانی میخورد که با همسرش به دیدن فیلم آمده و بعد از تماشای فیلم اینطور میگوید: «حقیقتا این فیلم میتواند چهره واقعی اسلام و پیامبر رحمت را به جهانیان نشان دهد. هر کسی در حد توانش باید این فیلم را تبلیغ کند و به دیگران هم پیشنهاد میکنم که حتما به دیدن فیلم محمد رسولالله(ص) بیایند؛ چرا که در دورهای که دشمنان اسلام در حال نشان دادن کاریکاتور موهون از پیامبر هستند ما بهعنوان مسلمان وظیفه داریم که مبلغ باشیم. این روزها همه دنیا تلاشاش این است که چهرهای منفور از اسلام نشان دهد و ما با ساختن و دیدن چنین فیلمهایی که واقعا تماشاگر را 3ساعت سرجایش نگه میدارد وظیفه داریم که از دین مبین اسلام و پیامبر رحمت حمایت کنیم».
آخرین نفری که سراغش رفتیم ساناز سلیمی، خانم جوانی بود که به تنهایی برای دیدن ساخته مجیدی به سینما آمده بود و اتفاقا به پیشنهاد دوستش؛ «راستش من آدم خیلی مذهبیای نیستم. پنجشنبه دوستم برای دیدن فیلم آمده بود و بعد به من هم گفت که به سینما بروم. کمی با تردید این را گفت و بعد هم گفت که البته شاید چون تو اعتقاد چندانی نداری خوشت نیاید. راستش من هرقدر فکر کردم دیدم که به سوپرمن و مردعنکبوتی که میدانم واقعی هم نیستند اعتقاد ندارم ولی فیلمش را میبینم و با خودم گفتم چرا این فیلم را از دست بدهم. واقعا ارزش دیدن را داشت و من خودم حداقل 3بار در فیلم، بهخصوص آنجا که به دنیا آمدن حضرت محمد(ص) را نشان میدهد گریه کردم و الان هم خوشحالم که وقتم را هدر ندادهام.»
نه وقت نقد است، نه ایرادگیری
واکنشهای کاربران شبکههای مجازی به آخرین اثر مجید مجیدی
شهروندان جامعه مجازی، بهخصوص در اینستاگرام، همیشه نشان دادهاند که در نقد و بررسی هر مسئلهای پیشگام هستند و کافی است که بخواهید دنبال چیز مهمی بگردید آن وقت باید هشتک مورد نظر را سرچ کنید و بعد هم دریچهای از آن موضوع به روی شما گشوده میشود که جای دیگری نمیتوان آن را پیدا کرد. این روزها هم اعضای اینستاگرام حسابی سرگرم فیلم جدید مجید مجیدی، یعنی محمد رسولالله(ص) هستند و هرکس یک عکس در صفحهاش درباره این فیلم گذاشته است. اما شاید مهمترین مسئله درباره فیلم محمد رسولالله(ص) فعال بودن صفحه اینستاگرامش یعنی @muhammadmovie است که اخبار و بعضا پشت صحنه فیلم را به نمایش میگذارد. در کنار این صفحه شاهد فعالیت شخصی با اکانت @m.hosein2010 هستیم که به گفته صاحب صفحه، بهصورت خودجوش و شخصی و صرفا برای ترویج این فیلم راهاندازی شده است که اخبار عوامل و همچنین روند کلی فیلم را گزارش میکند. در ادامه، بخشی از نظرات مخاطبان در اینستاگرام را خواهیم داشت.
@bluegirle66 صحنه وصیت حضرت عبدالمطلب به حضرت ابوطالب در فیلم محمد رسولالله(ص) خیلی اشک منو درآورد. میدونستم پیامبر خیلی تنها بودن در تمام زندگیشون اما خیلی مظلومیت و معصومیت پیامبر را با دیدن این فیلم درک کردم. چقدر حضرت ابوطالب تو تاریخ اسلام مظلوم هستن.
@enterzare_12: حقشه خوب فروش کنه... باید هم خوب فروش کنه که دیگران هم ببینن و بدونن میشه هم خوب فیلم مذهبی ساخت(بدون تحریف و تغییر) و هم خوب ازش پول درآورد.
@sibekhoshboo پیامبری داریم که وجودش رحمت است و مُهر هر تحریمی را باطل میکند. این را وقتی روی صندلی سینما فرهنگ میخکوب شدم خوب فهمیدم. احساس میکنم الان نه وقت نقد است و نه ایراد گرفتن. نخستین باری است که فرصت کردهایم با دنیا حرف بزنیم. ناشکر فرصتهایمان نباشیم.
@hamidreza.farmand تازه از دیدن فیلم برگشتم، واقعا باید یه خدا قوت بگیم به آقای مجیدی و تیمشون... به قدری فیلم جذاب بود که به زور به چشمام اجازه پلک زدن میدادم. پیشنهاد میکنم حتما این فیلم رو ببینین.
@elahearbpr از نظر فنی بینظیر و از نظر فیلمنامه اصلا خوب نبود.
@mr_____rt این فیلم سکانسهایی داره که از یاد کسی نمیره. سکانس حمله سپاه ابرهه و سنگ ریختن پرستوها، سکانس تولد حضرت که فوقالعاده جذاب بود با نمایش آسمون زیبای مکه. سکانس نامگذاری، سکانس دیدار حلیمه و حضرت که بسیار عالی بود. شفای حلیمه و روستای ساحلی. سکانس پایانی که بیعت رو نشون میداد، خورده شدن عهدنامه توسط موریانهها و سکانس حسادت جمیله عالی بود و همه اینها تا مدتها تو ذهن میمونه. بهنظرم همه اینها برای موندگاری یه فیلم کافیه.
@abolfazldarman کاش بازیگرای فیلم به سینما بیان تا ببینیمشون. توروخدا اگر قرار بود همچین اتفاقی بیفته به ما هم خبر بدید. فیلم از همه نظر عالی بود. خدا قوت به آقای مجیدی و تیمشون.
ارسال نظر