پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- طبق ماده 6 «آیین نامه اجرایی الحاق یک تبصره به ماده واحده قانون راجع به تمرکز تاکسیرانی»، مصوب آبان ماه سال 1374 هیئت وزیران، شرایط لازم برای دریافت پروانه تاکسیرانی عبارت است از: «الف - داشتن حداقل 23 سال سن؛ ب - داشتن حداقل گواهی پایان دوره ابتدایی یا گواهی نهضت سوادآموزی معادل آن، برای افرادی که کمتر از 50 سال سن دارند و سواد خواندن و نوشتن، برای افرادی که دارای بیش از 50 سال سن هستند؛ پ - داشتن برگ پایان خدمت یا معافیت از خدمت وظیفه عمومی؛ ت - دارابودن گواهینامه معتبر رانندگی اتومبیل که حداقل یک سال از تاریخ دریافت آن گذشته است؛ ث ـ داشتن تأهل؛ ج - تابعیت جمهوری اسلامی ایران؛ چ - نداشتن سوءپیشینه ح - عدم اشتهار به فساد اخلاقی؛ خ - ارائه گواهی صحت بدنی و فکری و عدم اعتیاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی؛ د - محروم نبودن از حقوق اجتماعی یا اشتغال به رانندگی، از طرف مراجع ذی صلاح؛ ذ - التزام به رعایت شئون اسلامی؛ ر ـ نداشتن شغل دیگر.»

در صورتی که پس از اعطای پروانه تاکسیرانی مشخص شود که فرد دریافت کننده، فاقد یکی از شرایط ماده 6 است، اعتبار پروانه تاکسیرانی وی خاتمه خواهد یافت.

دارنده پروانه تاکسیرانی باید برای رعایت مقررات مربوط به تاکسیرانی، تعهد رسمی دهد. تاکسیرانان در صورت عدم رعایت مقررات به هیئت های انضباطی معرفی خواهندشد.

براساس ماده 8، موارد زیر به عنوان تخلف از مقررات تاکسیرانی محسوب می شود:

«1- امتناع از حمل مسافر یا حمل مسافر با شرایطی خارج از مقررات؛ 2 - عدم رعایت شئون اسلامی و اجتماعی؛ 3 - عدم انجام کشیک های محوله و رعایت مقررات آن؛ 4 - اقدام به تاکسیرانی در غیر از ساعت و مسیر سرویسی که در پروانه قید شده است؛ 5 ـ ارتکاب به جرم در هنگام تاکسیرانی یا با استفاده از تاکسی؛ 6 ـ عدم رعایت نرخ های مصوب و عدم استفاده از تاکسی متر در صورت نصب و الزام آن؛7 ـ عدم رعایت مقررات مربوط به حمل مسافر و تکرار تخلفات راهنمایی و رانندگی؛ 8 ـ استفاده از پلاک شناسایی راننده دیگر در هنگام ارائه سرویس؛ 9 ـ نصب و استفاده از وسایل غیر مجاز در تاکسی که مخالف دستورالعمل های صادر شده باشد.»