انسجام روحانیت باید حفظ شود

بزرگترین وظیفه روحانیت حفظ دین و اعتقادات مردم و تبلیغ معارف و انذار و تبشیر است و لازمه طبیعی تحقق این مأموریت ، هوشمندی و درایت است برای پرهیز از حاشیه ها و مسائل فرعی و بی اهمیت و تمسک به اصل و اساس.

اگر کمی به این موضوع بی توجهی کنیم اصل هدف فدا می شود و جایگاه روحانیت و عالمان دین که قرار است متولی هدایت مردم باشند به طور کلی آسیب خواهد دید. از همین رو حضرت امیر سلام ا... علیه درباره نشانه های فروپاشی حاکمیت و اقتدار فرمود: بتضییع الأصول و التمسک بالفروع !

اختلاف دیدگاه ها و نظرات طبیعی است و خود خدا هم در اصل دین فقط به شهادتین رضایت داده است.

اختلافات و تفاوت ها سنت الهی است. و لو شاء ا... لجعلکم أمة واحده ... مگر برای خدا کاری داشت همه را مثل هم قرار دهد ؟ اتفاقا این تفاوت و تنوع زمینه رشد و تعالى است. مرحوم کلینی روایت عجیب و تکان دهنده ای در کتاب الحجة کافی نقل می کنند که یکی از اصحاب می‌گوید خدمت امام صادق علیه السلام از یکی از شیعیان که با ما اختلاف موضع جدی داشت بد گفتم ، حضرت متغیر شدند و فرمودند : اگر قرار باشد به خاطر اینکه کسی مثل ما فکر نمی کند دیگران را طرد کنیم به طریق اولى ما هم نباید شما را تحمل کنیم ! ... سنت علمای بزرگ حوزه نیز از قدیم تا همین چندسال پیش ! حفظ حرمت ها و شئون یکدیگر بود علیرغم همه اختلافات عمیق موجود. نقل کردند که مرحوم آشیخ مجتبى قزوینی با همه اختلاف مشربی که با مرحوم امام داشتند عکس ایشان را بالای سر خود زده بودند و می گفتند اگر ایشان شکست بخورد نه من می مانم و نه آقاروح ا... !

مرحوم آقای عقیقی بخشایشی برای خودم نقل کردند که در اوایل نهضت امام راحل وقتی از همدان می آمدم مرحوم آخوندملاعلی فرمود به آقاروح ا... بگو : اباذر ! قدری آرام تر ! می گفتند آمدم قم و پیغام را به حضرت امام رساندم خندیدند و فرمودند : به آخوند بگو : سلمان ! قدری تندتر !

با همه اختلاف سلیقه ها و مشربی که امام با آیت ا... بروجردی داشتند یکبار حتى اجازه ندادند صدای کسی در مقابل ایشان بلند شود و وقتی بعد از انقلاب طلاب قم به آیت ا... شریعتمداری که مشکلات ایشان کاملا علنی شده بود اهانت کردند امام به شدت ناراحت شدند و دستور منع و اقدام فوری دادند.

بزرگترین خطر، ایجاد اختلاف بین روحانیت و بروز این اختلاف به صحنه عمومی جامعه است، حتى امام راحل با کسانی که در دوران مبارزه نسبت به اصل موضوع مشکل داشتند یا بعضا با رژیم طاغوت مماشات می کردند برخورد عملی نداشتند و در قضایایی مانند کتاب شهید جاوید یا آثار دکتر شریعتی که ساواک می کوشید بهانه هایی برای اختلاف بین روحانیون و علما ایجاد کند مرحوم امام دائما تذکر می دادند که این حاشیه ها نباید شما را از هدف اصلی غافل کند. حتى امام راحل نسبت به روحانیون متحجر و آخوندهای درباری و ... که در منشور روحانیت و برخی سخنرانی ها به تندترین وجه از آنها سخن گفته اند هرگز مستقیما نام نبردند و اجازه برخورد علنی و صریح ندادند بلکه با روشنگری و تبیین مبانی و اصول کاری کردند که مردم با بصیرت و آگاهی مسیر صحیح را انتخاب کنند و به طور طبیعی وقتی مردم از کسی تبعیت نکردند و دور و برش خلوت شد و موقعیت اجتماعی خود را از دست داد نیازی به ناسزا گفتن و برخورد علنی نیست. بدین ترتیب هم شاکله روحانیت به طوی کلی در جامعه حفظ می شود و هم مسیر درست، آشکار و روشن خواهد گردید اما ایجاد فضایی پرتنش که حرمت های روحانیت و علما را مخدوش کند و شأن و منزلت علم و عالم را هتک نماید باتلاق خطرناکی است که در نهایت همه را با هم به کام خود خواهد کشید و برای هیچ کس چیزی باقی نخواهد گذاشت.