به گزارش پارس به نقل از خبرورزشیدر واقع دوچرخه‌سوار تیم اسکای مسیر 3360 کیلومتری امسال را که 21 روز به طول کشید (با دو روز استراحت)، ظرف زمان 84 ساعت و 46 دقیقه و 14 ثانیه طی کرد با اختلاف یک دقیقه و 12 ثانیه نسبت به کوئینتانای کلمبیایی تا صاحب پیراهن طلایی شود و برای دومین بار در دوران حرفه‌ای‌‌اش جام قهرمانی این رقابت‌ها را بالای سر ببرد. فروم که در کنیا متولد شده، اصل و نسبی بریتانیایی دارد که سال 2013 برای اولین بار فاتح این رقابت‌ها شد: «من کودکی‌ام را در آفریقا سپری کرده‌ام و بسیاری از مردم آنجا به خاطر کاری که من کرده‌ام به خودشان افتخار می‌کنند. اصلاً شاید بسیاری از آنها من را به عنوان الگوی خودشان برگزینند ولی من حس می‌کنم یک بریتانیایی هستم نه یک آفریقایی. والدینم و اجدادم همه بریتانیایی هستند. حس می‌کنم صد درصد بریتانیایی هستم.»

تف و ادرار

کریستوفر 30 ساله در شرایطی توانست قهرمان رقابت‌های 2015 شود که سال پیش به خودش استراحت داده بود و با شرکت نکردن در رقابت‌های 2014 به تجدید قوا پرداخت. او مزد این برنامه‌‌اش را هم امسال گرفت و با ایستادن روی سکوی قهرمانی تبدیل به سیزدهمین ورزشکار تاریخ توردوفرانس شد که توانسته دوبار جام قهرمانی این رقابت‌ها را بالای سر برد. با این حال قهرمانی امسال برایش دردسرهای زیادی داشت‌؛ بسیاری از تماشاگران حاضر در تور دل خوشی از او نداشتند و بیشتر او را یک دوپینگی صدا می‌کردند. البته کار برای او وخیم‌تر هم شد و یکی، دو تماشاگر در فواصل مختلف تور روی صورت او تف کردند و از همه بدتر اینکه ادرار هم به صورتش پاشیدند: «راستش با این قهرمانی حس می‌کنم همه چیز را شکست داده‌ام. به عبارتی من نه تنها فاتح تور شده‌ام بلکه در خیلی از زمینه‌ها هم برنده شده‌ام. خب حالا بحث درباره آب دهان و ادرار هم هست. می‌خواهم بگویم 99 درصد تماشاگران فوق‌‌العاده هستند. این خاطره‌ای است که من از تور امسال در ذهنم می‌ماند. هزاران تماشاگر لب جاده ایستاده بودند و ما را تشویق می‌کردند. ناراحت‌کننده است که چند نفر با رفتاری ناشایست چهره کلی بقیه تماشاگران را هم خدشه‌دار می‌کنند. می‌خواهم بگویم من به کسی آزار نرسانده‌ام و حقم نبود چنین رفتاری با من بکنند. با این حال این مسائل تأثیری در شادی من و طلایی شدن در تور امسال ندارد.»

عشق زندگی

فروم که گفته می‌شد رقابت سنگینی امسال با نیبالی و کونتادور دارد، بیشتر مراقب کوئینتانا بود تا این رکابزن کلمبیایی تیم موویستار از او سبقت نگیرد. اتفاقاً همین کوئینتانا هم جدی‌ترین رقیبش شد وگرنه نه نیبالی و نه کونتادور در حد و اندازه‌ای نبودند که بخواهند برایش دردسر درست کنند: «من در آفریقای شرقی زندگی کرده‌ام و مسابقات توردوفرانس را دنبال نمی‌کردم. از این گذشته زیاد هم تلویزیون نمی‌دیدم. اولین باری که از تلویزیون توردوفرانس را دیدم، در آفریقای جنوبی بود که فکر می‌کنم 16 یا 17 سالم بود. تصاویری که می‌دیدم، برایم باورکردنی نبود و حالا می‌بینم عین دیوانگی است که توانسته‌ام به اینجا برسم. من دوچرخه‌سواری نمی‌کنم تا افتخار کسب کنم و مدال بگیرم. دوچرخه‌سواری چیزی است که باعث می‌شود من صبح‌ها به خاطرش بیدار شوم و واقعاً عشق من است. حالا 30 ساله هستم ولی برنامه این است که اگر بدنم اجازه داد تا 36، 37 و یا 38 سالگی به دوچرخه‌سواری ادامه بدهم. سعی می‌کنم تا آنجا که می‌شود به این کار ادامه دهم.»

چک یک و نیم میلیارد تومانی در جیب فروم

قهرمانی در رقابت‌های توردوفرانس به غیر از جام قهرمانی برای کریستوفر فروم بریتانیایی پاداش نقدی هم داشت. رکابزن تیم اسکای به تنهایی توانست مبلغ 450 هزار یورو کاسب شود. با تبدیل این عدد به تومان رقم پاداشی که او برای 21 روز پدال زدن گرفته، می‌شود یک میلیارد و 620 میلیون تومان. البته تیم اسکای هم که با درخشش فروم توانست در بخش تیمی جام قهرمانی را بالای سر ببرد، مبلغ 556 هزار یورو به جیب زد تا بالاتر از تیم موویستار با 442 هزار یورو پاداش قرار بگیرد.