به گزارش پارس به نقل از روضه نیوز امام جعفر صادق علیه‌‏السلام فرمودند:پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله)، به هنگام روزه گشودن، با حلوا افطار مى‌‏کرد. اگر حلوا نبود، با شکرینه‏‌اى دیگر یا چند دانه خرما، و اگر آن نیز نبود، با آبِ خالى. مى‏‌فرمود: آب، معده و کَبِد را تمیز مى‏‌کند، دهان را خوش‏بو مى‏‌کند، دندان‌‏ها را محکم مى‏‌سازد، چشم را قدرت مى‏‌دهد و دیده را جلا مى‏‌بخشد، گناهان را از انسان می‌شوید، رگ‏هاى برآشفته و تلخه تحریک شده را فرو مى‏‌نشانَد، بلغم را از میان مى‏‌بَرَد ، حرارت را از معده برمى‏‌دارد، و سردرد را نیز از میان مى‏‌برد.

 
متن حدیث:
 
الإمام الصادق علیه‏‌السلام:
کانَ رَسولُ الله صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلم إذا أفطَرَ بَدَأَ بِحَلواءَ یُفطِرُ عَلَیها ؛ فَإِن لَم یَجِد فَسُکرَهٍ أو تَمَراتٍ، فَإِذا أعوَزَ ذلِکَ کُلهُ فَماءٍ فاتِرٍ. وکانَ یَقولُ: یُنَقی المَعِدَهَ والکَبِدَ، ویُطَیبُ النکهَهَ وَالفَمَ، ویُقَوی الأَضراسَ، ویُقَوی الحَدَقَ و یَجلُو الناظِرَ، و یَغسِلُ الذ'ُنوبَ غَسلاً، و یُسَکنُ العُروقَ الهائِجَهَ و المِرهَ الغالِبَهَ، و یَقطَعُ البَلغَمَ، و یُطفِئُ الحَرارَهَ عَنِ المَعِدَهِ، و یَذهَبُ بِالصداعِ.
 
 

 

هیات رزمندگان اسلام

«اصول کافى، ج۴،ص۱۵۳ -دانش نامه احادیث پزشکی، ج۱،ص۵۴۵»