افزایش مشتری نان صلواتی از زبان نانواهای جنوب تهران

به گزارش پارس به نقل از قانون عده ای فکر می کنند بزرگنمایی شده است و آنها که از نان نسیه می گویند قصه می بافند . نان نهایت دانه ای 220 تومان یا 1500 تومان است . مگر چقدر می شود که یک خانواده پول یک نان را نداشته باشد؟ باور کردن رقم  200 هزار خانوار که در تهران به نان شب‌شان محتاج اند بیشتر به قصه می ماند. نان نسیه در جنوب تهران ، تنها حکایت دانش آموز مدرسه ای نیست که بعدها گفته شد بیماری صرع داشته که حالش بد شده و غش کرده است و یا آنکه مگر می شود بچه ای سه روز نان نخورده باشد ؟ غصه نان براي گروه‌هايي از مردم، قصه نیست که اگر از آن گفته نشود، دیگر  از اذهان پاک شود. نانوایی‌های جنوب تهران شاهدان هر روزه  آدم‌هایی هستند که  نان سفره‌شان نسیه است. صد نانوای جنوب غرب تهران از «مشتری‌های صلواتی» گفتند تا سندی باشند براینکه  عده ای از مردم تهران نان را نسیه  پای سفره می برند و اگر یک روز یک نانوا، کار مشتری آبرو دار را راه نیندازد حتما آن روز سفره ای بی نان می‌شود.
  محله بهداشت، خیابان سلیمانی ؛ ابتدای خیابان سپیده شمالی 
پیرمرد از شاطرهای قدیمی است . نان لواش می پزد ؛ می گوید: «بعضی ها نان را نسیه می برند، بعضی ها بعدا پولش را می آورند . بچه محل ها را می‌شناسیم . آنها پول را می آورند . غریبه باشند پول نان  را نمی آورند. اما حتما محتاجند . نمی‌دانم چه کاره‌اند . زن و بچه ها بیشتر می آیند . خانمی می آید می گوید یتیم دار است . چهار بچه دارد . شوهر هم ندارد. نان را همین طوری می برد‌. هر هفته  سه بار می آید. هر بار بیست نان می خرد . چهار بچه دارد یعنی هر ماه 60 نان می برد . هر نان 210 تومان است. اما ندارد که پولش را بدهد . هیچ وقت پول ندارد اما از صورتش خجالت می کشم بگویم پول نان را بدهد‌. می گویم  ولش کن . من که نمی دانم چقدر طلب دارم شاید سالی  400 هزار تومان شاید هم بیشتر ؛ نمی شود که حساب کرد.»
  یافت آباد ، خیابان بابایی، ابتدای ارشد آباد
نان لواش می فروشد . می گوید :  یک سری را می‌شناسیم . از جیب‌مان می دهیم . دفتر حساب نداریم. منطقه ضعیف است . یک عده دارند و عده‌ای هم ندارند. 80 درصد مشتری های نان نسیه ، زن ها هستند . بقیه هم بچه های خانواده هستند . هفته‌ای یک بار نان نسیه عادی است . قدرت مالی پایینی دارند . نان دانه ای210 تومان است ؛ هر دفعه بیست نان می گیرند. کسانی هم هستند که نان می‌برند و دیگر پولش را نمی آورند . یک وقت‌هایی باید چشم‌ها را بست و ندید. قبلا اوضاع آنقدر بد نبود اما از وقتی نان گران شد این مشتری ها زیاد شده اند ؛ اگر یارانه نان را بردارند این ها بدبخت‌تر می شوند. درآمد آنقدر نیست که به همه نان نسیه بدهیم . وظیفه انسانی حکم می کند اما معلوم نیست تا کی می شود به این وضع ادامه داد . نانوایی کار بخور نمیر است اما عجیب برکت دارد .   
  فردوس ، خیابان شهید نجفی 
نانوایی سنگکی اش 60 سال سابقه دارد ؛ می گوید: قدیم خدمات داشتیم الان خدماتی در کار نیست ، دارایی ، مالیات ، عوارض ، نانوا مگر چقدر درآمد دارد . الان هر کیسه سی و هفت، هشت تومان با نانوا حساب می کنند که تا به مغازه برسد پول یک کیسه 40 هزار تومان می شود . ماه به ماه 260 هزار تومان پول قبض گاز می آید . چهار کارگر در نانوایی هستند .  فقط یک شاطر ، روزانه از صبح تا شب برای پخت هفت کیسه نان 130 هزارتومان می گیرد . کسی که نان را  ازتنور می‌گیرد 90 هزار تومان می گیرد . خمیرگیر هم روزانه 60 هزار تومان دستمزد می گیرد . مشکل نانوا، نان نسیه نیست. مشکل خدماتی است که پای صاحب نانوایی را بسته و آنقدر هزینه ها بالا است که اگر یک نانوا هم پشت در مغازه‌اش بزند تا حساب نکنید نسیه نبرید طبیعی است.   
  یافت آباد ، خیابان حسن زنگنه   
نان بربری می پزد . می گوید : برای کارگرانی که ماه به ماه حقوق می گیرند در نانوایی حساب دفتری داریم. چهار پنج خانواده را می شناسم که هر هفته می آیند. یکی خانم چادری است ، رویش نمی شود . بچه را می فرستد داخل مغازه؛ روزی 20 تا 30 نان نسیه می رود در سفره این خانواده‌ها احسان می شود . بعضی ها هم می آیند مغازه می‌گویند که تنور را صلواتی بپزیم . روزهای ماه رمضان، روزی 5 تنور هم صلواتی می شود اما این‌ها مشتری دائمی هستند. روزهای عادی خبری از تنور صلواتی نیست. سال های پیش 10 ، 15 روز آخر ماه رمضان سر و کله صلواتی ها پیدا می شد اما حالا همه سال هستند . از اول ماه رمضان هستند . اگر یارانه برداشته شود، آرد گران شود ، نان گران شود آن وقت به نانوا زور می آید، فشار را تنور می‌بیند . پخت نان کمتر می شود . چند سال قبل 10 کیسه نان می پختیم حالا روزی پنج کیسه نان ؛ بااین اوضاع نان نسیه هم دوام نمی آورد. 
  نان نسیه همیشه باب بوده
قاسم زراعت کار مدیرعامل شرکت تعاونی نانواهای تهران است. زراعت کار به «قانون» می‌گوید: نان نسیه مربوط به حال نیست که کسی از شنیدن نان نسیه تعجب کند . از قدیم نانواها دفتر و حساب داشتند . حالا هم یک نانوایی در یک محله 10سال سابقه دارد . دیگر نانوای محل همه را می‌شناسد و حساب و کتاب نمی خواهد. زراعت‌کار می‌گوید: نانوایی های حاشیه ، مناطق کارگری تهران و جنوب شهر حتی محله خاک سفید نان نسیه می دهند. مدیرعامل شرکت تعاونی نانواهای تهران می گوید : وقتی قیمت نان را پیش سایر اقلام بگذارید نان گران نیست اما یک بخشی از بدنه جامعه آنقدر ضعیف شده اند که توان نان خریدن را هم ندارند.  زراعت کار می گوید : تنور صلواتی روزهای ماه رمضان ، شب های قدر و ایام میلاد داغ است و مردم باید برای بقیه سال هم پای کار باشند. 
  منبع آمار های« نان نسیه» کجاست ؟
چند ماه است حرف نان نسیه دهان به دهان می شود . شهردار تهران گفته است كه قريب به 200 هزار خانوار به نان شب‌شان محتاج هستند و اين آمار قابل تامل است. آنها که دست‌شان به دهان‌شان می‌رسد سخت باور می کنند اما نانواهای جنوب شهری به مشتری های صلواتی عادت دارند؛ مشتری هایی که نان  با آبرویشان  گره خورده است؛ بردن یک نان در سفره خانه شان گره کوری شده است.  اگر نان نباشد فقط خجالت پای سفره می ماند  و معنی این گره کور را تنها کسانی می‌فهمند که پای دخل نانوایی، خجالت را در چشمان مرد و زنی دیده‌اند که سر افکنده و رو پوشیده، نان را می گیرند و می برند. این بار شاهدان از پشت دخل حرف‌شان را زدند تا بگویند نانواها منبع خوبی هستند تا کسانی که باور ندارند، بیایند و در این روزهای گرم ، پای تنور کنارشان بایستند و رفت و آمدهای آدم هایی را ببینند که آبرو نگذاشته آمار شوند و نام‌شان لیست به لیست و دهان به دهان بچرخد.