بدترین حالت بنده پیش خدا

به گزارش پارس به نقل از بهشت توفیق باید از جانب خداوند باشد، وگرنه به صرف نیت خیر کردن، انسان نمی تواند عمل خیری انجام دهد. زهیر بعد از خلافت عثمان متوقف شده بود و با امام بیعت ننموده بود و البته تکذیب هم نکرده بود. روزی به سفارش همسرش دعوت امام را پذیرفت و شهید سعادتمند کربلا شد. یکی از یاران امام هم امام را رها کرد تا مبلغی به خانواده اش بدهد و بازگردد و از سعادت دنیا و آخرت بازماند.

روزی حضرت موسی از خداوند درخواست کرد همنشین خود در بهشت را ببیند. خداوند نشانی آن جوان همنشینش را داد. به خانه ی او رفت. پیرزنی را دید که در خانه ی آن جوان مدام لبانش تکان می خورد اما به اذن خدا، حضرت موسی قادر به درک آن کلمات نبود. از جوان پرسید این زن کیست و چه می گوید. جوان پاسخ داد او مادرم است که هربار خدمتی به او می کنم همیشه دعا می کند که ان شاء الله با پیامبر زمانت محشور شوی. حضرت موسی به گریه افتاد و فرمود بشارت بده بر مادرت که من موسی پیامبر خدایم و خداوند دعای تو را اجابت نموده است.

آیت الله بهجت تاکید بسیاری به جوانان بر خواندن نماز شب می نمودند. حتی فقط سه رکعت آخر. حتی مانند نماز صبح و بدون هفتاد استغفار و بقیه ی اعمال. چرا که سعادت دنیا و آخرت در همین نماز نهفته است. حداقل فایده اش قضا نشدن نماز صبح است. علی الخصوص این شبکه های اجتماعی و فوتبال و یا فیلم هایی که تا دیرهنگام جوانان را بیدار نگه می دارد و خدای ناکرده نماز صبح ها قضاست.

شخصی نزد امام صادق علیه السلام آمد در حالی که سیبی در دست داشت. پرسید آیا این سیب روزی من هست یا نیست و می خواست اگر امام بفرمایند روزی ات هست آن را دور بیاندازد و اگر بفرمایند روزی ات نیست، سیب را بخورد. امام فرمودند اگر از گلویت پایین رفت روزی ات بوده و اگر نخوری روزی ات نیست!

بدترین حالت بنده پیش خدا زمانی ست که شکم او پر است. شکم و شهرت و شهوت سه عامل فسادی ست که اگر انسان از قید آنها بیرون نیاید به هیچ جایی نخواهد رسید. به فرموده ی حضرت امیر پر کردن شکم با مال مباح هم انسان را از خدا دور می کند چه رسد به مال حرام.

روزی مرحوم آیت الله حق شناس بر پشت بام خانه در حال خواندن زیارت عاشورا بودند. به سلام بر امام حسین علیه السلام که رسیدند دیدند اباعبدالله مقابلشان ایستاده اند و جواب سلام را دادند در حالیکه حضرت علی اصغر را در بغل داشتند. از ایشان پرسیدند می دانی چه چیزی گناه بنی امیه را سنگین کرده. ایشان پاسخ دادند مولای من، شما بفرمایید. امام اشاره به علی اصغر علیه السلام کردند و فرمودند هرکس در کربلا توان ناله کردن داشت اما علی اصغرم نای ناله کردن نداشت.