فراگیری زبان دوم تا قبل از 6 سالگی چشم اندازهای ویژه ای را در اختیار کودک قرار می دهد که مهمترین آن، کسب مهارت های ارتباطی و رشد هوش هیجانی است. 
 
یادگیری زبان دوم در سال های اولیه زندگی، اثرات مثبتی در رشد فکری و ذهنی، زبانی و عاطفی کودک دارد. 
 
مطالعاتی که چندی پیش توسط محققان دانشگاه آکسفورد انجام شد نشان می دهد که یادگیری زبان دوم در سنین کودکی، تکامل و فعالیت مغز در بزرگسالی را تحت تاثیر قرار می دهد. 
 
یادگیری یک زبان خارجی در سنین پایین سبب می شود که مغز از یک الگوی تکاملی ویژه استفاده کند. با یادگیری یک زبان خارجی همراه با زبان مادری، ساختار مغز بهینه می شود و قشر (کورتکس) جلوی سمت چپ مغز ضخیم تر می شود. کورتکس به یک توده چندلایه متشکل از سلول های عصبی گفته می شود که نقش اساسی در فعالیت های شناختی مغز دارد. 
 
فعالیت های شناختی به فعالیت های مغزی مانند یادگیری زبان، تفکر، تمرکز و حافظه گفته می شود. 
 
در ادامه این تحقیقات آمده است که یادگیری زبان در سنین کودکی باعث تحریک و رشد نورون های جدید می شود و ارتباطات این سلول های عصبی به اندازه ای قوی می شود که یک موتور قضاوتی بی عیب و نقص و با ارزش را در ذهن کودکان پرورش می دهد. 
 
مدیر این پروژه تحقیقاتی در این زمینه گفته که دلیل اینکه افراد در سنین بالاتر به سختی زبان دوم را فرامی گیرند و نسبت به کودکی پیشرفت چندانی ندارند، این است که ساختار ذهنشان برای یادگیری زبان در کودکی بهینه نشده است.