فرمولي نازل براي دستيابي به جايزه جهاني عكاسي

هنر جهانی و راه ساده‌ی شبه‌روشنفکران

در سال‌های اخیر انقدر درباره فیلم‌های جشنواره‌ای صحبت شده که حالا خیلی‌ها می‌دانند فرمول جایزه گرفتن از جشنواره‌هایی جهانی چیست و به محض جایزه گرفتن یک فیلم از جشنواره‌های اصلی، خی‌ها حتی بدون دیدن فیلم هم می‌توانند حدس‌های قریب به واقعیتی از فرم و محتوایش بزنند.

این وسط اما انقدر به مدیوم سینما پرداخته‌ایم و از حوزه‌های دیگر غافل شده‌ایم که با شنیدن جایزه گرفتن مثلا یک عکاس شبه‌روشنفکر ایرانی از معتبرترین و مهمترین محافل و جشنواره‌ها گمان می‌کنیم او واقعا یک نخبه است و جزو بهترین عکاسان ایران، درحالیکه فرمول جایزه گرفتن در مدیوم‌هایی غیرسینما به مراتب راحت‌تر است و با رعایت چند قانون ساده می‌توان تبدیل به یک عکاس جهانی شد.

«ورلدپرس فوتو»(worldpressphoto) معتبرترین جایزه عکاسی خبری جهان است. یکی دو روز قبل خبر رسید که یکی از عکاسان خبرگزاری ایسنا با مجموعه عکسی که از اعدام یک جوان در مازندران گرفته است برنده جایزه سوم بخش اسپات‌نیوز  وُرلدپرس فوتو 2015 شده است. 

این احتمالا خبر خیلی مهمی نیست اما مسئله وقتی جالب می‌شود که بدانیم سال 2014 نیز یکی دیگر از عکاساسان خبرگزاری ایسنا با تک‌‌عکسی  از اعدام دو جوان موفق به کسب جایزه ورلدپرس فتو شده بود و پیش از آن نیز یک عکاس ایرانی برای عکاسی از یک مادر و دختر که قربانی اسیدپاشی پدر خانواده شده بودند جایزه اول «ورلد پرس فوتو ۲۰۱۳» را گرفته بود و سال قبل از ان نیز همین عکاس باز برای عکاسی از صحنه‌ی اعدام دو جوان برنده «ورلد پرس فوتو 2012» شده بود.

این تازه روند 4 سال اخیر معتبرترین جایزه عکاسی خبری جهان است. سه جایزه برای صحنه اعدام و یک اسیدپاشی. این روند را تعمیم دهید به سال‌های قبل‌تر و جوایز دیگر تا متوجه شوید برای تبدیل شدن به یک عکاس جهانی نیازی به هنر نیست. فرمول جایزه گرفتن از جشنواره‌های جهانی ساده‌تر از این حرف‌هاست و شبه‌روشنفکران هم خیلی بویی از هنر نبرده‌اند، فقط همین فرمول‌ها را در سطحی نازل رعایت می‌کنند. همین.

پ.ن: یکی از عکس های مجموعه عکس آرش خاموسی که برنده ورلدپرس فوتو 2015 شده است.