مسابقه سوگواری و بسیج عزاداری

مرگ این عزیز عبرت ها داشت.

برای افراط ها

در ماجرای مرگ پاشایی ماجرا فراتر از بروز و ظهور عاطفه محض است. "مسابقه سوگواری" این روزها را نمی توان صرفن پای عاطفه متعادل و احساسات اصیل گذاشت.

مسابقه سوگواری است که باعث می شود در مجلس عزای مرحوم،  حرمت مجلس عزا نیز  رعایت نشود و کار به تذکرات پیاپی صاحبان عزا برسد. از قدیم الایام افراد با حضور در مراسم تدفین و عزا یاد مرگ می کردند. رفتار برخی طرفداران مرحوم پاشایی در تجمعات خیابانی نشان داد که "پریشان و ترس یاد مرگ" و "وحشت شب اول قبر" و " سراسیمگی مرگ ناگهانی" دلمشغولی عزاداران نشده است. ظهور صریحتر این حرف را باید در جسارت دست به دست شدن فیلم لحظه جان دادن مرحوم پاشایی دید.

برای افسردگی ها
مرتضی پاشایی خواننده غمناک موسیقی پاپ در ایران بود. خواننده ای که اغلب آلبوم هایش بوی افسردگی و پریشانی داشت. تاثیر پذیری عمیق وقتی است که افراد با یک اثر هنری همزاد پنداری کنند. طرفداران مرتضی پاشایی در همه تجمعاتی خیابانی همصدا و یکپارچه و منظم شعرهای وی را همخوانی می کردند. این نشان از عمق ارتباط جوانان با موسیقی غمناک دارد و اینکه شعر و نوای این خواننده پاپ به شکل عمیقی در میان جوانان نفوذ داشته است. باید نگران بود.

برای امنیتی ها و انتظامی ها
وایبر و واتس آپ و وتلگرام و لاین و غیره سهم قابل ملاحظه ای در این بسیج سوگواری داشتند. شبکه های اجتماعی موبایلی را باید جدی گرفت. خیلی جدی تر از شبکه های اجتماعی شبیه پلاس و فیس بوک که قابل فیلتر شدن هستند. حرف در این باره بسیار است اما همین اشاره کفایت می کند.

روحش شاد...