پاسخ به شبهه شق القمر

ﺍﻗْﺘَﺮَﺑَﺖِ ﺍﻟﺴَّﺎﻋَﺔُ ﻭَ ﺍﻧْﺸَﻖَّ ﺍﻟْﻘَﻤَﺮُ

ﻭَ ﺇِﻥْ ﯾَﺮَﻭْﺍ ﺁﯾَﺔً ﯾُﻌْﺮِﺿُﻮﺍ ﻭَ  ﯾَﻘُﻮﻟُﻮﺍ ﺳِﺤْﺮٌ ﻣُﺴْﺘَﻤِﺮٌّ

"نزﺩﯾﮏ ﮔﺸﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﮔﺸﺖ ﻣﺎﻩ. ﻭ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﺁﯾﺘﯽ ﺭﻭﯼ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺍﻓﺴﻮﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪ"

چند شب پیش شب چهاردهم ذیحجه سالروز وقوع یکی از مهمترین معجزات پیامبر اعظم ص یعنی شق القمر بود و اکثرا نسبت به آن غافل بودیم و ندیدم حتی صدا و سیما به آن اشاره درخوری داشته باشد.

--
آیه قرآن صراحت دارد و نیازی به دفاع ما ندارد حتی با عکسهای #ناسا؛ اما خواندن سطور ذیل خالی از لطف نیست:

ﻣﻌﺠﺰﻩ #ﺷﻖ_اﻟﻘﻤﺮ ﻃﺒﻖ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻣﺸﻬﻮﺭ (ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﺗﻮﺍﺗﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ) ﻣﯿﺎﻥ ﻋﺎﻣﻪ ﻭ ﺧﺎﺻﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﻣﺸﺮﮐﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ (ﺹ) ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﻭ ﺗﻮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺩﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﻦ. ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻫﻢ، ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﯾﺪ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﺭﯼ. ﻭ ﺁﻥ ﺷﺐ، ﺷﺐ ﭼﻬﺎﺭﺩﻫﻢ ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩ،  ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺸﮕﺎﻩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﺮﺩ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ، ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻣﺎﻩ ﺩﻭ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺪ ﻭ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ! ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﻫﺎ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﻣﺎ ﺭﺍ ﺳﺤﺮ ﻭ ﺟﺎﺩﻭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺧﺘﻼ‌ﻓﺎﺕ ﮐﻤﯽ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﯿﻌﻪ ﻭ ﺳﻨﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﺍﺭﻳﺦ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ ﺍﺯ ﺍﺑﻦﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﺍﻧﺲ ﺑﻦ ﻣﺎﻟﻚ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ: ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﻥ ﻗﺮﻳﺶ ﻭ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﻭ ﻭﻟﻴﺪ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﻭ ﻋﺎﺹ ﺑﻦ ﻭﺍﺋﻞ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ، ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻫﺎ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﺩﻋﺎﻯ ﻧﺒﻮﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮ ﻭ ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺴﺘﻰ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻩ ﺩﻭ ﻧﻴﻢ ﺷﻮﺩ!

ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﻫﺎ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻜﻨﻢ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺁﻭﺭﺩ؟ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺁﺭﻯ، ﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺭﺍ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻫﻤﮕﻰ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﻭ ﻧﻴﻢ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﻛﻮﻩ ﺣﺮﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻣﺎﻩ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﻭ ﻧﻴﻤﻪ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭼﺴﺒﻴﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭﻝ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﺍﺷﻬﺪﻭﺍ، ﺍﺷﻬﺪﻭﺍ» ﻳﻌﻨﻰ ﮔﻮﺍﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ!

ﻣﺸﺮﻛﻴﻦ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ! «ﺳﺤﺮﻧﺎ ﻣﺤﻤﺪ» ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺟﺎﺩﻭ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﻳﺎ ﺁﻥ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺳﺤﺮ ﺍﻟﻘﻤﺮ، ﺳﺤﺮ ﺍﻟﻘﻤﺮ» ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺟﺎﺩﻭ ﻛﺮﺩ!

بﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺟﺎﺩﻭ ﻛﺮﺩﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺟﺎﺩﻭ ﻧﻜﺮﺩﻩ! ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ، ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻧﻴﻢ ﺷﺪﻥ ﻣﺎﻩ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ.

پاسخ به شبهات:
اﯾﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺷﻖ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺍﻫﻤﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺗﻮﺍﺭﯾﺦ ﺟﻬﺎﻥ ﺛﺒﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺗﻮﺍﺭﯾﺦ ﺍﺳﻼ‌ﻣﯽ ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 

ﺩﺭ ﺗﻔﺎﺳﯿﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺁﻥ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﺑﻪ ﻃﺮﻕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺮﺍﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺪﻫﻨﺪ. ﻣﺜﻼ‌ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺧﻼ‌ﺻﻪ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﯾﻦ ﺍﯾﺮﺍﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ:

ﺍﻟﻒ) ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻩ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﻧﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﮐﺮﻩ ﺯﻣﯿﻦ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﻭﯾﺖ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻥ، ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺴﺎﺏ ﺧﺎﺭﺟﻨﺪ.
ﺏ) ﺩﺭ ﻧﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﯿﻤﮑﺮﻩ ﻧﯿﺰ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﻗﺮﯾﺐ ﺑﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺍﺑﻨﺪ. ﺯﯾﺮﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﻮﻧﺪ.

ﺝ) ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺭﻭﯾﺖ ﻧﯿﺰ ﻫﯿﭻ ﻣﺎﻧﻌﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺑﺮﯼ ﻭ ﭼﻬﺮﻩ ﻣﺎﻩ ﺑﺎ ﺍﺑﺮ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺩ) ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺎﻋﻘﻪ ﻫﺎ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﯾﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺴﻮﻑ ﻭ ﮐﺴﻮﻑ، ﮐﻠﯽ ﻧﻮﺭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﻗﻄﻊ ﺷﻮﺩ. ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﻣﺪﺕ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﻃﻮﻻ‌ﻧﯽ.

ﻫـ) ﺑﻪ ﻋﻼ‌ﻭﻩ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺛﺒﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻭ ﻧﺸﺮ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺣﺘﯽ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺑﺎﺳﻮﺍﺩﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻢ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﺧﻄﯽ ﺑﻮﺩ، ﻣﺜﻞ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻣﻬﻢ، ﺑﺮﻕ ﺁﺳﺎ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺭﺍﺩﯾﻮﻫﺎ ﻭ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺕ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﻮﺩ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺎﺕ، ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻋﺪﻡ ﺫﮐﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺩﺭ ﻏﯿﺮ ﺗﻮﺍﺭﯾﺦ ﺍﺳﻼ‌ﻣﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩ، ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮ ﻧﻔﯽ ﺁﻥ ﮔﺮﻓﺖ.ﺍﯾﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻌﻘﻮﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻔﺴﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﯾﺎﺕ ﮐﻬﻦ ﻫﻨﺪ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ. 

ﺍﻣﺎ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺷﺎﻩ Shakrawati Farmad ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺩﻭ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺪﻥ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﯾﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﺤﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺒﻪ ﻗﺎﺭﻩ ﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ است ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺭﺍ ﺭﻭﯾﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﮔﻮﺍﻫﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. 

ﺧﺎﻧﻢ ﺁﻧﻪ ﻣﺎﺭﯼ ﺷﯿﻤﻞ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ And Muhammad Is His Messenger ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺟﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻗﺮﻭﻥ ﻭﺳﻄﺎ، ﻣﯿﻨﯿﺎﺗﻮﺭﯼ ﺩﺭ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﮐﻮﺗﻪ ﺭﺍﺟﭙﻮﺕ (ﻫﻨﺪﻭ) ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻖ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﺰﺋﯿﺎﺕ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.