درباره تعداد همسران پیامبراسلام(ص) و نیز جواز تعدد زوجات در اسلام مطالب متنوع، عالمانه و مفصلی برای اهل تحقیق و تدبر نوشته شده، اما در اینجا با استناد به چند آیه قرآن نکاتی کوتاه ذکر می شود:

یک - اسلام برای چهار همسر دایمی جواز صادر کرده ولی درعین حال به آن توصیه هم نکرده است. آیه صدوبیست ونه سوره نساء میفرماید اگر بخواهید هم نمی توانید عدالت را رعایت کنید و طبعا خداوند امر به بی عدالتی نمیکند؛ این جواز دلایل اجتماعی دارد که از حوصله این نوشتار خارج است. فقط برای تقریب به ذهن طلاق مجاز است اما مورد بغض خداست مگر به اضطرار

دو - برخی دستورات الهی نظیر وجوب نمازشب مخصوص شخص پیامبر اسلام ص بوده است. احکام ازدواج پیامبر ص نیز از آن جمله است. قرآن تمام سکنات پیامبر را براساس وحی الهی میداند (وماینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی)

سه - پیامبر اعظم ص تا زمان وفات حضرت خدیجه س ودر سالهای جوانی خویش، همسر دیگری اختیار نکرد و این مساله به تنهایی رد اتهام تنوع طلبی (نعوذبالله) به ایشان است در حالیکه پانزده سال آن را پیامبر هم نبودند.

چهار - پس از وفات حضرت خدیجه(س)، پیامبراکرم همسرانی بیش از چهار نفر اختیار نمود که اکثرا بیوه بودند. یکی از آنها همسر مطلقه فرزندخوانده ایشان زید بود تا رسم غلط جاهلیت که فرزندخوانده را عین فرزند و ازدواج با همسر مطلقه اش را حرام میدانستند منسوخ شود. آیه سی وهفت سوره احزاب تصریح میکند که خداوند آن زن بیوه را به همسری پیامبر درآورد: زوجناکها

پنج - بعضی زنان پیامبر اسلام از قبایلی بودند که در اثر ازدواج زنی از آنها با مردی خارج از قبیله، آنها خود را ملزم به حمایت او می دانستند و اینگونه اسلام بدون جنگ گسترش می یافت. برخی از آن زنان خود را به پیامبر هبه می کردند یعنی بدون مطالبه مهریه و نفقه همسر پیامبر می شدند. آیه پنجاه سوره احزاب صراحت دارد که اینگونه ازدواج مخصوص شخص پیامبر است: خالصه لک من دون المومنین و دو آیه بعد اساسا پیامبر اسلام را از ازدواج جدید منع میکند و این تاکید دوباره ای است که همه کارهای پیامبر از جمله ازدواجها بادستور خدا بوده است.