به گزارش پارس عصر ایران نوشت ؛ اما نکته عجیب و ناراحت کننده ماجرا این بود که توزیع این کمک ها را نه به طور خصوصی و با حفظ آبروی خانواده های نیازمند ، که با تبلیغات گسترده انجام دادند بدین شکل اقلام جهیزیه هر نو عروس را پشت یک وانت جمع کردند، بر روی وانت ها بنرهای بزرگی نصب کردند که نشان می داد این اقلام، کمک های خیریه به نوعروسان نیازمند است، سپس این وانت ها پشت سر هم ردیف شدند و حرکت کردند و سرانجام هر کدام شان در برابر دوربین عکاسان و در و همسایه ها ، جلوی خانه های خانواده های نوعروسان توقف کردند تا زمین و زمان بدانند که در اینجا نوعروسی وجود دارد که نیازمند جهیزیه است و عده ای خیر، پول جمع کرده و برایش جهیزیه خریده اند.

این یعنی اعطای همزمان جهیزیه و شرمساری به خانواده های نیازمند و از بین بردن نیکی یک عمل خوب.

واقعاً مسؤولان نهادی که این کار را انجام داده اند، با خود چه اندیشیده اند؟ آیا فکر کرده اند فقرا، آبرو ندارند و به بهانه دادن چند قلم کالا، می توانند هر رفتاری که خواستند می توانند با آنها بکنند؟ به چه حقی ، آن دختر بی بضاعت را تا آخر عمر نزد خانواده همسرش سرافکنده می کنند؟

کار خیر انجام دادن، یک مرحله از نیکوکاری است ولی چگونگی انجام دادن کار خیر هنری است که اگر به کار بسته نشود، آتش به جان اصل کار نیک می افتد.
متأسفانه باید گفت که چنین مسأله ای فقط در مورد اخیر رخ نداده و بارها شاهد آن هستیم که در شهرهای مختلف، وانت های حامل کمک به نوعروسان نیازمند، رژه خیابانی راه می اندازند و جلوی در و همسایه ، اقلام اهدایی را به خانواده های نیازمندی می دهند تا اگر هم کسی نمی دانست بداند که این نوعروس زندگی اش را با کمک های اعطایی مردم و نهادها شروع می کند!