پرچم «زیرآب‌زن‌ها» در ادارات بالاست!

به گزارش پارس به نقل از فارس، روزنامه وطن امروز نوشت: پدیده نابه هنجاری که این روزها بیش از گذشته در محیط های اداری و متأسفانه خانوادگی به چشم می خورد، پدیده ای به نام « زیرآب زنی» است. البته این موضوع مساله جدیدی نیست و در اصطلاح همان « نان بریدن» قدیمی است که با تغییر نام به شیوه جدیدی برای پیشرفت بعضی ها تبدیل شده و انگار با این تغییر نام قبح عمل هم از بین رفته و کسی به این فکر نمی کند که نان کسی را آجر کردن چه عواقبی را ممکن است به دنبال داشته باشد. یکی از دلایلی که باعث افزایش پدیده زیرآب زنی در محیط های اداری شده و تا این اندازه این پدیده در محیط های کاری خودنمایی می کند، ترس از دست دادن شغل در میان برخی کارمندان است. کارمندان حسودی که همکارانشان بهتر از آنها وظایف محوله شان را انجام می دهند و ادامه این روند ممکن است نوع فعالیت آنها را زیر سوال ببرد، به جای اثبات خود به تخریب دیگران می پردازند و برای این منظور از هیچ اقدام ناجوانمردانه ای هم دریغ نمی کنند. این موضوع در تمام ادارات به یک واژه متداول تبدیل شده و انرژی بسیاری از کارکنان ادارات را چه برای انجام زیرآب زنی و چه برای خنثی سازی آن به خود معطوف کرده است. در حال حاضر دامنه این موضوع گسترده و پیچیده تر شده تا جایی که این روزها افراد چاپلوس و زیرآب زن به راحتی در برخی از ادارات جولان می دهند و در مواردی با هماهنگی و در اصطلاح لابی گری با مدیران جدید برای خود با توسل به زیرآب زنی همکاران پایه های محکمی در ادارات تشکیل می دهند!

پول بیشتر، زیرآب زنی بیشتر

در همین باره غلامرضا جمشیدی عضو هیات علمی دانشگاه معتقد است شرایط اجتماعی و اقتصادی جامعه نقش موثری در افزایش چنین پدیده هایی در ادارات و شرکت های خصوصی و در روابط بین کارمندان با یکدیگر دارد. جمشیدی با بیان این مطلب به « وطن امروز» می گوید: متأسفانه فضای اخلاقی جامعه ما به سمت جامعه غربی حرکت می کند و در تلویزیون و رادیو به جای اینکه صحبت از ارزش های انسانی و اخلاق باشد به صورت مداوم صحبت از این است که پول های خود را بیاورید و ایده ها و پیشنهاداتی به نام تئوری رفاه را مطرح می کنند که پول بیشتر، آسایش بیشتر. برای مثال می توان به تبلیغات بانک ها برای سرمایه گذاری اشاره کرد. نتیجه چنین تفکراتی افزایش پدیده زیرآب زنی در جامعه است، چرا که فرد فقط به کسب مادیات توجه دارد و آن هم به هر وسیله ای. یعنی طرف می گوید که فقط پول بیاید، از هر کجا آمد فرقی ندارد!

تاریخچه زیرآب زنی

این استاد دانشگاه در ادامه صحبت های خود به نکته جالبی درباره تاریخچه زیرآب زنی اشاره می کند. به گفته جمشیدی، واژه زیرآب زنی از دوران قدیم رسم شده است به صورتی که در آن زمان در خانه های قدیمی که چند خانوار در کنار هم زندگی می کردند، هر خانواده برای اینکه طرف مقابل را اذیت و آزار دهد، دریچه آب سالم و ذخیره همسایگان دیگر را باز کرده و از این طریق تمام آب تمیز همسایه مقابل از بین می رفته است. بنابر اظهارات وی، در حقیقت با این کار زیرآب حوض طرف مقابل را کشیده و تمام آب ذخیره را هدر می دادند. این واژه هم از همان زمان نقل محافل شد و تا امروز هم در دیالوگ های روزانه بین مردم وجود دارد و هر کس که بخواهد منافع شخص مقابل را از بین ببرد در اصطلاح زیرآبش را می زند.

قفل زیرآب زنی در دست مدیران است!

اما دکتر باهر، استاد دانشگاه و جامعه شناس در همین باره معتقد است که قفل از بین رفتن پدیده زیرآب زنی در دست مدیران یک اداره یا یک مجموعه کاری است، اگر مدیران مانند برخی از بانک ها به صورت اداره مستقیم بالای سر کارکنان حاضر شوند و به شخصه عملکرد کارمندان را ارزیابی کنند، بسیاری از این موارد بر طرف می شود. به باور باهر، این روزها برخی مدیرانی که بر مسند ریاست تکیه می زنند، خود توهم توطئه دارند، به این صورت که در ابتدای ریاست بر یک اداره، همواره افراد زیرآب زن را در اطراف خود جمع می کنند و این افراد هم تمام آنچه در مجموعه اتفاق می افتد را به سمع و نظر مدیر جدید می رسانند. به گفته این استاد دانشگاه، کارمندان زیرآب زن، با این کار هم خود را پیش مدیران جدید مطرح می کنند و از سوی دیگر این گروه از مدیران هم علاقه خاصی دارند که در ابتدای کار به همه چیز یک مجموعه واقف شوند و در نتیجه به تدریج افراد زیرآب زن در یک اداره جولان می دهند. باهر با تاکید بر نقش مدیران ادارات در کاهش این پدیده خاطرنشان کرد: اگر مدیران سازمان ها و نهادها خودشان زیرآب زنی نکنند و زیرآب زنان را تنبیه کنند می توانند از رشد این پدیده در ادارات جلوگیری کنند.