داروی ضد پیری بالاخره کشف شد؟

به گزارش پارس به نقل از برترین ها، تحقیقات نشان می دهد که اگر میزان کالری های دریافتی تا ۴۰ درصد کاهش یابند روند پیری سلول ها آهسته شده و عمر طولانی خواهد شد، از این رو محققان تلاش می کنند راهی پیدا کنند تا تأثیرات محدودیت کالری روی مغز را با یک دارو تقلید کنند

در صورتی که دانشمندان بتوانند دارویی ارائه کنند که تأثیرات کاهش کالری برای مغز را تقلید کند، این دارو آنزیم های سلول های مغزی را فعال کرده و حتی اختلال شناختی ناشی از پیری چون آلزایمر و از دست رفتن سلول های عصبی در نتیجه پیری به تعویق خواهد افتاد.

این تحقیق جدید در موش ها انجام شده است، اما این تحقیقات نشان می دهد که دانشمندان می توانند داروهایی بسازند که زوال در عملکرد مغز را از بین ببرد.

اکثر تحقیقات پیشین روی محدودیت کالری ها روی موش ها و سایر موجودات زنده انجام شده اما تحقیق روی انسان نشان می دهد که محدود کردن مصرف کالری می تواند حافظه را در سالخوردگان افزایش دهد.

در تحقیقات جدید که توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست انجام شده چگونگی تأثیر محدودیت کالری ها روی سلول های مغزی مورد توجه قرار گرفته است. آنها نشان دادند که محدود کردن کالری های جذبی روی موش های آزمایشگاهی تا ۳۰ درصد سطح یک آنزیم را در مغز بالا می برد و نابودی سلول های عصبی را به تعویق انداخته است.

موش هایی که کالری های کمتری مصرف می کردند همچنین در آزمایش های حافظه بهتر ظاهر شدند.

پس از آن محققان محدویت کالری را تقلید کردند، آنها به موش ها غذای عادی همراه با داروی مسدود کننده آنزیم دادند. این موش ها عملکرد بهتری در سلول های مغزی خود داشتند و در تست های شناختی به خوبی ظاهر شدند که این وضعیت درست مشابه وضعیت موش ها در زمانی بود که مصرف کالری های آنها محدود شده بود.

این نخستین تحقیقی است که نشان دهنده مزایای محدودیت کالری ها روی عملکرد شناختی است، شرایطی که آن را به زوال کمتر سلول های عصبی در نتیجه عملکرد بهتر مغز نسبت داده اند.

کولین مورفی استاد دانشگاه پرینستون که روی پیری و سالخوردگی تحقیق می کند و در این تحقیقات سهم نداشته، اظهار داشت: التزامات و شرایط واضحی برای سلامتی انسان وجود دارد.

لی هویی و جانس گراف، نویسندگان اصلی این تحقیقات اظهار داشتند که چنین قرصی بدون عوارض جانبی نخواهد بود. تحقیقات ما نشان می هد که ما می توانیم زوال سلول های عصبی را به تعویق بیاندازیم اما هنوز هم راه طولانی برای ممانعت از این شرایط وجود دارد.

آنها اضافه کردند: داروهای احتمالی هرگز نمی توانند به طور کامل از یک بیماری پیشگیری کنند، اما تا زمانی که بتوان این بیماری ها را به تعویق انداخت می توان امیدوار بود.