روشی مؤثر برای درمان بی‌اختیاری ادرار زنان

به گزارش پارس ، دکتر وحید صمدی در گفت وگو باایسنا افزود: بی اختیاری ادرار به خروج غیرارادی ادرار اطلاق می شود و بطور کلی دارای دو نوع استرسی و اضطراری است. بی اختیاری ادراری اضطراری به علت فعالیت بیش از حد مثانه اتفاق می افتد که معمولاً به دنبال برخی از بیماری های مغز و اعصاب مثل سکته مغزی بروز می کند.

وی در ادامه گفت: بی اختیاری ادراری استرسی شایع ترین نوع بی اختیاری است که در اثر استرس فیزیکی ناشی از عواملی مثل عطسه، سرفه، خندیدن، بلند کردن بار یا ورزش اتفاق می افتد و شرایطی مثل ابتلا به یبوست یا اضافه وزن این مشکل را تشدید می کند. شیوع این نوع بی اختیاری- که در هر سنی می تواند ایجاد شود - در زنان دو برابر مردان است و حدود نیمی از زنان را گرفتار می کند.

این متخصص فیزیوتراپی با بیان اینکه احتمال ابتلا به بی اختیاری ادرار در دوران بارداری افزایش می یابد، اظهار کرد: این امر می تواند به علت فشار ناشی از بزرگ شدن رحم باشد. اگرچه بی اختیاری ادراری استرسی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد ولی یکی از علت های اصلی آن، ضعف عضلات کف لگن است.

وی با اشاره به عضلات کف لگن گفت: این عضلات گروهی از عضلات هستند که در پایین لگن قرار دارند و ارگان های لگنی را حمایت و ضمن احاطه کردن مجرای ادراری، واژن و مقعد در افزایش پایداری و ثبات کمر و لگن نقش مهمی ایفا می کنند. یکی از مهم ترین وظایف عضلات کف لگن، حفظ و نگه داشتن ادرار در مثانه است.

صمدی اضافه کرد: عضلات کف لگن با یک انقباض ملایم و البته همیشگی این وظیفه را انجام می دهند و قبل از فعالیت های بدنی مانند بلند کردن بار منقبض می شوند اما در صورتی که این عضلات ضعف داشته باشند و یا به موقع و در زمان مناسب وارد عمل نشوند مشکلی به نام بی اختیاری ادرار می تواند به وجود آید. در چنین شرایطی با روش های فیزیوتراپی می توان ضعف و اختلال عملکرد عضلات کف لگن را تا حد زیادی بهبود بخشید و به درمان بی اختیاری ادرار کمک کرد.

این متخصص فیزیوتراپی در ادامه گفت: ابتدا متخصص فیزیوتراپی باید این عضلات را ارزیابی و به طور دقیق معاینه کند. بعد از معاینه در صورتی که تشخیص داده شود که عملکرد عضلات کف لگن مختل شده است، تمرین های خاصی برای تقویت و بهبودی هماهنگی آنها تجویز می شود. در این تمرینات به بیمار یاد داده می شود که چگونه عضلات کف لگن خود را منقبض و سپس شل کند.

وی تاکید کرد: لازم است این تمرینات به طور منظم و به مدت چندین ماه انجام شوند. برای مشاهده و بررسی انقباض عضلات کف لگن و حرکت جدار مثانه می توان از روش سونوگرافی استفاده کرد که به این صورت می توان به بیمار بازخوردی از عملکرد این عضلات داد تا به کمک آن، تمرین بهتر و دقیق تر انجام شود علاوه بر تمرینات ارادی می توان از تحریکات الکتریکی استفاده کرد.

صمدی در پایان به مبتلایان به بی اختیاری ادرار توصیه کرد که تا حد امکان از بلند کردن اجسام سنگین اجتناب و یا در صورت انجام چنین فعالیت هایی عضلات کف لگن خود را قبل از شروع و در حین کار منقبض کنند.