چروک چشم‌ها سن‌تان را افشا می‌کند

به گزارش پارس به نقل از جام جم، البته همه می دانیم پیر شدن پدیده ای اجتناب ناپذیر است که چه دوست داشته باشیم و چه نه، می آید و با نشانه هایش بر جسم ما می نشیند. نشان هایی که اغلب دوست شان نداریم و می خواهیم آنها را از چشم دیگران مخفی کنیم. اما مگر می شود پیری را پنهان کرد؟

دکتر رضا عرفانیان سلیم، جراح و متخصص بیماری های چشم و فوق تخصص جراحی پلاستیک چشم  در این باره توضیح می دهد: صورت انسان مهم ترین قسمت بدن است که می تواند پیری را نمایان سازد. با افزایش سن استخوان ها، عضلات، پوست و چربی های صورت تغییر می کند و پیری نیز بیشتر به چشم می آید. به عنوان مثال فک های بالا و پایین از نظر طول و زاویه های آن تغییر می کند یا استخوان حدقه بزرگ تر و استخوان گونه فرورفته تر می شود.

پوست هم خشک تر شده و پروتئین های کلاژن و الاستین که زیر پوست هستند و باعث حفظ قوام و انعطاف پذیری آن می شوند، تحلیل می رود. در نتیجه پوست شل تر شده و چروک های ظریف روی آن ایجاد می شود.

به گفته این چشم پزشک، افزایش سن به تحلیل رفتن چربی های زیر پوست منجر می شود و عروق زیر پوست صورت نیز کاهش می یابد. علاوه بر این موارد، انقباض دائمی عضلات که در صورت بعضی از افراد دیده می شود نیز می تواند موجب پیرتر نشان دادن صورت شود. مثلا برای کسانی که عادت دارند همیشه اخم کنند، در ناحیه بین دو ابرو چین هایی دائمی ایجاد خواهد شد.

آن طور که دکتر عرفانیان می گوید با افزایش سن بافت های همبندی صورت نیز ضعیف می شود. این بافت ها وظیفه حفظ و نگهداری سایر بافت های بدن را در موقعیتی طبیعی و مناسب به عهده دارند و ضعیف شدن آنها می تواند چهره را پیرتر نشان دهد.

عوامل محیطی را کنترل کنید

سال های عمرمان با شتاب می گذرد و این گذر زمان حسابی خودش را در جسم و جان ما نمایان می سازد. بعضی ها زودتر و بعضی ها هم دیرتر؛ ولی بالاخره پیری می آید و خودش را نشان می دهد.

دکتر عرفانیان با اشاره به اهمیت مسائل ژنتیکی در روند پیری صورت، یادآور می شود: روند پیری در چهره برخی افراد زودتر و سریع تر و برای گروهی هم دیرتر و آهسته تر اتفاق می افتد.

او درباره عوامل بیرونی که موجب تسریع روند پیری صورت می شود، توضیح می دهد: ما می توانیم عوامل محیطی را کنترل کنیم و با پرهیز از آنچه موجب پیری صورت می شود، روند پیری را به تاخیر بیندازیم. مهم ترین عاملی که در این زمینه مطرح است، نور خورشید و به طور خاص اشعه ماورای بنفش است.

به این معنی که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض تابش نور خورشید باعث می شود لایه های بیرونی پوست ضخیم تر و پوست خشک تر شود. همچنین پروتئین های کلاژن و الاستین زیر پوست نیز تغییر کرده و روند پیری پوست را تسریع می کند.

به گفته وی، استعمال سیگار و دخانیات هم از عوامل بسیار مضر برای صورت است. چون مصرف دخانیات موجب ضعیف تر شدن شبکه عروقی زیر پوست پلک و تسریع روند پیری می شود. همچنین استفاده از یک رژیم غذایی مناسب برای به تاخیر انداختن پدیده پیری توصیه می شود و حتما باید از رژیمی متعادل که حاوی مقدار کافی پروتئین و ویتامین است، کمک بگیریم.

خستگی و پیری در چشم ها نمایان می شود

تحقیقات نشان داده است اگر کسی با نگاه کردن به چهره، بخواهد در مورد میزان خستگی یا سن فرد قضاوت کند، اول از همه به ناحیه چشم های او نگاه می کند بنابراین ناحیه چشم ها یا یک سوم بالایی صورت افراد در نشان دادن میزان پیری صورت و همچنین خسته بودن چهره تاثیر بسزایی دارد.

دکتر عرفانیان ضمن بیان این مطلب، یادآور می شود: با افزایش سن، قسمت خارجی ابروها به طرف پایین افتادگی پیدا می کند و چربی آن قسمت نیز تحلیل می رود. همچنین بافت های همبندی نگهدارنده ابرو نیز کاهش پیدا می کند و ضعیف تر می شود. از طرف دیگر چون قسمت خارجی عضله پیشانی، ضعیف تر از قسمت داخلی است، ابروها بر اثر جاذبه زمین به سمت پایین دچار افتادگی می شوند. بنابراین ابروها به سمت پایین زاویه پیدا کرده و در نتیجه چهره ما را غم آلودتر و پیرتر نشان می دهد.

اما خیلی ها برای این که این افتادگی ابرو را جبران کنند، خودشان را عادت می دهند که با انقباض عضله پیشانی، ابروها را بالاتر ببرند. به گفته این چشم پزشک وقتی ابروها پایین می آید، پوست پلک هم به سمت پایین حرکت می کند و میدان دید محدود می شود. در حالی که همین انقباض طولانی و مستمر عضله پیشانی از یک به ایجاد سردردهای مزمن در گروهی از افراد منجر شده و از سوی دیگر برای اغلب افراد چین و چروک های پوستی دائمی در ناحیه پیشانی ایجاد می کند.

دکتر عرفانیان می افزاید: افزایش حجم چربی های حدقه از دیگر تغییراتی است که در بعضی از افراد ایجاد می شود. چربی های دور چشم در داخل حدقه به طرف خارج بیرون زده می شود و از طرف دیگر هم ضعیف ترشدن بافت های همبندی اطراف چشم، این بیرون زدگی را تشدید می کند. علاوه بر این، پف آلود شدن ناحیه پلک بالا و سنگین شدن پلک هم باعث ایجاد محدودیت در میدان دید و خستگی چشم ها می شود. در پلک پایین نیز همین بیرون زدگی چربی ها عاملی برای ایجاد تورم دور چشم و حالت خواب آلودگی است.

پیری را به تعویق بیندازید

اگر در مورد افزایش سن و مسائل ژنتیکی کاری از دست ما ساخته نیست، اما می توانیم با رعایت مواردی خاص این پدیده طبیعی را به تاخیر بیندازیم یا نشانه های آن را بپوشانیم. البته اصلا قرار نیست این شیوه ها فردی را جوان تر از آنچه هست نشان دهد، بلکه فقط می تواند چهره ای شاداب تر و سالم تر برای افراد ایجاد کند.

دکتر عرفانیان برای به تاخیر انداختن پیری صورت چنین توصیه می کند: مهم ترین نکته این است که باید از قرار گرفتن در معرض آفتاب اجتناب کرده و در طول روز از کرم های ضدآفتاب استفاده کنید. همچنین در تمام سنین باید با استفاده از عینک های آفتابی از پوست پلک محافظت کنید. پرهیز از استعمال دخانیات، ورزش به اندازه کافی و پیروی از یک رژیم غذایی متعادل و مناسب نیز نکات دیگری است که برای به تاخیر انداختن روند پیری اهمیت زیادی دارد.

این چشم پزشک درباره روش های جوان سازی صورت، می گوید: این روش ها به دو دسته تقسیم می شود؛ روش های غیرجراحی و روش های جراحی. تزریق بوتولونیم توکسین A روشی غیرجراحی است و موجب ضعیف تر شدن آن دسته از عضلات دور چشم می شود که انقباض مستمرشان چین و چروک ایجاد می کند.

وی تاکید می کند: ماندگاری این دارو سه تا چهار ماه است و تکرار آن برای برطرف شدن دائمی چین ها ضروری است. همچنین برای تزریق حتما باید به فردی مراجعه کنید که هم آموزش های لازم را دیده و هم با آناتومی دقیق عضلات دور چشم آشنا باشد. علاوه بر این، داروی مورد استفاده نیز باید سالم و دارای مجوز باشد، چراکه عوارض زیادی از تزریق نادرست توسط افراد ناوارد یا استفاده از داروهای تقلبی مشاهده شده است.

دکتر عرفانیان می گوید: با تغییر بافت های صورت، برآمدگی ها و انحناهای صورت نیز بیشتر نمایان می شود و با استفاده از حجم دهنده یا فیلرها می توان بعضی از فرورفتگی ها و کاهش حجم قسمت هایی از صورت را جبران کرد. علاوه بر فیلرها که مواد مصنوعی هستند، می توان از بافت چربی بدن خود فرد نیز استفاده کرد که البته هر یک از این روش ها مزایا و عوارض خاص خود را دارد.

او در مورد روش های جراحی، خاطرنشان می کند: برای استفاده از این روش ها حتما باید برای هر فرد به طور خاص و جداگانه تصمیم گیری شود تا برای هرکس با توجه به شرایط خاصی که دارد، اقدامات لازم صورت گیرد.