چقدر کرم به پوست‌مان بزنیم؟

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران، استفاده از « بندانگشت» که بعضی از افراد به آن عادت دارند، برای مشخص کردن مقدار کرم موردنیاز نواحی مختلف بدن مناسب است.

یک واحد بندانگشت یعنی مقدار کرمی که از یک تیوب کرم با قطر دهانه خروجی ۵ میلی متر خارج شود و روی بند اول انگشت اشاره یک فرد بالغ قرار بگیرد. این مقدار تقریبا برابر نیم گرم است.

مقدار کرم لازم برای پوشاندن یک دست، یک واحد بندانگشت است و برای یک کف دست، نصف واحد بندانگشت نیاز است.

نکته مهم دیگر، تفاوت کرم، پماد و لوسیون است. کاربرد هر یک از این سه تفاوت اساسی دارد.

پمادها، روغن های نیمه جامد هستند که فاز آبی ندارند و دچار آلودگی میکروبی نمی شوند و نیاز به اضافه کردن مواد نگهدارنده به آنها نیست

لوسیون و کرم، نوعی امولسیون، یعنی مخلوط آب و روغن هستند. اگر مقدار آب بیشتر باشد، به آن لوسیون و اگر مقدار روغن بیشتر باشد، به آن کرم می گویند، اما چون آب و روغن به راحتی با هم ترکیب نمی شوند، در تهیه کرم های آرایشی-بهداشتی ماده سومی که حل کننده است، اضافه می کنند. اما این ماده حلال ممکن است چربی های خود پوست را هم حل کند.

به همین دلیل بعد از استفاده از برخی کرم ها، گاهی احساس سوزش می کنیم. به خصوص اگر صورت کمی تحریک شده و تحت درمان با داروهای لایه بردار باشد.

اما پمادها، روغن های نیمه جامد هستند که فاز آبی ندارند و دچار آلودگی میکروبی نمی شوند و نیاز به اضافه کردن مواد نگهدارنده به آنها نیست.

با وجود این، چون پمادها خیلی چرب هستند، استفاده از آنها خیلی خوشایند نیست و فقط به عنوان دارو مصرف می شوند، زیرا داروهای موضعی در قالب پماد بهتر اثر می کنند.

معروف ترین پماد، وازلین طبی است که با یک پوشش قوی، مانع تبخیر آب پوست می شود و رطوبت آن را حفظ می کند.