یک‌ نوشیدنی‌ ساده‌ برای‌ درمان‌ انواع‌ بیماری‌ها!

به گزارش پارس به نقل از العالم، چای از برگ های گیاه کاملیا سیننسیس تهیه می شود و در ۳ نوع اصلی سبز، اولانگ و سیاه در بازار وجود دارد اما چای سبز به دلیل خواص درمانی بیشتر در جهان شناخته شده تر است. چای سبز حداقل ۴ هزار سال است که در چین به عنوان یک گیاه دارویی شناخته شده است. چینی ها از قدیم با خواص درمانی چای سبز آشنا بودند و از چای سبز به عنوان دارو در درمان ناراحتی های مختلف مانند خونریزی، ناراحتی های گوارشی، سردرد و افسردگی استفاده می کردند اما استفاده از چای سبز فقط به چینی ها و شرقی ها که عادت به نوشیدن چای دارند محدود نشد و به تدریج به خاطر خواص درمانی اش در سراسر جهان مورد استقبال قرار گرفت.

گیاه چای سبز افزون بر اینکه در آب و هوای گرم رشد می کند، حتی می تواند در ارتفاع ۲۱۰۰متری از سطح دریا نیز به عمل آید. چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می آیند و تفاوت آنها در طرز تهیه شان است. نوعی دیگر از چای به نام چای ترش یا سرخ نیز وجود دارد که از گیاه متفاوتی به دست می آید و دارای خواص متعددی است که در این نوشتار به آن اشاره شده است. یکی از ماده های اصلی در چای (علاوه بر تنان و کافئین) پلی فنول است.

برگ های چای دربردارنده مقدار زیادی از این ماده است که نوعی آنتی اکسیدان محسوب می شود. نوشیدن منظم ۵فنجان چای در روز به داشتن سطح بالایی از این ماده در خون کمک می کند. البته نباید از یاد برد که هرچه چای می تواند سودمند باشد، استفاده از قند و شکر همراه با آن زیانبار است. نظر دکتر سیدمرتضی صفوی، دانشیار گروه تغذیه بالینی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان را به تفصیل در باره خواص چای و مواد تشکیل دهنده آن بخوانید:

آیا چای ماده ای با خاصیت و مفید است؟

هم چای سیاه و هم چای سبز برای سلامت انسان در ابعاد مختلف مهم هستند. اهمیت چای در نگاه اول بیشتر به این دلیل است که بعد از آب دومین نوشیدنی پرمصرف در ایران و در دنیا محسوب می شود. البته نگرانی هایی درباره مصرف آن وجود دارد که می توان گفت موردی ندارد؛ چرا که خواص چای بسیار زیاد است.

نقش آنتی اکسیدان موجود در چای بر سلامت انسان

یکی از دلایل مفید بودن چای آنتی اکسیدان های موجود در آن است که جلوی گسترش رادیکال های آزاد در بدن را می گیرد و آنها را خنثی می کند. آنتی اکسیدان ها موادی هستند که سلول های بدن را از اثرات مخرب مولکول های سمی موسوم به رادیکال های آزاد محافظت می کنند.

رادیکال های آزاد حین واکنش اکسیژن با بعضی مولکول ها تولید می شوند. این امکان هست که به طور اتفاقی تولید رادیکال های آزاد در بدن زیاد شود البته سوءتغذیه و استرس نیز باعث ایجاد این مولکول های سمی می شود. این عمل باعث به وجود آمدن یکسری واکنش های خاص پشت سرهم می شود.

رادیکال های آزاد به بعضی از قسمت های سلول مثلDNA و غشای سلولی واکنش نشان داده و باعث تخریب و مرگ سلول می شوند که این فرایند برای سلامتی بدن مضر و خطرناک است. در حالت عادی، سیستم دفاعی بدن این رادیکال های آزاد را خنثی می کند اما عوامل مخرب محیطی مثل اشعه ماوراءبنفش و آلودگی های محیط باعث می شوند بدن نتواند با این رادیکال های آزاد مبارزه کند؛ درنتیجه ساختمان سلول های بدن توسط رادیکال های آزاد تخریب شده و این امر منجر به بروز پیری زودرس و بیماری هایی مانند سرطان و بیماری های قلبی می شود.

برای جلوگیری از این عمل، بدن باید دارای یک سد دفاعی از آنتی اکسیدان باشد. پلی فنول موجود در چای به ویژه چای سبز نیز نقش بسیار زیادی در خنثی سازی رادیکال های آزاد دارد.

فلاونوئید موجود در چای چه خاصیتی دارد؟

فلاونوئید موجود در چای که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی نیز هست باعث جلوگیری از جذب چربی و رسوب آن بر جداره عروق و پیشگیری از بروز بیماری های قلبی و عروقی می شود. فشار خون بالا را کنترل و از تصلب شرایین جلوگیری می کند. طبق نظر محققان کسانی که۱۲۰تا ۶۰۰میلی لیتر در روز چای می نوشند کمتر چربی جذب خونشان می شود. درواقع بدن حاوی فلاوندوئیدهایی می شود که از جذب چربی خون در بدن جلوگیری می کنند.

در افرادی که به صورت روزانه چای وبه طور ویژه چای سبز مصرف می کنند احتمال ابتلا به انواع بیماری ها اعم از بیماری های باکتریایی یا عفونت های سخت و همچنین بیماری هایی نظیر سرطان، سکته، بیماری های قلبی، عروقی و بیماری های استخوانی کاهش می یابد.

پژوهشگران دلیل این امر را وجود ماده ای به نام کاتچین در چای سبز می دانند که باعث افزایش طول عمر می شود. کاتچین موجود در چای سبز باکتری های مولد را از بین می برد. همچنین مطالعات نشان داده مصرف میزان کافی از این ماده خطر ابتلا به سرطان را تا ۵۰درصد کاهش می دهد. از مهم ترین مزایای مصرف چای سبز کنترل افزایش فشار خون، کاهش میزان فشار خون، جلوگیری از پیری، سرحال شدن و شادابی بدن، جلوگیری از مسمومیت موادغذایی، درمان بیماری های پوستی، جلوگیری از ایجاد حفره و سوراخ در پوست و مبارزه با ویروس هاست.

همچنین به دلیل مصرف زیاد چای سبز در منطقه جنوب شرقی آسیا افراد کمتر دچار بیماری هایی نظیر سرطان های کیسه صفرا و سرطان روده بزرگ می شوند. یکی دیگر از اثرات مثبت چای سبز، کاهش قابل توجه میزان کلسترول خون است. به ویژه آنکه چای سبز باعث کاهش میزان کلسترول بد و افزایش میزان کلسترول خوب می شود. این تأثیر نه تنها میزان کلسترول بدن را در حد متعادل نگه داشته و میزان کلسترول خوب را افزایش می دهد بلکه مانع از بروز سکته قلبی و سایر بیماری های قلبی - عروقی می شود.

عملکرد فلوراید موجود در چای

فلوراید موجود در چای و به ویژه چای سبز از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. در انواع چای، چای سبز و چای اولانگ دارای بیشترین میزان پلی فنول است. مصرف چای سیاه و چای سبز باعث توقف آمیلاز بزاق می شود و در پی آن جذب مواد قندی در بدن کاهش می یابد. در واقع یکی از اثرات مثبت چای پایین آوردن میزان قند خون است؛ چراکه بخش عمده ای از قند از طریق بزاق جذب می شود. البته اگر همراه چای قند و شکر مصرف نشود.

آیا چای را می توان پس از غذا مصرف کرد؟

مصرف چای به ویژه تا نیم ساعت پس از غذا توصیه نمی شود؛ چرا که تانن موجود درچای جلوی جذب آهن را می گیرد. به ویژه به خانم ها توصیه می شود که حتما ۳۰دقیقه تا یک ساعت پس از صرف غذا، چای ننوشند.

یکی از عمده دلایل استفاده از چای سبز، وجود یک سری مواد اصلی موجود در برگ چای به نام پلی فنول است. پلی فنول که عامل تعیین رنگ در بعضی از گیاهان است، در چای سبز نیز یافت می شود و در کاهش وزن و لاغری بسیار مفید است و با بالا بردن حرارت بدن و صرف انرژی باعث سوختن چربی ها می شود. البته به گفته برخی از کارشناسان صنایع غذایی چای ترش یا چای سرخ نقش بیشتری در لاغری های موضعی دارد.

خواص چای سرخ

مطالعاتی که تا کنون درباره این نوع چای انجام گرفته نشانگر آن است که چای ترش در کنار رژیم غذایی مناسب و ورزش، روند کاهش وزن را تسهیل می کند. این چای حاوی ماده ای است که تولید آمیلاز را مهار کرده و بنابراین جذب کربوهیدرات ها کمتر می شود. این چای که در ایران به چای مکی یا قرمز نیز معروف است یک جایگزین مناسب برای نوشیدنی های پرشکر و آبمیوه های حاوی ترکیبات سنتتیک ازجمله شیرین کننده های مصنوعی یا شربت ذرت با فروکتوز بالاست.

البته مصرف این چای برای همه افراد توصیه نمی شود. ضروری است زنان باردار، شیرده و زنانی که قصد بارداری دارند بدون تجویز و نظر پزشک از مصرف این چای خودداری کنند. مصرف این چای برای افرادی که فشارخون پایینی دارند، توصیه نمی شود.

آیا مصرف زیاد چای برای سلامت فرد مضر است؟

مصرف زیاد هرنوع چای به دلیل وجود فنول و خاصیت آنتی اکسیدانی آن و خواص چای در درمان و پیشگیری از خیلی از بیماری ها نظیر سرطان و بیماری های قلبی و عروقی امری بد دانسته نشده است و حتی برخی از متخصصان توصیه می کنند که افراد روزانه بین ۱۲۰تا ۶۰۰میلی گرم چای بنوشند. تنها درصورتی مصرف زیاد چای به سلامت فرد آسیب می رساند که فرد دچار کم خونی، فشار خون پایین یا فقر آهن باشد. یا برای شیرین کردن چای از قند و شکر فراوان استفاده شود.

پیشینه چای در ایران

پیشینه مصرف چای در ایران به سده هفدهم میلادی می رسد. جهانگردان از چایخانه هایی گفته اند که بزرگان و توانگران در آنجا جمع شده و چای می نوشیده اند. محمد علی، معروف به کاشف السلطنه چایکار، متولد ۱۲۴۴ خورشیدی در تربت حیدریه، که از دارالفنون و سپس از سوربن فرانسه فارغ التحصیل شده بود، با عنوان دیپلمات کنسول ایران در سال ۱۲۷۶ خورشیدی، مأمور خدمت در هند شد.

وی به عنوان یک دیپلمات عالی رتبه ایرانی در هندوستان در روزگار مظفرالدین شاه قاجار نخستین فرد ایرانی است که با همت خود به فراگیری شیوه کاشت و مصرف چای در ایران و جهان پرداخت. وی با تلاش زیاد و نبوغ خود توانست نژادهای خوب و مقوی چای را کشف کرده و با کشت آنها نام خود را ماندگار کند.

همچنین او شهر لاهیجان را به دلیل وجود هوای مناسب برای کشت چای انتخاب کرد. این شهر امروزه به عنوان مرکز کشت چای در ایران شناخته می شود. مقبره کاشف السلطنه در لاهیجان امروزه به صورت گنجینه تاریخ چای ایران درآمده است.

سهم ایران ۴ تا ۴.۵ درصد از مصرف کل چای جهان است. در ۸ سال اخیر صنعت چای ایران به دلیل واردات بی رویه از خارج از کشور دوره تلخی را پشت سر گذاشته که به گواه دست اندرکاران، در تاریخ صد ساله صنعت چای ایران بی سابقه است. در این دوره به گواه بسیاری از افرادی که به لاهیجان رفت وآمد داشته اند چای خارجی حتی در مغازه های این شهر که مرکز کشت چای ایران محسوب می شود به وفور یافت می شود.