تیم ملی فوتبال در برزیل آبروریزی می‌کند

به گزارش پارس به نقل از قانون، آسمان تیم ملی فوتبال همچنان ابری و توفانی است. این را می شود با صراحت هرچه تمام تر، حتی بعد پیروزی پرگل آنها مقابل تایلند هم مدعی شد. ادعایی که شاید نقطه مشترک همه کارشناسان و منتقدان فوتبال کشور باشد. جام جهانی فوتبال خواه و ناخواه رفته رفته از راه می رسد و تیم ملی هم مجبور است دلش را به همین بازی های نصفه ونیمه خوش کند. نه فدراسیون فوتبال توان هماهنگی دیدارهای تدارکاتی مطلوبی برای تیم ملی دارد و نه تیم درجه یکی پیدا می شود که بخواهد با ما بازی کند. ما مانده ایم و همین بازی های در حد تایلند و لبنان، آن هم به لطف مسابقات مقدماتی جام ملت های آسیا. حمید درخشان از جمله باسابقه های فوتبال ملی ایران درگذشته است که نسبت به آبرو ریزی تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۴ هشدار می دهد.

او معتقد است که نباید دلمان را به پیروزی مقابل تایلند و لبنان خوش کنیم و در عین حال فدراسیون را هم ناتوان از هماهنگی برای بازی های مطلوب برای تیم ملی می داند. این ملی پوش اسبق تیم ملی می گوید که باید آماده رویارویی با سدهای بزرگی در جام جهانی باشیم و تعلل در انجام بازی های تدارکاتی مناسب را خطری بزرگ برای تیم ملی می داند.

پیروزی برابر تایلند را چطور دیدید؟
نتیجه بدی نبود. فکر می کنم تیم ملی در روزی که روز بدی نداشت ۳ گل به تایلند زد و اگر قدری بهتر بودیم حریف مان این استعداد را داشت که گل های بیشتری هم بخورد.

از پیروزی با این تعداد گل مقابل تیمی در حد تایلند باید خوشحال باشیم یا ناراحت؟
بحث خوشحالی و ناراحتی نیست به نظرم. من نگران این هستم که چرا کارمان به جایی رسیده که امثال تایلند و لبنان باید برای مان شاخ و شانه بکشند. ما در گذشته به این تیم ها حتی فکر هم نمی کردیم. بی شک هم کی روش و هم فدراسیون فوتبال باید نگاه شان را به این بازی ها عوض کنند. در غیر این صورت در جام جهانی به مشکلات بزرگ خواهیم خورد.

وقتی توانی در فدراسیون فوتبال برای تدارک بازی های تدارکاتی نیست چه باید کرد؟
ما در جام جهانی با امثال تایلند و لبنان و امثالهم روبه رو نیستیم. جام جهانی سدهایی دارد به عظمت برزیل، اسپانیا، هلند و همه تیم های قدرتمندی که همه می شناسیم. اینکه ما دلم مان را به سه گل و چهار گل به تیم های درجه سومی آسیا گرم کنیم مصداق بارز به درون چاه رفتن است. نه ما و نه هیچ کس دیگری دوست ندارد شکست سنگین تیم ملی را در برزیل ببیند، پس اگر می خواهیم آبروریزی نشود که اگر وضع همینطور پیش برود این اتفاق خواهد افتاد، باید راه دیگری پیدا کنیم. اصلا راه دور نرویم. اردن یکی از نمایندگان فوتبال است که در زمین خودش در مرحله پلی آف جام جهانی ۵ گل از اروگوئه خورد. این یک مصداق همین سدهایی است که از آن حرف می زنم. ما راه سخت و دشواری در پیش داریم اما آنها که باید آن را درک نمی کنند.

راه دیگر، برگزاری دیدارهای تدارکاتی با تیم های بزرگ است اما نه علی کفاشیان و نه فدراسیون فوتبال به گفته خودشان توان تدارک چنین دیدارهایی را ندارند. آیا واقعا نمی شود با تیم های در حد خوب دنیا بازی تدارکاتی گذاشت؟
نمی دانم چرا فدراسیون برنامه ای برای فیفا دی ها (روزهای فیفا) ندارد. اگر قرار است در جام جهانی آبروی مان را حفظ کنیم باید خودمان را به بقیه برسانیم. در آسیا کره و ژاپن این کار را کرده اند و دیگر این دغدغه را ندارند. این قطعا کار سختی است اما فدراسیون با تلاش زیاد باید این مسئله را حل کند. به نظرم کفاشیان و فدراسیون باید در گام اول نگاه شان را به بازی هایی نظیر تایلند و لبنان تغییر داده و بعد به دنبال بازی با تیم های بزرگ باشند. می دانم کار سختی است اما با تلاش زیاد می توان چند بازی تدارکاتی خوب برای تیم ملی هماهنگ کرد.

خود کی روش هم به این شرایط انتقاد دارد و حتی فدراسیون را برای انجام بازی های تدارکاتی تحت فشار گذاشته اما گویا راه چاره ای نیست؟
این خیلی بد است که فدراسیون دستانش را بالا بگیرد و بگوید نمی شود. اصلا خود این کار یعنی بهانه دادن به دست کی روش. من هم جای این مربی بودم فردا روزی بعد از شکست تیم ملی بهانه می گرفتم و پای تدارک ضعیف فدراسیون را وسط می کشیدم. مطمئنا در این شرایط فدراسیون باید شرایط فراهم کند که فرصت بهانه گیری کی روش را از او بگیرد.

به نظر می رسد فدراسیون هنوز هم تحت تاثیر همان تفکر گذشته است و فکر می کند همین که ما به جام جهانی صعود کرده ایم برای مان کافی است. واقعا فکر می کنید فدراسیون چنین تفکری را دنبال می کند؟
امیدوارم این گونه نباشد چون آبروریزی می شود. ما نه می خواهیم قهرمان جام جهانی شویم و نه دوست داریم متحمل شکست های سنگینی شویم. ما نیاز به کمی برنامه ریزی داریم و کمی هم تلاش تا گلیم مان را از آب بکشیم. من می دانم کی روش با نفوذی که داشت هم پرتغال و هم اسپانیا را برای برگزاری بازی های تدارکاتی مجاب کرده بود اما فدراسیون اعلام کرد پولی ندارد که به این کشورها بپردازد.

مسئله دیگر بحث دورگه های تیم ملی است. یادمان هست در آغاز وقتی کی روش دژاگه و دیگر بازیکنان ایرانی الاصل را به تیم ملی دعوت کرد جامعه فوتبال واکنش منفی بزرگی به آن نشان داد. البته هنوز هم معدود افرادی از نگاه کی روش ایراد می گیرند. موافق این افراد معترض هستید؟
اولا که اگر کسی الان اعتراضی به این قضیه دارد واقعا به خودش توهین می کند. تیم ملی ما اگر بی دغدغه به جام جهانی صعود کرده، اگر ثباتی دارد و اگر قدری سر وشکل گرفته دقیقا تاثیرات همین دورگه ها در ایران است. آنها ما را به جام جهانی بردند، سبک بازی مان را عوض کردند و حالا هم یک هارمونی خوب به اسکلت تیم ملی داده اند. واقعا دعوت این بازیکنان به تیم ملی کار بسیار خوبی از سوی کی روش بود و مطمئنا آثار حضور این بازیکنان در آینده بیشتر در ساختار فوتبال ایران نمود پیدا خواهد کرد.

و در پایان بحث نیم فصل اول لیگ برتر فوتبال. شرایط این مسابقات را بعد از ۱۵ هفته جدال چطور دیدید؟
همان تکرار فوتبال گذشته. به نظرم این لیگ با لیگ گذشته نه چیزی کمتر از آن داشت و نه چیزی بیشتر. ما همچنان در لیگ برتر درجا می زنیم و تا زمانی هم که نگاه ها به فوتبال ایران تغییر نکند بعید هم می دانم چیزی عوض شود.

تیم دایی تقریبا قهرمان نیم فصل شد. پرسپولیس دایی را چگونه ارزیابی کردید؟
البته استقلال هنوز شانس قهرمانی دارد و اگر ملوان را با دو گل شکست دهد این عنوان به شاگردان قلعه نویی خواهد رسید. به نظرم تیم دایی تا اینجای کار خوب عمل کرده و امیدوارم این شرایط خوب برای این تیم در نیم فصل دوم هم ادامه داشته باشد.