شاگردان خادم در اندیشه شکستن طلسم تهران

به گزارش پارس ، به نقل ازفارس، ۱۱ سال از آخرین مرتبه ای که تیم ملی کشتی آزاد جام قهرمانی جهان را بالای سر برد، می گذرد. در سال ۲۰۰۲ که تهران میزبان مسابقات بود ایران با ۴۴ امتیاز و ۲ امتیاز برتری نسبت به روسیه بر سکوی قهرمانی ایستاد.

مهدی حاجی زاده تنها مدال طلا را برای ایران به ارمغان آورد. علیرضا دبیر و علیرضا حیدری صاحب مدال نقره شدند و محمد طلایی و مجید خدایی به مدال برنز دست یافتند.

از نکات جالب توجه در آخرین قهرمانی ایران می توان به حضور ۲ مربی از تیم آن سال در کادرفنی امسال اشاره کرد. محمد طلایی که مدال برنز ۶۰ کیلو را بر گردن آویخت و علیرضا رضایی در ۱۲۰ کیلوگرم که به عنوانی بهتر از سیزدهمی نرسید.

البته آخرین قهرمانی ایران در خارج از خانه ۴۷ سال می گذرد؛ جایی که آزادکاران ایران با ۳ طلای (ابراهیم سیف پور، عبدالله موحد و منصور مهدی زاده) و ۲ نقره (محمدعلی صنعتکاران و محمدعلی فرخیان) با اقتدار قهرمان جهان شد.

آزادکاران در سال ۲۰۱۱ تا آستانه قهرمانی جهان پیش رفتند و تنها با ۲ امتیاز اختلاف به نایب قهرمانی بسنده کردند؛ سال ۲۰۱۱ بهترین فرصت بود که در نبود جامبولات تدی یف مربی کاربلد روس ها این عنوان از آنها باز پس گرفته شود، اما این امر محقق نشد. امسال هم به نظر می رسد ایران در شرایط بسیار بهتری نسبت به روسیه عازم مسابقات جهانی می شود و کسب عنوان قهرمانی دور از ذهن نخواهد بود.

تیم ملی کشتی آزاد ایران در حالی گام به رقابت های جهانی ۲۰۱۳ در بوداپست مجارستان می گذارد که از تیم ۷ نفره المپیکی خود ۶ کشتی گیر را در بوداپست در اختیار دارد و تنها صادق گودرزی در ۷۴ کیلو که خوش رنگ ترین مدال ایران در المپیک لندن از آن خود کرد و در مسابقات جهانی در ۳ سال گذشته هم همواره مدال آور بوده است را در اختیار ندارد.

از طرفی شاگردان با تجربه رسول خادم در حالی گام به میدان جهانی می گذارند که با مشکلات و محدودیت های فراوانی عازم این مسابقات شدند، اما به هر حال نباید از کنار قدرت تیم ایران به سادگی گذشت. البته روس ها هم از ترکیب ۷ نفره خود در المپیک لندن هیچ کشتی گیری را به جهانی مجارستان نمی آورند تا از این لحاظ کار ایران ساده تر از قبل به نظر برسد. آذربایجانی ها هم ۲ طلایی المپیک خود (عسگراف و شریف اف) را در بوداپست به همراه نخواهند داشت و تیمی که می تواند در ظاهر تهدیدی جدی برای ایران باشد آمریکاست که با تمام قوا عازم بوداپست خواهد شد، اما هر حال رقیب اصلی و سنتی ایران یعنی روس ها اصلی ترین رقیب در هر شرایطی محسوب می شوند و حتی کشتی گیران گمنام و کم تجریه آنها نیز رقیبی جدی برای آزادکاران ایرانی هستند.

از ترکیب ۷ نفره ایران مسعود اسماعیل پور در ۶۰، عزت الله اکبری در ۷۴ کیلو و کمیل قاسمی در سنگین وزن تجربه حضور در مسابقات جهانی را ندارند هر چند که اسماعیل پور و قاسمی در المپیک لندن حضور داشتند که قاسمی صاحب مدال برنز شد.

* در زیر تحلیلی بر کشتی گیران ایران در اوزان هفت گانه خواهیم داشت:

۵۵ کیلو؛ رحیمی طلایی می شود؟

حسن رحیمی که چندین سال است وزن اول کشتی آزاد را در قبضه خود دارد و با عبور از تمام حریفان داخلی به دوبنده تیم ملی رسیده است سرانجام در سال ۲۰۱۱ نخستین مدال جهانی خود را دشت کرد؛ هر چند که در المپیک نمایش خوشایندی نداشت و نتوانست آنطور که باید بدرخشد.

در هر صورت رحیمی یکی از مدعیان کسب مدال در این وزن محسوب می شود که در صورت خودباوری به توانایی هایش و ارائه کشتی های هجومی و روبه جلو در غیاب نمایندگان سرشناس روسیه و گرجستان می تواند از امیدهای اصلی کسب مدال طلا در این وزن باشد. البته رحیمی نباید از کنار کشتی گیران شرق آسیا و همچینین هندی ها براحتی بگذرد که نشان داده اند رقبایی جدی در وزن اول برای کشتی گیران ایرانی هستند.

۶۰ کیلو؛ اسماعیل پور به دنبال مدال از دست رفته المپیک

مسعود اسماعیل پور که در المپیک لندن کشتی های خوبی از خود به نمایش گذاشت و حتی در آستانه کسب مدال پیش رفت حالا دیگر به جوانی پخته و باتجربه تبدیل شده است. اسماعیل پور که نشان داده است برای رسیدن به مدال از هیچ تلاشی فروگذر نیست در بوداپست به دنبال مدالی است که در لندن به آن نرسید.

با شرایطی که اسماعیل پور دارد به نظر می رسد در غیاب کشتی گیران سرشناسی نظیر طغرل عسگراف (آذربایجان) و بسیک کودوخوف (روسیه) نفرات اول و دوم المپیک لندن کار راحت تری برای رسیدن به مدال طلا داشته باشد؛ هر چند که سایر حریفان هم می توانند تهدیدی جدی برای کشتی گیر وزن دوم کشورمان باشند، اما اسماعیل پور نشان داده است که اگر بخواهد می تواند.

۶۶کیلو؛ تقوی در اندیشه هت تریک طلا

می گویند مهدی تقوی در سال های فرد مدال می گیرد، آنهم طلا؛ اما خودش به این موضوع اعتقادی ندارد. تقوی که در سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ دو مدال طلای جهانی را بر گردن آویخت در المپیک لندن حتی یک دهم از چیزی را که بود روی تشک به نمایش نگذاشت و در عملکردی پرانتقاد با شکست در همان کشتی نخست، وداعی زودهنگام با دومین المپیک زندگی اش داشت.

تقوی امسال، هم سال پر فراز و نشیبی را پشت سر گذشت و تا لحظات آخر حتی حضورش در مسابقات جهانی در هاله ای از ابهام قرار داشت به طوری که برای حضور در مسابقه انتخابی در را ه بازگشت به شمال به تهران بازگردانده شد.

در هر صورت حتی تقوی ناآماده هم می تواند مدعی کسب مدال طلای جهان باشد؛ طلایی که بیش از هر کس می تواند برای او خوشایند باشد تا بازگشتی دوباره به روزهای روشن داشته باشد.

۷۴ کیلو؛ اکبری جای خالی صادق را پر می کند؟

وزن چهارم در ۴ سال اخیر بهترین وزن کشتی آزاد بوده است. صادق گودرزی از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ ۴ مدال نقره و برنز جهان را برای ایران به ارمغان آورد و خود را عنوان اصلی ترین مدعی رفتن روی سکوهای قهرمانی عنوان کرد؛ هر چند که در این سال ها هیچگاه نتوانست به مدال طلا دست یابد، اما همواره وزن ۷۴ کیلو از نقاط قوت تیم ملی کشتی آزاد در مسابقات جهانی بود.

به هر حال عزت الله اکبری کم تجربه و جوان در حالی گام به میدان جهانی می گذارد که شاید کم تر کسی شانسی برای مدال آوری وی قائل باشد، اما همین ناشناخته بودن در چشم حریفان، کمک زیادی به او می کند تا چراغ خاموش به جلو حرکت کند.

باید منتظر ماند و دید که اکبری که تنها یک مدال برنز آسیا و یک بار حضور در جام جهانی را در کارنامه دارد موفق می شود جای خالی صادق گودرزی را پر کند؟

۸۴ کیلو؛ لشگری طلا می خواهد

بعد از ناکامی احسان لشگری که انصافاً یکی از بهترین کشتی گیران ایران در المپیک لندن بود در رسیدن به مدال طلای لندن، به نظر می رسد این کشتی گیر، حالا با تجربه، عزمش را جزم کرده است تا برنز المپیک را به طلا تبدیل کند تا کارنامه اش درخشان تر از قبل شود.

لشگری پیش از حریفان روی تشک، یک رقیب جدی را پیش روی خود می بیند؛ مصدمیت. مصدومیتی که در جریان آخرین تمرین های تیم ملی در خانه کشتی برای او پیش آمد و تمام مربیان و علاقمندان به کشتی را نگران کرد زیرا با توجه به آمادگی که مربیان در لشگری می دیدند وی از امیدهای اصلی کسب مدال طلا در تیم ایران محسوب می شود. به هر حال به نظر می رسد لشگری در غیاب شریف اف (دارنده مدال طلای المپیک) که در لندن تا آستانه پیروزی مقابل او پیش رفت، می تواند طلایی شود؛ موضوعی که خودش اراده زیادی برای رسیدن به آن دارد.

۹۶ کیلو؛ پلنگ زخمی مدالش را می خواهد

بدون شک یکی از تلخ ترین حوادث و خاطراتی که از المپیک لندن در ذهن ورزش دوستان و علاقمندان به کشتی باقی مانده است و هنوز نتوانسته اند با آن کنار بیایند مصدومیت یزدانی در آستانه کسب مدال خوش رنگ المپیک بود؛ مصدومیتی که تا مدت ها در ذهن کشتی دوستان مانده بود.

حالا یزدانی دوباره بازگشته است و دوبنده اش را از مدعیان پس گرفته است تا آن خاطره تلخ را پاک کرده و مدالی دیگر به کارنامه اش اضافه کند. هر چند یزدانی هم برای رسیدن به دوبنده تیم ملی راه سختی را پیمود و با وجود مصدومیت کهنه، روی تشک حاضر شد؛ مصدومیتی که به نظر می رسد در مسابقات جهانی هم همراه او باشد، اما باید دید که آیا پلنگ جویبار در بوداپست اعاده حیثیت می کند؟

در این وزن جعفر دلیری، کهنه کار هم به عنوان کشتی گیر ذخیره عازم مجارستان شده است تا در صورت فراهم نشدن امکان کشتی گرفتن یزدانی وی جایگزینش شود.

۱۲۰ کیلو؛ قاسمی در اندشیه جاودانی

۲۴ سال از زمانی که کشتی آزاد ایران مدال طلای سنگین وزن جهان را از آن خود کرد می گذرد؛ جایی که علیرضا سلیمانی با غلبه بر حریف آمریکایی نخستین مدال طلای سنگین وزن تاریخ ایران را در جهان برای کشورمان به ارمغان آورد؛ حالا بعد از گذشت ۲۴ سال کمیل قاسمی که این روزها با کسب مدال برنز المپیک لندن نامی برای خود در بین نامداران سنگین وزن کشتی آزاد باز کرده است به دنبال تکرار افتخار سلیمانی در بوداپست است تا وی هم در تاریخ کشتی ایران جاودانه شود.

با خداحافظی آرتور تایمازوف کهنه کار که کمیل در لندن مغلوب وی شد و شانس حضور در فینال را از دست داد به نظر می رسد وی راه هموارتری داشته باشد. از طرف دیگر مودزماناشویلی گرجستانی که نایب قهرمان المپیک شد هم در بوداپست حضور نخواهد داشت تا کمیل بیش از پیش به کسب مدال طلا امیدوار شود. هرچند که طاها آکگول نماینده سنگین وزن ترکیه می تواند حریفی جدی برای کمیل قاسمی باشد. حاجی مراد گاتسالوف باتجربه هم که امسال در سنگین وزن برای روس ها روی تشک خواهد رفت هم می تواند خطری جدی در راه رسیدن قاسمی به مدال طلا باشد.

  به نظر می رسد با قدرتی که تیم کشتی آزاد ایران در این دوره از رقابت ها دارد چندان دور از ذهن به نظر نمی رسد که آزادکاران بعد از ۱۱ سال بار دیگر جام قهرمانی جهان را بالایی سر ببرند تا بار دیگر کشتی ایران در جهان آقایی کند.