«من» ‌ها را خودت ساخته‌ای آقای قلعه‌نویی

به گزارش پارس ، به نقل ازبولتن نیوز، می خواهیم انتقاد کنیم، می خواهیم از خود قلعه نویی شروع کنیم. قصه این باخت از خود قلعه نویی شروع می شود. تیم او تیم نیست. تیم او هنوز همبسته و متحد نیست. « من» های استقلال ساخته و پرداخته شخص قلعه نویی است. در تولد این همه « من» امیر قلعه نویی خود مولد اصلی است. این « من» ها را قلعه نویی باید به « ما» تبدیل کند. از او توقع داریم چراکه اکنون امیر قلعه نویی اول شخص کادرفنی است و همه مسوولیت ها بر دوش او است.

امیر این من ها را ساخته و خود باید من ها را به ما تبدیل کند. حالا چگونه و با چه روش و اسلوبی، این دیگر هنر خود قلعه نویی است و او باید پیدا کند راه پایین کشیدن « من» ها و بالا بردن « ما» ها را. امیری که داعیه دار تصاحب نیمکت تیم ملی است و اکنون باور دارد که می تواند حتی در جام جهانی آینده روی نیمکت تیم ملی بنشیند باید راه برون رفت از این چالش را هم بداند.

استقلال امیر قلعه نویی در شیراز « ما» بود؛ نباید بی انصاف باشیم. استقلال او در بازی با سپاهان اگر ما نبود من هم نبود. استقلال او در بازی با فولادگستر نیز به « ما» می مانست اما در بازی با صبای قم ناگهان استقلال بی توجه به سبقه بازی های قبلی ناگهان به تیمی پر از « من» تبدیل می شود. چرا؟ ! دلیل روشن است.

این ما به درستی ساخته نشده است. جایی خلأ وجود دارد. زنجیر استقلال خوب به هم پیوند نخورده است… امیر باید بپذیرد که اگر استقلالش در شب بازی با صبای قم تنها روی خوش شانسی و واکنش های حیرت انگیز مهدی رحمتی و آن گل به یادماندنی قاضی به پیروزی می رسد و در سراسر بازی نشانی از یک تیم مدعی ندارد، خود در به وجود آوردن این کاردستی نقش اساسی دارد.

امیر نباید مسوولیت را از روی دوش خود سلب کند و یک بار نیز باید پاسخ تمام سوالاتش را در خود جستجو کند. . استقلال هرگاه می بازد یا هرگاه اینگونه شلخته، نا هماهنگ و ناآماده جلوه می کند امیر شاگردانش را مقصر اعلام می کند. در حافظه تاریخی مان هیچ گاه به خاطر نداریم که امیر یک بار عملکرد ضعیفی که از تیمش برجا می ماند را خود به گردن بگیرد؛ تمام مصاحبه های یک سال اخیر او را مرور کنید.

امیر قلعه نویی باید به این سوال پاسخ دهد که چرا جوادنکونام که در هفته های پایانی لیگ، بازی های انتخابی جام جهانی یکی از بهترین های استقلال و تیم ملی بود اکنون به این روز افتاده است. امیر قلعه نویی و جواد نکونام طی هفته های گذشته چند بار با هم گپ زده اند.

امیر چند بار با جواد رخ در رخ شده و از ناآمادگی اش گفته و اساسا چه تمرینات جداگانه ای را برای بیرون آوردن یکی از کلیدی ترین بازیکنانش از شرایط موجود داشته است. بعید نیست افت نکونام روحی روانی هم باشد که اگر این گونه باشد نقش سرمربی برای خارج کردن بازیکنش از این شرایط کلیدی تر جلوه می کند. البته استقلال در شب بازی با صبای قم اشکالات چیدمان هم داشت. امیر قلعه نویی

بی شک اگر می خواهد با این استقلال به سرمنزل مقصود برسد باید نگاهی به جناح چپ تیمش بیندازد. بازی با صبای قم نشان داد استقلال در آن ناحیه آسیب پذیر است که این می تواند از نحوه انتخاب پست بازیکنان نشات بگیرد. شاید اساسا نوری بازیکن ایده آلی برای پست هافبک چپ نیست؛ امیر باید به این سوال خوب فکر کند.

سوال های دیگری هم داریم. محمد مهدی نظری در ۱۰ دقیقه پایانی بازی با سپاهان همه را امیدوار کرد اما همین بازیکن مقابل فجر و صبا بیکاره ای بیش نبود. چرا نظری به یکباره دچار دگرگونی می شود؟ امیر قلعه نویی باید به پرسش های دیگری درباره خسرو حیدری نیز پاسخ دهد. دلیل این همه نوسانی که از خسرو دیده ایم چیست؟

یک بازی ۱۰۰، یک بازی صفر. امیر باید این صفر تا ۱۰۰ خود را به تعادل برساند. بازی نکردن فرهاد مجیدی یکی دیگر از پرسش های برجامانده از بازی با صبای قم است. اگر فرهاد در ۱۰ دقیقه پایانی به میدان می آمد آیا ضرب حملات صبا گرفته نمی شد؟ آیا امیر اینجا نیز دچار اشتباه نشده است؟ ! عملکرد خط دفاع استقلال را نیز از یاد نبرید. پنالتی هایی که رحمتی مهار کرد گمراه کننده می نماید. استقلال عادت فصل قبلش را ترک کرده است و به مهاجمان حریف آسان می گیرد.

تکمله: حق نداریم نگران تیمی نباشیم که چند صباح دیگر نماینده و پرچم کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا است. نمی توان بی تفاوت بود. استقلال اکنون اهمیت ملی یافته است و باید با نگاه تیزبینانه اتفاقات استقلال را بررسی و کنکاش کرد. در از بین بردن این همه « من» امیر قلعه نویی می تواند رل اول را بازی کند.

او اکنون از برخی بازیکنان که در قاب این « من» ها قرار می گیرند، فاصله گرفته است. از استقلال خبرهای خوبی نمی شنویم. رابطه امیر با جواد، رابطه امیر با فرهاد، رابطه امیر با آرش، رابطه امیر با فتح ا… زاده! سوال های زیادی گوشه ذهن مان است. راز از بین رفتن همه این « من» ها همین جا است. لازم است امیر برخی روابط را تغییر دهد؛ یک کلام ختم کلام: « او باید به این من ها نزدیک شود تا استقلال ما بشود» حالا تمرینات فیزیکی نیز به جای خود.