نتیجه گرفتن در ۱+۵ آسان‌تر از بحث‌های قایقرانی است

به گزارش پارس ، خسرو ابراهیمی در گفت و گو با فارس، در خصوص تعلیق فدراسیون، قهر آرزو حکیمی و عدم اعزام ورزشکاران به مسابقات جهانی صحبت های زیر را انجام داد:

* در این مدتی که بعنوان سرپرست فدراسیون فعالیت می کردید، خبرهای خوش و بد زیادی بود؛ عملکرد خودتان را در این مدت چطور دیدید؟

خبرهای خوش بیشتر از خبرهای بد بود، خوشبختانه در زمانی که بعنوان خدمتگذار نه رئیس فدراسیون با توجه به سابقه بیش از ۳ دهه کارم را آغاز کردم و این فدراسیون را تحویل گرفتم با چالش های زیادی روبرو بودم که مهمترین آن تعلیق فدراسیون بود.

* یکی از مشکلات هم این بود که فدراسیون جهانی دنیا مالی را به عنوان رئیس فدراسیون قبول داشت.

فدراسیون های جهانی دنیا مالی را رئیس می دانستند و رئیس سابق فدراسیون (اسبقیان) را قبول نداشتند از طرفی وزارت ورزش ایران اسبقیان را بعنوان رئیس فدراسیون ایران می شناخت، همین مسائل باعث شد تا ورزشکاران نتوانند در مسابقات شرکت کنند. فدراسیون قایقرانی ایران یکی از بزرگترین فدراسیون هاست که در چند رشته، آبهای آرام، روئینگ و بادبانی با زیرشاخه های مختلف و در رده های سنی متعدد فعالیت می کند که در واقع باید بگویم با وجود تلاش هایی که اسبقیان انجام داد اما این کشتی ما بدون سکان رها شده بود و حرکت رو به جلویی نداشت.

* در مورد اساسنامه هم مشکلاتی وجود داشت که حل شد.

مهمترین بحثی که وارد شدیم اساسنامه بود. وکلای خارجی می خواستند صدها هزار یورو بگیرند و از اساسنامه ما دفاع کنند، اما مشخص نبود که این اساسنامه مورد پذیرش قرار می گیرد یا نه، ما همچنین با چالش هایی از جمله IOC، روسای فدراسیون های جهانی، کمیته ملی المپیک ایران، رئیس فدراسیون آسیایی و همچنین ICF روبرو بودیم، دوستانمان به مزاح می گفتند بحث های ۱+۵ آسان تر از بحث های قایقرانی است. من با این چالش ها روبرو بودم و کار طاقت فرسایی داشتم، اما خوشبختانه توانستیم اساسنامه ای که شاید میلیون ها یورو هزینه داشت را بدون هیچ هزینه ای انجام دهیم. پس از آن رایزنی با پرورنا را آغاز کردیم. یکی از دوستانم که در ایران است با وی مذاکره کرد تا سوء تفاهم ها برطرف شود. متاسفانه هیچ کسی نبود که موضع قوانین ما را برای مسئولان جهانی روشن کند اما مذاکره ای که ما داشتیم باعث شد آنها همه چیز را شفاف ببینند و وقتی اساسنامه مورد موافقت فدراسیون جهانی قرار گرفت یک راه هموار ایجاد شد تا نامه ای از نایب رئیس فدراسیون جهانی با نام شخص من به ایران ارسال شود که در این نامه از رفع تعلیق ما بعنوان یک کار ارزشی در مدیریت من نام برده بودند. اکنون هم نگران این نیستم که وزیر جدید بیاید و من بروم. به گونه ای روی صندلی ام نشسته ام که تا تا گفتند برو، زودتر خودم فدراسیون را ترک کنم.

*پس از رفع تعلیق اما مشکلات دیگری هم پیش روی شما قرار داشت، از جمله عدم اعزام ورزشکاران به مسابقات جهانی آب های آرام.

در ابتدا فکر می کردیم مشکل ترین کار، تعلیق است، اما پس از آن مشکلات دیگری هم خودشان را نشان دادند. با حمایت وزارت ورزش اعزام ورزشکاران شروع شد، تیم روئینگ دو نفره ما به مسابقات اتریش اعزام شد. اگرچه رنکینگ دلخواه کسب نشد، اما توانستیم از دو تیم ایتالیا و آمریکا جلو بزنیم. در همه اعزام ها سعی کردیم حداقل افراد را ببریم، با وجود اینکه در بعضی اعزام ها خودم دنبال ویزا بودم اما برای کم شدن هزینه فقط مربی و بازیکن اعزام می شدند؛ یکی از مسابقات کانادا بود. با وجود اینکه تلاش زیادی کردیم و از کمیته برگزاری مسابقات برایمان دعوتنامه آمد ۱۶ روز وقت داشتیم تا سفارت کانادا پاسخ ما را بدهد که بی مهری آنها باعث شد به این مسابقات اعزام نشویم. حتی آقای محسنی نماینده کمیته ملی المپیک را فرستادیم اما سفارت کانادا در آنکارا به دلیل مشکلات داخلی بسته بود.

* چرا از طریق ابوظبی اقدام نکردید؟

از آن طریق هم اقدام کردیم، اما ابوظبی کتباً به ما اعلام کرد کار ایرانی ها در آنکارا انجام می شود. می دیدیم بعضی از دوستانی که دلسوزی می کردند و نمی خواستند حاشیه ایجاد کنند! اعلام کردند باید از ابوظبی اقدام می کردیم خود این عزیزان هم می خواستند به کانادا بیایند اگر می توانستند از ابوظبی اقدام کنند چرا خودشان ویزا نگرفتند؟

* مشکلات مالی چطور؟ بسیاری از ورزشکاران از این وضع گله دارند.

مشکلات مالی به شدت زیاد است، اما نمی گذاریم در روند کار بازیکنان مشکل ایجاد شود. اگر ورزشکاران اعلام کردند مشکل مالی دارند خلاف به اطلاع شما رسانده اند. ما کوچکترین کمیتی برای آنها نگذاشتیم و تمام حقوقشان را پرداخت کردیم، بهترین شرایط و بهترین فضا را برای آنها در نظر گرفتیم.

* در مورد انصراف آرزو حکیمی از تیم ملی نظرتان چیست؟ صحبتی با او برای بازگشتش داشته اید؟

اینجا مهمان خانه نیست که از افراد پذیرایی کنیم بعضی ها هستند که فکر می کنند با تحریک دختران و پسران ما می توانند پله های ترقی را طی کنند.

* منظورتان این است که اشخاصی از بیرون ورزشکاران را تحریک می کنند؟

قطعاً، شک نکنید. از فدراسیون خواسته ام ۸ نفری که می توانستند در کانادا سهمیه بگیرند رکوردهایشان را اعلام کنند، آخرین رکوردی که بوده حکیمی ۵ ثانیه کمتر از آن را ثبت کرده است. نمی گویم او ورزشکار ضعیفی است. می دانم خانواده اش حساسیت زیادی روی او دارند اما نباید اجازه دهند فضای فکری اش خراب شود. حکیمی می تواند در مسابقات آسیایی ازبکستان هم شرکت کند، به خاطر داشته باشید سهمیه المپیک هم معتمدی کسب کرد نه حکیمی. در اردو ما ۱۰-۱۲ تای دیگر آرزوی حکیمی داریم، من هم می توانم بگویم اگر ویزای کانادا را می گرفتم قهرمان می شدم!

* ورزشکاران اعتقاد دارند شما برای گرفتن ویزای کانادا دیر اقدام کردید.

* اقدام به موقع بود. اتفاقاً اکنون شانس ما برای سهمیه المپیک جوانان بیشتر شده است، شاید اگر به مسابقات جهانی می رفتیم رکوردهایمان قابل قبول نمی شد، با ارسال مدارک به ICF توضیح دادیم که سفارت آنکارا به ما ویزا نداده است، با این فدراسیون مکاتبه کرده ایم تا سهمیه ما را به صورت وایلد کارت حفظ کنند.

* آرزو حکیمی گفته است دیگر به اردوها بر نمی گردد.

هر طور دوست دارد عمل کند، نمی توانم با اجبار او را برگردانم، اگر عاشق کشورش باشد بر می گردد، منتی به سر ما ندارد.