به گزارش پارس به نقل از مشرق، محمدرضا یزدانی خرم که پیش از داورزنی ریاست فدراسیون والیبال را بر عهده داشت، همچنان پیگیر وضعیت این رشته است. از طرفی والیبال ایران هم این روزها در اوج درخشش است و نامش روی زبان ها افتاده است.

وی ۱۷ سال در راس فدراسیون والیبال بود و خیلی ها موفقیت کنونی این رشته را مدیون مدیریت خوب وی می دانند و همیشه به نیکی از دوران مدیریت وی یاد می کنند.

وی پس از آن به فدراسیون گوش شکسته ها رفت و شش سال هم در آنجا فعالیت کرد؛ مدیریت یزدانی خرم در کشتی هم خیلی خوب بود، به قدری که برخی از کارشناسان کشتی هم موفقیت های این رشته در المپیک ۲۰۱۲ لندن را به وی نسبت می دهند.

به هر حال موفقیت های اخیر والیبال بهانه ای شد تا به سراغ یزدانی خرم برویم و لحظاتی را با وی در این خصوص گفت وگو کنیم.

مصاحبه با رئیس سابق فدراسیون والیبال را در زیر می خوانید:

* کار را از ۳ اتاق در ورزشگاه شیرودی آغاز کردیم

این روز ها که والیبال به موفقیت رسیده است خیلی ها با من تماس گرفتند و تبریک گفتند. برخی ها می خواستند این موفقیت ها را به نام خودشان کنند، اما مردم به آنها اجازه ندادند.

من حدود ۲۵ سال پیش که رئیس فدراسیون شدم، سه اتاق در ورزشگاه شیرودی تحویل گرفتیم و تیم های ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان یک یا دو ساعت در هفته در سالن افراسیابی تمرین می کردند؛ یعنی امکانات در آن زمان زیر صفر بود. به همین دلیل اولین کاری که کردیم، رفتیم و امکانات فراهم کردیم. در آن زمان ۲۰۰ یا ۳۰۰ میلیون تومان از طرف آقای رفیق دوست به ما کمک شد تا بتوانیم امکانات فراهم کنیم، کف پوش وارد کنیم و مربی خارجی خوب بیاوریم.

* راه سختی را برای رفتن روی سکوهای جهان طی کردیم

پس از آن رفتیم و استعدادیابی را آغاز کردیم و جوانان بالای یک متر و ۹۰ سانتی متر را به اردو آوردیم. برنامه ریزی کردیم و در تهران و شهرستان ها جوانان مستعد را شناسایی کردیم تا جوانان آن زمان پله های پیشرفت را طی کردند و والیبال را به جایگاه کنونی اش رساندند.

کارخانه، موذن و حیدری و… کمک کردند تا تیم ملی راه بیافتد. صالحیه و سایر بزرگ تر ها هم دست به دست هم دادند و با سرمایه گذاری و امکانات توانستیم والیبال را توسعه دهیم. دیدارهای تدارکاتی خوب، تغذیه مناسب، برنامه ریزی دقیق و علمی کردن ورزش موجب شد تا والیبال رفته رفته پیشرفت کند.

این راه ها را طی کردیم تا توانستیم در نوجوانان و جوانان آسیا و جهان روی سکو قرار بگیریم.

* خودم داورزنی را بر خلاف میل سازمان تربیت بدنی برای ریاست فدراسیون پیشنهاد دادم

پس از آن من به کشتی رفتم و با توجه به شناختی که از داورزنی داشتم وی را به عنوان رئیس پیشنهاد دادم. وی در آن زمان بازرس فدراسیون والیبال بود، بسیار به این رشته علاقه داشت و همین موضوع موجب شد تا بر خلاف میل سازمان تربیت بدنی داورزنی را برای ریاست فدراسیون پیشنهاد دهم.

وی به خوبی توانست راه مرا ادامه دهد و دیدارهای تدارکاتی خوبی برای تیم های ملی فراهم کند. مربی بزرگی که وی به ایران آورده است یکی از بهترین کارهایش بود، چراکه مربی نقش زیادی در موفقیت های اخیر والیبال دارد. امیدوارم مربیان ایرانی هم بتوانند از ولاسکو یاد بگیرند و دانش خود را ارتقا دهند.

* مردم موفقیت های کنونی والیبال را به من تبریک می گویند

علت موفقیت والیبال زیربنایی کار کردن است و اینکه قطع هم نشود و ادامه پیدا کند. در این چند روز اخیر مردم به خاطر موفقیت والیبال از من تشکر می کنند و این لطف خداست.

من برای خدا و این انقلاب تلاش کردم و ثمره اش را هم می بینیم که موفقیت در لیگ جهانی است. توصیه می کنم که در والیبال سرمایه گذاری شود، چراکه یکی از مهم ترین ارکان موفقیت در هر رشته ای سرمایه گذاری مناسب است.

نباید به پیروزی برابر چند تیم قدرتمند اکتفا کنیم؛ باید پشتوانه سازی کنیم تا این روند ادامه داشته باشد. چرا که ماندن در این سطح بسیار سخت تر از رسیدن به این جایگاه است.

* کاسترو والیبال ایران را مسخره کرد، اما حالا جوابش را گرفت!

در ابتدای زمان ریاستم، آقای غفور ی فرد در سفری که به کوبا داشت از کاسترو برای کمک به والیبال ایران درخواست کمک کرده بود، اما کاسترو به وی گفت که شما ایرانی ها که قد بلند ندارید! کاسترو ادامه داده بود که باید به مسئولان جهانی بگوییم که قد والیبالیست ها را کوتاه کنند تا ایران هم بتواند در این رشته حضور داشته باشد. در واقع با این حرفش می خواست والیبال ایران را مورد تمسخر قرار دهد، اما ما پس از حدود ۳۰ سال جواب خوبی به آنها دادیم.

* اصلا والیبال بلد نبودیم

ما در آن زمان اصلا والیبال بلد نبودیم. ایوان بوگاینکوف، مربی روس نکات خیلی زیادی را به والیبالیست های ایران یاد داد. دفاع، توپ گیری و سرویس و اسپک و… را همین مربی روس به ایرانی ها یاد داد؛ البته نقش اول را در پیشرفت والیبال ایران ژیمناستیک داشت. به عقیده من در تمام رشته ها ابتدا ورزشکار باید ژیمناستیک کار باشد و سپس به رشته تخصصی خود برود. فکر می کنم این رشته باید در مدارس آموزش داده شود و به نوعی ژیمناستیک و شنا مادر ورزش ها هستند.

تمام تیم های دنیا جوانگرایی کرده اند و همه در حال پیشرفت هستند. باید سرعت پیشرفت خود را افزایش دهیم تا بتوانیم همچنان یک مدعی باشیم.